တိုက္တိုက္ဆိုင္ မေန႕ညထဲက သြားကိုက္လို႕
ပါးစပ္ေတာင္ မဟနိုင္တဲ့ က်ြန္ေတာ့္ဆီကို၊
စကားျပန္လုပ္ေပးဖို႕ ဒီမနက္ ေဆးရံုကေန
ဖုန္းဆက္ျပီး ေျပာလာတယ္။
အက်င့္က ေကာင္းတယ္လို႕ပဲေျပာရမလား၊
ဆင္းရဲသား ဇာတာပါသလားပဲ ေျပာရမလားေတာ့ မသိ။
အလုပ္လဲေရာက္ ေရာဂါလည္း ေပ်ာက္တာက က်ြန္ေတာ့္အက်င့္။
စကားျပန္ေပးရမဲ့ လူနာက ၂ေယာက္။
ဖုန္းဆက္လာတာကလည္း နွစ္ခုစလံုး သြားဌာနကေပါ့။
ဒါနဲ႕ပဲ ထံုးစံအတိုင္း ဘာျဖစ္တာလဲလို႕ ဆိုတာက စျပီးေမးရတာေပါ့။
ေမးခြန္းေလးေတြ ကုန္သြားျပီးေတာ့ ေခါင္းေျခာက္ရျပန္တယ္။
ေခါင္းေျခာက္ရတယ္ဆုိတာက ေရႊျမန္မာေတြ႕ အက်င့္ေၾကာင့္ပါ။
က်ြန္ေတာ္တို႕ တစ္ေတြ ေရာဂါျဖစ္ရင္
ဆရာ၀န္ေျပာတာကို ခ်က္ျခင္းယံု။
ေျပာတဲ့ေဆးကို မရ ရေအာင္ရွာေသာက္တတ္ၾကသလို။
တစ္ဖန္ေတာ့လည္း ဆရာ၀န္ေျပာတာထက္၊
ရြာကနတ္သည္ ေျပာတာကိုပိုယံုျပီး ေဆးျမီတိုနဲ႕ကု
ကုခ်င္တတ္ၾကတယ္။
လိုင္းကြဲပံုက အေရွ႕အေနာက္၊ ကြဲပဲ ကြဲတတ္လြန္းလို႕ပါ။
အခုလည္း ဒီလိုပါ။
ဖုန္းဆက္လာတာက သြားဌာနဆိုေပမဲ့၊
တစ္ေယာက္က အေရျပားဌာနကေန လႊဲလိုက္တဲ့ လူနာ။
ေနာက္တစ္ေယာက္က နွလံုးေရာဂါဌာနနဲ႕ မ်က္စိဌာနကို
ပတ္ခ်ာလည္လွည့္ျပီးေရာက္လာတဲ့လူနာ။
ႏွစ္ေယာက္စလံုး သြားကနာလည္းမနာ၊ ကိုက္လည္းမကိုက္။
ပါးေစာင္နဲ႔ ေက်ာကုန္းမွာ အနီေရာင္လိုလို၊ အကြက္လိုလို၊
အဖုၾကီးလိုလို ျဖစ္ေနလို႕ အိမ္ေဘးေဆးခန္းကေနျပီး၊
ပိုျပီး ဂဃနဏ သိရေအာင္လို႕ ေဆးရံုကို သြားျပဆိုျပီး
လႊတ္လုိက္လို႔ ဒီေဆးရံုကို ေရာက္လာတဲ့သူ။
ေဆးရံုက အေရျပားဌာနမွာျပ ေသြေဖာက္ေဆးစစ္ လုပ္ျပီးတဲ့အခါ၊
သြားဌာနသြားပါလို႕ ထပ္ျပီး အလႊတ္ခံရသူ
ဒီလိုပဲေနာက္တစ္ေယာက္က နဂိုရွိျပီးသား
ႏွလံုးေရာဂါက ေဖါက္သလိုလို ျဖစ္ေနတုန္း
မ်က္လံုးကလည္း လံုး၀နီးပါး မျမင္ရသလို ျဖစ္လာလို႕
ဒီေဆးရံုထဲမွာပဲ ဟိုဌာန၊ ဒီဌာန လွည့္ပတ္ရင္းကေန
ေနာက္ဆံုးမွ သြားဌာနကို ေရာက္လာသူ။
ဘာေၾကာင့္ပဲေရာက္ေရာက္၊ သြားဆရာ၀န္က သူတို႕တစ္ေတြရဲ႕
ေရာဂါရင္းျမစ္က သြားပိုးကေန ျဖစ္ရတာလို႕ ေျပာျပတယ္။
သြားမကိုက္၊ သြားမနာသူ နွစ္ေယာက္က စကားျပန္လုပ္္သူ
က်ြန္ေတာ့္ကို ျပန္ျပီးေမးလာတာက၊
“ဟုတ္ပါ့မလားဗ်ာ။”
“ျပန္လည္းေမးစမ္းပါဦးတဲ့။”
ဆရာ၀န္ကို မယံုတာလား။
ဘာသာျပန္ကို မယံုေလသလားေတာ့ မသိ။
ဆက္ရန္
သုခ(သား)
No comments:
Post a Comment