ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဘာမွ မေျပာရင္ ေၾကာက္ရတယ္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဘာမွ မေျပာရင္ ေ

ၾကာက္ရတယ္



ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ NLD ရဲ႕ ဥပေဒဆိုင္ရာ အၾကံေပးပုဂၢိဳလ္ ဦးကိုနီကို ရန္ကုန္ေလဆိပ္ လူပံုအလယ္မွာ ေသနတ္နဲ႔ ပစ္ခတ္လုပ္ၾကံျခင္း ခံရၿပီးတဲ့ေနာက္ တစ္တိုင္းတစ္ျပည္လံုးက ဦးကိုနီကို ယံုၾကည္ေထာက္ခံ အားကိုးတဲ့ ျပည္သူေတြ၊ ဒီမိုကေရစီ ဘက္ေတာ္သားေတြ၊ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္လိုသူေတြ ဦးကိုနီကို အာဇာနည္တစ္ဦး ဆံုး႐ႈံးလိုက္ရသလို ပူေဆြးဝမ္းနည္း ေၾကကြဲခဲ့ၾကရပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လည္း ဒီလို ထပ္တူ ခံစားေနရမယ္၊ ရင္ကြဲပတ္လက္ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ မိသားစုကို အေျပးအလႊား အားေပးလိမ့္မယ္လို႔ ေတြးထင္ထားခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔ ဦးက္ိုနီရဲ႕ အသုဘကို ပန္းျခင္းလည္း မပို႔ခဲ့ပါဘူး။ မိသားစုကို အားေပးစကား ေျပာတယ္ဆိုတဲ့ အသံလည္း မၾကားရေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔ ဦးကိုနီကို ဆံုး႐ႈံးလိုက္ရတဲ့အေပၚမွာ ခံစား တုန္႔ျပန္မႈ မျပသတဲ့အတြက္ ျပင္ပ ေဝဖန္မႈေတြ က်ယ္ေလာင္လာပါတယ္။

ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္တို႔ မိတ္ေဆြေတြ အၾကားမွာလည္း ဒါကို ဘယ္လိုယူဆသလဲဆိုၿပီး သံုးသပ္ၾကတာ ရွိပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ျမန္မာ့ႏိ္ုင္ငံေရး ပါဝင္ပတ္သက္မႈ တေလွ်ာက္ကို ျပန္ၾကည့္ရင္ သူမရဲ႕ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ေတြတင္မက သူမ ကိုယ္တိုင္ပါ လုပ္ၾကံခံရဖူးတာကို အားလံုးသိၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခါမွ ဒီလို လုပ္ၾကံခံရမႈေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သူမ ႏႈတ္ကေန ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တုန္႔ျပန္တာ၊ ခံစားခ်က္ကို ေဖၚၾကဴးတာ တစ္ခါမွ မရွိခဲ့တာကို ျပန္ေတြးၾကည့္ရင္ သိႏိုင္ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက အခုလို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဘာမွ မေျပာတာဟာ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ တုန္႔ျပန္မႈတစ္ခုကို ကိုယ္စားျပဳေနတယ္လို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ဖိနွိပ္မႈ၊ အႏိုင္အထက္ ျပဳက်င့္မႈေတြအေပၚ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တိတ္ဆိတ္ေနျခင္းဟာ လြန္စြာ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ေကာင္းေၾကာင္း အာဏာရွင္ အဟာင္းေတြက ပိုသိပါတယ္။

အရင္ဆံုး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မိန္႔ခြန္းထဲမွာ ထည့္ေျပာဖူးတဲ့ အေၾကာင္းေလးတစ္ခုကို အရင္ ျပန္ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ သူမက...

တစ္ခါတေလမွာ ကြ်န္မဟာ အနွိပ္အစက္ခံရရင္ ဘယ္လိုေနမလဲလို႔ စဥ္းစားၾကည့္မိတယ္။ ကြ်န္မ အနွိပ္စက္ခံရမွာကို မေၾကာက္ဘူး။ အဲဒီ နွိပ္စက္တဲ့သူေရွ႕မွာ နွိပ္စက္လို႔ နာက်င္ၿပီး ညည္းမိမွာကိုပဲ ေၾကာက္တာ!!! လို႔ ေျပာဖူးပါတယ္။

ဒါကိုၾကည့္ရင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ သူမကို နာက်င္ေအာင္ လုပ္တဲ့ သူေတြေရွ႕မွာ ဘယ္ေတာ့မွ သူမရဲ႕ နာက်င္ခံစားမႈေတြကို တစ္ဖက္လူ ျမင္ခ်င္ ၾကားခ်င္သလိုမ်ိဳး ဟန္အမူအရာ၊ ႏႈတ္ထြက္စကားေတြနဲ႔ ေဖာ္ျပမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ျမင္ႏိုင္ သေဘာေပါက္ႏိုင္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ သူမရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး ဘဝခရီးၾကမ္းကို ျပန္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ အရင္ဆံုး ေသေကာင္ေပါင္းလဲ ေဝဒနာနဲ႔ ဆံုးပါးေတာ့မယ္ ခင္ပြန္းသည္ရဲ႕ အသက္နဲ႔ မွ်ားၿပီး သူမရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးကို လက္နက္ခ်ခိုင္းခဲ့တဲ့ ျဖစ္ရပ္မွာ သူမ ဘယ္ေလာက္ နာက်င္ ခံစားခဲ့ရမယ္ဆိုတာ လူသားတိုင္း၊ လူစိတ္ရွိတဲ့သူတိုင္း၊ မိသားစုရွိတဲ့သူတိုင္း နားလည္ၾကပါတယ္။ ဒီအတြက္ သူမ ဘာမွ တုန္႔ျပန္ခဲ့ျခင္း မရွိပါဘူး။

တစ္ခါ စည္း႐ုံးေရးခရီးစဥ္ သြားရင္း ဒီပဲရင္းမွာ သူမအသက္ကိုပါ ထိပါးတဲ့အထိ လုပ္ၾကံၾကၿပီး သူမရဲဲ႕ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ ေအာက္လက္ငယ္သားေတြ အမ်ားအျပား ေသဆံုးခဲ့ရတဲ့ အခါမွာလည္း အခုလိုပဲ လက္တုန္႔ျပန္ဖို႔ မဆိုထားနဲ႔ စကားနဲ႔ေတာင္ တုန္႔ျပန္ခဲ့ျခင္း မရွိတာ အားလံုးအသိပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခါ ယခင္ သူမရဲ႕ လံုျခံဳေရး သံုးေရာင္ျခယ္ အဖြဲ႔ဝင္ ကိုပါႀကီး အသတ္ခံရစဥ္ကလည္း ဒီလိုပါပဲ။

ဒါေပမယ့္ ကိုပါႀကီးရဲ႕ ဇနီး မသႏၲာကို ဘဝတူခ်င္းသဖြယ္ အားေပး လက္တြဲၿပီး ေခၚခဲ့လို႔ ဒီကေန႔ဆိုရင္ မသႏၲာဟာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ဦးအျဖစ္ ဥပေဒျပဳေရး မ႑ိဳင္မွာ တက္တက္ႂကြႂကြ ပါဝင္ ထမ္းေဆာင္ေနၿပီဆိုတာ ေတြ႔ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုပါႀကီး ျဖစ္စဥ္နဲ႔ ကိုပါႀကီးရဲ႕ ဇနီး မသႏၲာရဲ႕ ေနာက္ဆံုး ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့တဲ့ ခရီးကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ မတရားဖိနွိပ္ ရက္စက္မႈေတြအေပၚ လက္တုန္႔ျပန္မႈဟာ ဘယ္လို ပံုသဏၭာန္မ်ဳိးလဲဆိုတာ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္း ေတြ႔ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

သင့္ကို အထင္ေသး အျမင္ေသးနဲ႔ ထိပါး ေစာ္ကားခဲ့သူေတြဟာ သူတို႔ ထင္ထားသလို သင္ဟာ အထင္ေသး အျမင္ေသးစရာ မဟုတ္တဲ့အျပင္ သင္ဟာ အထင္ႀကီး ေလးစားစရာ လူတစ္ဦး ျဖစ္လာခဲ့မယ္ဆိုရင္ သင့္အေပၚ က်ဴးလြန္ခဲ့သူေတြဟာ ဒီအျပစ္ေတြေၾကာင့္ စိတ္မလံုျခံဳမႈကို ခံစားရင္း အေၾကာက္တရားရဲ႕ အက်ဥ္းစံဘဝအျဖစ္ မေသမခ်င္း ေျခာက္ျခားစြာ  ေနထိုင္သြားရမွာပါ။ ဒါဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ေအးခ်မ္းစြာ လက္တုန္႔ျပန္ျခင္း၊ လက္စားေျချခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ခင္ပြန္းသည္ရဲ႕ အသက္ကို မီခ်င္ရင္ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ႏိိုင္ငံေရးကို စြန္႔လႊတ္ပါ!!! ဆိုၿပီး ရက္ရက္စက္စက္ အၾကပ္ကိုင္ၿပီး သူမရဲ႕ လင္ေယာက္်ားကို ႏိုင္ငံေရး ျပန္ေပးဆြဲခဲ့သူေတြ ဒီေန႔ ဘယ္ပံု ဘယ္ဘဝမွာ ေနရၿပီး သူမက ဘယ္အထိ တက္လွမ္းႏိုင္ခဲ့ၿပီလဲ။

ဒီပဲရင္း ေျခာက္အိမ္မက္နဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ျပန္ခ်၊ ကိုယ့္ႏိုင္ငံေရးကို ကိုယ္တိုင္ အဆံုးစီရင္လိုက္ရတာ ဘယ္သူေတြလဲ။ လူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္၊ အဖြဲ႔အစည္းအေနနဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္ ႏိုင္ငံေရးကို ေရွ႕တန္းက ပါဝင္ခဲ့ၿပီး ကိုယ့္ရဲ႕ မွားယြင္းတဲ့ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ သမိုင္းမွာ မ်က္ႏွာ မျပရဲတာေလာက္ ဘဝဆံုး၊ ဘဝ႐ႈံးရတာ မရွိဘူးလို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ မတရားမႈရဲ႕ ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆံုး မာယာက သူ႔ကို တုၿပိဳင္ မိုက္လာေအာင္ ဆြဲေဆာင္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မတရားမႈနဲ႔ တုၿပိဳင္ မိုက္မိၿပီဆိုရင္ေတာ့ ႏိုင္လည္း ႐ႈံး၊ ႐ႈံးလည္း အ႐ႈံးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တရားမႈကို လိုလားသူ၊ တရားမႈကို ျမတ္ႏိုးသူေတြဟာ မတရားမႈနဲ႔ ၿပိဳင္မမိုက္မိေအာင္ သတိႀကီးႀကီး ထားၾကရမွာ အမွန္ပါပဲ။

အခု ဦးကိုနီတစ္ေယာက္ ဒီမိုကေရစီ တည္ေဆာက္ေရး ခရီးမွာ ေလွေလွာ္ရင္း တက္ခ်ဳိးခံလိုက္ရပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္ ေလွကို လူးမသြားေအာင္ တိမ္းမသြားေအာင္ က်န္တဲ့ တက္ေတြ၊ လက္ေတြက ညီဖို႔ လိုပါတယ္။  တကယ္ေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ စိတ္ထဲ၊ မ်က္လံုးထဲမွာ ေလွကို တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ရွိေနေစဖို႔ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္မွန္းခ်က္၊ ရည္ရြယ္ခ်က္က ႀကီးစိုးေနပါတယ္။ သူမအေနနဲ႔ တက္တစ္ေခ်ာင္းကို ႐ိုက္ခ်ဳိးလိုက္သူေတြ ျမင္ခ်င္ေနၾကတဲ့ လူးလြန္႔လႈပ္ခါသြားတဲ့ ေလွတစ္စင္း အျဖစ္ခံမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ရန္သူေရွ႕မွာ ဘယ္ေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွား ၿငီးညဴျပေလ့ မရွိသူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ က်ဳိးသြားတဲ့ တက္ေနရာမွာ ဘယ္လို လက္ထိုး ေလွာ္မလဲဆိုတာကိုသာ သူမအေနနဲ႔ စဥ္းစားေနမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။ ဦးကိုနီ လုပ္ၾကံခံရတဲ့ ကိစၥ၊ ဦးကိုနီလို အရည္အခ်င္း ျပည့္ဝတဲ့ ရဲေဘာ္တစ္ေယာက္ ဆံုး႐ႈံးလိုက္ရတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သူမအေနနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ ခံစားရသည္ျဖစ္ေစ သူမ ႏႈတ္က ဘာမွ ေျပာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ဒါေပမယ့္ သူမအေနနဲ႔ အဲဒီလို ဘာမွ မေျပာဘူးဆိုရင္ေတာ့ မတရား သတ္ျဖတ္မႈနဲ႔ သက္ဆိုင္သူေတြ၊ တာဝန္ရွိသူေတြအတြက္ေတာ့ အလြန္တရာမွ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာပါပဲလို႔ ေျပာလိုက္ပါရေစ။

သီဟေသြး
The Speaker Vol.1, No.12

#Credit_to_Original_Uploader
#Photo_from_Internet