ၿပိတၱာျဖစ္ ေစ်းေရာင္းနည္း

“ၿပိတၱာျဖစ္ ေစ်းေရာင္းနည္း”
••••••••••••••••••••••••••••••••••
ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္ေတာ္က ရာဇၿဂိဳလ္ျပည္မွာ“ေစ်းသည္အမ်ဳိးသမီး ေလးေယာက္”ရွိပါတယ္။
သူတုိ႔ေလးေယာက္မွာ လင္ေယာက္်ား နဲ႔သားသမီးေတြလည္းကုိယ္စီရွိၾကပါတယ္။
သူတုိ႔က ေထာပတ္၊ပ်ားရည္၊ဆန္၊ဆီ၊ဆားစသည္ေတြကုိေရာင္းၿပီး လင္ေယာက္်ားနဲ႔
သားသမီးေတြကုိ လုပ္ေကြၽးေနၾကတာပါ။

ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ေစ်းေရာင္းခ်မႈဟာ မွန္ကန္မႈမရွိပါဘူး။
အေလးခုိးသလုိ စဥ္းလဲေကာက္က်စ္တဲ့နည္းေတြနဲ႔လည္းေရာင္းေလ့ရွိပါတယ္။ေစ်းကုိလည္း ပံုမွန္ေစ်းထက္ ၊ပုိပုိတင္ၿပီးေရာင္းတတ္ပါတယ္။
ဒီလုိေရာင္းတဲ့အတြက္ စီးပြါးေရးကခဏေလးေတြနဲ႔ တုိးတက္သြားၿပီး၊
ျခံႀကီးႀကီး ၊ အိမ္ႀကီးႀကီး ေတြနဲ႔ ျဖစ္သြားပါတယ္။

စီးပြားေရးေတြ အဆင္ေျပေနဆဲကာလမွာပဲေစ်းသည္အမ်ဳိးသမီးေလးေယာက္ဟာ
အေၾကာင္းမယ္မယ္ရရမရွိဘဲနဲ႔ ေရွ႕ဆင့္၊ေနာက္ဆင့္ကြယ္လြန္သြားၾကပါသတဲ့။

ကြယ္လြန္ၿပီး ဘယ္ေရာက္သြားသလဲဆုိေတာ့
ၿမိဳ႕က်ံဳးရဲ႕ အျပင္ဘက္နားမွာ “ၿပိတၱာမ”ေတြ သြားျဖစ္ပါသတဲ့။
ဒီေတာ့ လူ႔ျပည္မွာက်န္ခဲ့တဲ့ လင္ေယာက္်ားေလးေယာက္က သူတုိ႔ဇနီးေတြကုိ
လြမ္းေဆြးတမ္းတမေနၾကပါဘူး။
ကြယ္လြန္ၿပီးမၾကာခင္မွာဘဲ ယခင္ဇနီးေဟာင္းေတြထက္
ေခ်ာတဲ့ငယ္တဲ့ ဇနီးသစ္ကေလးေတြကုိကုိယ္စီေကာက္ယူလုိက္ၾကပါသတဲ့။
ၿပီးေတာ့ ဇနီးေဟာင္းေတြရွာခဲ့တဲ့ ပစၥည္းေတြကုိ
ဇနီးသစ္ကေလးေတြနဲ႔ ဒူးႏံွ႔ၿပီး သံုးေဆာင္ခံစားေနၾကပါသတဲ့။

ၿပိတၱာျဖစ္ေနတဲ့ ေစ်းသည္ မိန္းမေလးေယာက္ဟာ
သူတုိ႔ရွာေဖြခဲ့တဲ့ပစၥည္းေလးေတြကုိခင္ပြန္းေလာင္းနဲ႔ ေနာက္မိန္းမ က
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးခံစားသံုးေဆာင္ေနၾကတာ
ေတြ႕ရေတာ့ ၿပိတၱာျဖစ္ေနလုိ႔ စိတ္ဆင္းရဲေနရတဲ့အထဲ၊
“လုပ္ရက္ေလျခင္း” ဆုိၿပီး ပုိစိတ္ဆင္းရဲသြားၾကပါသတဲ့။

ဒါေၾကာင့္ က်ံဳးအျပင္ဘက္ကေနၿမိဳ႕ထဲကလူေတြၾကားေအာင္ အသံဆုိးႀကီးေတြနဲ႔
လွမ္းလွမ္းေအာ္ပါေတာ့တယ္။

ဘယ္လုိေအာ္သလဲဆုိေတာ့…
●“ငါတုိ႔ဟာ လိမ္လည္ေကာက္က်စ္ၿပီးေစ်းေရာင္းခဲ့တဲ့အတြက္ ၿပိတၱာမေတြျဖစ္ေနရတယ္။
ငါတုိ႔ရွာခဲ့တဲ့ ပစၥည္းေတြကုိေတာ့ ခင္ပြန္းေဟာင္းေတြက
ေနာက္မိန္းမငယ္ေလးေတြနဲ႔ ခံစားေပ်ာ္ပါးေနၾကတယ္။
ဥစၥာပစၥည္းရွာခဲ့တဲ့ ငါတုိ႔မွာေတာ့ ကုိယ္ရွာခဲ့တာ
မသံုးေဆာင္ရဘဲ၊ဆင္းရဲဒုကၡမ်ဳိးစံုနဲ႔ ၾကံဳေနရတယ္”လုိ႔ေအာ္ၾကပါတယ္။

ညညဆုိ က်ံဳးအျပင္ဘက္ကေန အသံဆုိးႀကီးေတြနဲ႔
လွမ္းလွမ္းေအာ္ေနေတာ့ ၊ ၿမိဳ႕ထဲမွာေနၾကတဲ့သူေတြကထိန္႔လန္႔ကုန္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားအမွဴးရွိတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြကုိ
ပင့္ၿပီး ဆြမ္းကပ္၊ဆြမ္းကပ္ၿပီးတဲ့အခါက်ေတာ့ျမတ္စြာဘုရားကုိ က်ံဳးအျပင္ဖက္က
လွမ္းလွမ္းေအာ္ေနၾကတဲ့အေၾကာင္းေလွ်ာက္ျပၾကပါတယ္။

ဒီေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားက“ဒကာတုိ႔ ဒီအသံေတြက သင္တုိ႔ကုိ
အႏၲရာယ္ျပဳမယ့္ အသံေတြ မဟုတ္ပါဘူး။
ၿပိတၱာမေလးေယာက္ ဆင္းရဲျခင္းေတြ ႏွိပ္စက္ေနလုိ႔
ေအာ္ေနၾကတာပါ။”လုိ႔မိန္႔ေတာ္မူၿပီးျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ကုိ ျမတ္စြာဘုရားက
ျပန္ေဟာျပပါတယ္။

ျမတ္စြာဘုရားက တဆက္တည္းမွာသစၥာေလးပါးကုိ ဆက္ေဟာျပေပးပါတယ္။
တရားဆံုးမွာေတာ့ တရားနာပရိသတ္ေတြ
ေသာတာပတၱိဖုိလ္စတဲ့ တရားထူးေတြရသြားၾကပါတယ္။
စာထဲမွာေတာ့ ေစ်းသည္ၿပိတၱာမေလးေယာက္ပါတရားထူးရသြားတယ္လုိ႔ျပမထားပါဘူး။
တျခားအဖြင့္ေတြမွာျပထားရင္ေတာ့ မေျပာတတ္ပါဘူး။
ဘာပဲေျပာေျပာ စဥ္းလဲေကာက္က်စ္တဲ့နည္းေတြနဲ႔
ေစ်းေရာင္းတဲ့အတြက္ ေသတဲ့အခါၿပိတၱာျဖစ္သြားရတာကေတာ့ အမွန္ပါပဲ။

ဒီေခတ္ေတြမွာလည္းတစ္ခ်ဳိ႕ပုဂၢိဳလ္ ေတြဟာ
စဥ္းလဲေကာက္က်စ္တဲ့ နည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ေစ်းေရာင္းေနၾကတာေတြရွိပါတယ္။
“ကားကုိလိမ္ေရာင္းတာ၊တီဗြီကုိလိမ္ေရာင္းတာ၊
ထီကုိလိမ္ေရာင္းတာ၊ၾကက္သားကုိေရထုိးၿပီးေရာင္းတာ၊
ပဲေတြထဲကုိ ခဲထည့္ၿပီးေရာင္းတာ” စသည့္ျဖင့္အမ်ားႀကီးပါ။
အလိမ္ခံလုိက္ရတဲ့ စားသံုးသူေတြက သူတုိ႔ခံလုိက္ရတဲ့
အေၾကာင္းေတြ ေရးျပထားတဲ့စာေတြလည္းဂ်ာနယ္ေတြမွာ မၾကာခဏဖတ္ေနရပါတယ္။

တန္ဖုိးႀကီးတဲ့ ပစၥည္းေတြကုိ လိမ္ေရာင္းတဲ့သူေတြကလိမ္ေရာင္းသလုိ ၊ တန္ဖုိးနည္းတဲ့ ပစၥည္းေတြကုိ
လိမ္ေရာင္းတဲ့သူေတြကလည္း လိမ္ေရာင္းေနၾကတာပါပဲ။

ဖရဲသီးေရာင္းတဲ့သူတစ္ေယာက္ဆုိရင္ေရခြက္ေလးထဲမွာ ေဆးသၾကားေလးေတြ
ထည့္ထားပါသတဲ့။
ဖရဲသီးလွီးတဲ့ဓားရဲ႕ဓားဦးေလးကုိ လည္းေဆးသၾကား ထည့္ထားတဲ့ ေရခြက္ေလးထဲ
စုိက္ထားပါသတဲ့။

သာမန္အားျဖင့္ၾကည့္ရင္ ေရခြက္ထဲကုိဓားဦးေလးစုိက္ထားတဲ့ ပံုစံေလးပါ။
ေစ်းဝယ္သူလာတဲ့အခါ ဖရဲသီးကုိ နမူနာျမည္းၾကည့္ရေအာင္ ဆုိၿပီး ေဆးသၾကား
တုိ႔ထားတဲ့ဓားဦးကေလးနဲ႔ လက္တစ္ဆစ္စာ
ေလာက္ကေလး ဝုိက္လွီးၿပီး၊ေကြၽးပါသတဲ့။
ေစ်းဝယ္သူကလည္း
“ဟယ္ …ခ်ဳိလုိက္တာ”ဆုိၿပီး ဝယ္သြားပါသတဲ့။ဒါေလးက ၾကားဖူးတာပါ။

ေစ်းေရာင္းသူက ကုိယ္ေကာက္က်စ္လုိက္တာကုိေစ်းဝယ္သူ မသိဘူးဆုိၿပီး ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ေတာ့
ဟုတ္လွၿပီ ထင္ေနမွာပါ။

ဒါေပမယ့္ က်န္တဲ့သူေတြတာ မသိရင္သာေနမယ္။
ေစ်းေရာင္းသူကုိယ္တုိင္ေတာ့ သိေနခဲ့ပါၿပီ။
ကုိယ့္ရဲ႕အျပဳအမူဟာ မဟုတ္မမွန္ဘူးဆုိတာလည္း
သိတယ္။ သိလ်က္နဲ႔လည္း ျပဳမူတယ္ဆုိတာ
ကုိယ္ရထားတဲ့ လူ႔ဘဝကုိ လံုးဝတန္ဖုိးမထားတာပါ။

ကံဆုိတာျပဳၿပီးရင္ေျမာက္သြားတာပါ။ဘာမွ ျပန္လုပ္လုိ႔ မရေတာ့ပါဘူး။
ေျမာက္သြားတဲ့ကံက အလကား ေနေတာ့မွာမဟုတ္ပါဘူး။
အခြင့္အခါသင့္တာနဲ႔ ျပန္အက်ဳိးေပးေတာ့မွာပါ။
ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲတဲ့ ကံေတြမ်ားရင္
မ်ားသေလာက္အက်ဳိးေပးမွာပါ။
ကုိယ္က ျပဳၿပီး ၊စားေသာက္ၿပီး၊ ေမ့ခ်င္ေမ့ေနမယ္။
ကံကေတာ့ မေမ့ပါဘူး။အခ်ိန္တန္ရင္ သူ႔အလုပ္သူလုပ္မွာပါ။

အထက္မွာ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲစြာ ေစ်းေရာင္းခဲ့တဲ့
ဝတၳဳေလးျပခဲ့လုိ႔ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲတဲ့အေၾကာင္းေတြ
ေျပာေနရတာပါ။မွန္မွန္ကန္ကန္နဲ႔ ေမတၱာေစတနာအျပည့္နဲ႔
ေစ်းေရာင္းေနၾကတဲ့ ေစ်းသည္ေတြလည္းအမ်ားႀကီးပါ။

ကုိယ္ကမွန္မွန္ကန္ကန္ ေရာင္းခဲ့တဲ့အတြက္၊ေမတၱာေစတနာထား ေရာင္းခဲ့တဲ့အတြက္၊
ကုိယ္ျပဳခဲ့တဲ့ကံကလည္းအလကားေနမွာမဟုတ္ပါဘူး။
သူ႔အက်ဳိးအားေလ်ာ္စြာ တုန္႔ျပန္မွာပါ။

“ေမ့ျခင္း သံုးမ်ဳိး”
~~~~~~~~~~~
ကုိယ့္ရဲ႕ အျပဳအမူေတြကုိ
“ေမ့ျခင္း သံုးမ်ဳိး” နဲ႔ ခ်ိန္ၾကည့္လုိ႔ရပါတယ္။
ေမ့ျခင္းသံုးမ်ဳိးက
(၁)။အေမ့ႀကီး ေမ့ေနတာရယ္၊
(၂)။အသင့္အတင့္ ေမ့ေနတာရယ္။
(၃)။မေမ့သင့္တာကုိ ေမ့ေနတာရယ္။

●အေမ့ႀကီးေမ့ေနတယ္ ဆုိတာ “ေငြရဖုိ႔ အဓိက၊
ပစၥည္းဥစၥာရဖုိ႔ အဓိက၊ရာထူးအာဏာရဖုိ႔ အဓိက၊
ရာထူးအာဏာရဖုိ႔ အဓိက၊ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားဖုိ႔ အဓိက”
အဲဒီလုိ ႏွလံုးသြင္းၿပီး မသမာတဲ့နည္း ၊စဥ္းလဲေကာက္က်စ္တဲ့နည္း၊
ဒုစရုိက္နည္းေတြနဲ႔ စီးပြါးရွာေနၾကတာပါ။
အဲဒီလုိ ပုဂၢဳိလ္ မ်ဳိးေသရင္ၿပိတၱာျဖစ္ရင္ျဖစ္၊မျဖစ္ရင္ အပၸါယ္ငရဲက်မွာပါ။

●ေနာက္ဒုတိယ အသင့္အတင့္ေမ့တယ္ဆုိတာက
ကာမဂုဏ္အာရံုေတြမွာ စိတ္ၫႊတ္ၿပီး၊ကုသုိလ္ေကာင္းမႈျပဳဖုိ႔ ၊ တရားအားထုတ္ဖုိ႔ ေမ့ေနတာပါ။

“အဆင္းေကာင္းေကာင္း၊အသံေကာင္းေကာင္း၊အနံ႔ေကာင္းေကာင္း၊အရသာေကာင္းေကာင္း၊
အေတြ႕အထိေကာင္းေကာင္း”ဆုိတဲ့အာရံုငါးပါး ကာမဂုဏ္တရားေတြမွာပဲ စိတ္ၫႊတ္ၿပီး၊
ကုသုိလ္ေကာင္းမႈျပဳဖုိ႔ ေမ့ေနၾကတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ေတြေပါ႔။
☆ကုိးရီးယားဇာတ္ကားေလးၾကည့္ၿပီးေမ့ေနတာ၊
☆ေဘာလံုးပြဲေတြကုိ ည ၁ နာရီ ၊၂နာရီ အထိ
ေစာင့္ၾကည့္ၿပီးေမ့ေနတာ၊
☆မဂၤလာေဆာင္ဧည့္ခံပြဲေတြမွာ မခ်ိမဆန္႔မီးကုန္ယမ္းကုန္ ဝတ္လာၿပီး၊ “ငါ႔ရဲ႕
ဝတ္စားဆင္ယင္မႈက သူတုိ႔ထက္သာတယ္”
ဆုိၿပီး ကုိယ့္ဝတ္စားဆင္ယင္မႈကုိသာယာၿပီးေမ့ေနတာ၊
☆“ငါ႔ဘဝမွာ ကုိကုိသာ အဓိက” ဆုိၿပီးကုိယ့္ကုိကုိ ရဲ႕ေဝယ်ာဝစၥေတြနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္ၿပီး၊
တရားအားထုတ္ဖုိ႔ေမ့ေနတာ၊
☆ကုိယ့္ရဲ႕ေျမးေလးနဲ႔ပဲအခ်ိန္ကုန္ၿပီးအားထုတ္ဖုိ႔ေမ့ေနတာ စသည္စသည္ျဖင့္ေပါ႔။
အဓိကကေတာ့ အဲဒီ အာရံုေတြေၾကာင့္တရားအားထုတ္ဖုိ႔၊တရားဝင္ဖုိ႔ ေမ့ေနတာမ်ဳိးကုိ
ဆုိလုိတာပါ။
ဒီေမ့ျခင္းေတြက အပါယ္ငရဲကုိ က်ေစတတ္တဲ့ေမ့ျခင္းေတြေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ သံသရာရွည္ၿပီး နိဗၺာန္နဲ႔ေတာ့ေဝးေဝးေနတတ္ပါတယ္။

●ေနာက္တတိယ “မေမ့သင့္တာကုိေမ့ေနတယ္”ဆုိတာကေတာ့ တရားရိပ္သာဝင္တဲ့အခါမွာ
အမွတ္ေတြ က်ဲက်ဲေနတာကုိ ေျပာတာပါ။
တရားထုိင္တဲ့အခါ စိတ္ေတြ ေတာေရာက္၊ေတာင္ေရာက္၊ အိမ္ေရာက္၊ရံုးေရာက္နဲ႔
သမာဓိေတြက်ဲေနတာပါ။

ဒီေမ့ျခင္းကလည္း ငရဲကုိက်ေစတတ္တဲ့ေမ့ျခင္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ တရား အေတြ႕ေႏွးေနတတ္ပါတယ္။
ေမ့ျခင္းသံုးမ်ဳိးထဲမွာ လူသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔လံုးဝမရွိသင့္တဲ့ ေမ့ျခင္းကေတာ့ “ပထမေမ့ျခင္း” ပါ။

ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ပထမေမ့ျခင္းနဲ႔ ေမ့ရင္“အပါယ္”ကုိ ဧကန္မုခ် က်မွာမုိ႔လုိ႔ပါ။

အထက္ကေစ်းသည္ မိန္းမေလးေယာက္ကပထမေမ့ျခင္းမ်ဳိးနဲ႔ ေမ့ခဲ့တဲ့ အတြက္ၿပိတၱာမေတြ
ျဖစ္သြားရတာပါ။
တကယ္စဥ္းစားၾကည့္ရင္ စဥ္းလဲေကာက္က်စ္တဲ့နည္းေတြနဲ႔
စီးပြားရွာ၊ေသတဲ့အခါက်ေတာ့ အဲဒီပစၥည္းေတြထားခဲ့ၿပီးေတာ့
ငရဲက်၊အေတြးထဲမွာေတာင္မရွိသင့္တဲ့ေမ့ျခင္းပါ။
ကုိယ့္ဘဝအတြက္ “အရွံဳးႀကီး ရွံဳးတဲ့ ေမ့ျခင္း”ပါ။
စဥ္းလဲေကာက္က်စ္တဲ့နည္းေတြ နဲ႔ပစၥည္းေတြဘယ္ေလာက္ပဲ ရထား၊ရထား
အဲဒီလူဟာ ဘယ္ေတာ့မွ မၿငိမ္းခ်မ္းႏုိင္ပါဘူး။
တစ္မ်ဳိးမဟုတ္ တစ္မ်ဳိးေတာ့ ပူေလာင္ေနမွာပါ။
ဗုဒၶဘာသာဝင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ပန္းတုိင္အစစ္ဟာ
ပစၥည္းဝတၳဳေတြ၊ရာထူးဌာနႏၲရေတြမဟုတ္ပါဘူး။
ပန္းတုိင္အစစ္က “နိဗၺာန္” ပါ။
တကယ္လုိ႔ နိဗၺာန္မရေသးခင္ေတာင္“ဘဝကုိ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းေလးေနသြားရဖုိ႔အဓိက”ပါ။

ပစၥည္းေတြေတာ့ ေပါပါရဲ႕။
ဒါေပမယ့္ ဘဝက မၿငိမ္းခ်မ္းဘူး ဆုိရင္လည္းဘဝက အဓိပၸါယ္မရွိလွပါဘူး။

ဘာပဲေျပာေျပာ ၿပိတၱာျဖစ္ေစတဲ့စီးပြားရွာနည္းေတြကုိေတာ့
အထူးေရွာင္ဖုိ႔ပဲ အေရးႀကီးပါတယ္။

ေမ့ျခင္းသံုးမ်ဳိးကုိ “သဒၶမၼရံသီဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး”ရဲ႕
လကၤာေလးနဲ႔ ကပ္မွတ္ထားလုိက္ၾကရေအာင္ပါ။
●ဒုစရုိက္သာ၊ ျပဳလုပ္ခါ၊ေနတာေမ့ေနမည္။
●ကာမဂုဏ္မွာ၊စိတ္ၫႊတ္ခါ၊ ေနတာေမ့ေနမည္။
●ဘာဝနာမွာ၊စိတ္လြတ္ခါ၊ ေနတာေမ့ေနမည္။
-【စာရုိက္ပူေဇာ္သူ - Admin Team of
Young Buddhist's Association】
က်မ္းကုိး-
၁။ေပတဝတၳဳ အ႒ကထာ
ေဘာဂသံဟဏေပတဝတၳဳ
၂။ေပတဝတၳဳ ျမန္မာျပန္
သာသနာ့မ႑ိဳင္ဆရာေတာ္။
၃။ ေပတဝတၳဳေတာ္ႀကီး
အရွင္ဓမၼသာမီဘိဝံသ။
၄။ေသာတာပန္၏ ဝဋ္သံုးပါးပယ္ပံုတရားတိတ္ေခြ
“သဒၶမၼရံသီဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး”
-【ဆရာေတာ္အရွင္ရာဇိႏၵ (ရေဝႏြယ္ - အင္းမ)
၏“အေတြးမ်ား နဲ႔ မိတ္ဖြဲ႕ျခင္း”
ႏွာ ၁၂၃ - ၁၂၈ မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။】
Posted by
www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm
(ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာမဂၢဇင္း၊ဒီဇင္ဘာ၂၀၀၅)
အပၸမာေဒန သမၸာေဒထ။ ။
[“လြတ္လပ္စြာ Share ႏုိင္ပါသည္။ေပ့ခ်္မ်ားအေနျဖင့္၊ Blog မ်ားအေနျဖင့္
share မည္ဆိုရင္ စာေရးသူ ဆရာေတာ္ အမည္နဲ႔စာရုိက္ပူေဇာ္သူ - Admin Team of
Young Buddhist Association ကိုcredit ေလးေပးပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္။”]
(✦“ရုိးသားမႈသည္ တခါတရံ၌ ရွံဳးနိမ့္ေစတတ္၏။သုိ႔ေသာ္ တစ္သက္လံုးကား
လိပ္ျပာလံုေစေတာ့၏။။”✦)