က်ေနာ္တုိ႔ ဧရာဝတီစည္းရံုးေရးခရီးစဥ္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့ အလကၤာစကား တခြန္းပါ။ က်ေနာ္တုိ႔အမွတ္ရေနၾကတယ္။
ပုသိမ္အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာလည္း နဝတရဲ႕ မုန္တုိင္းမုိးတိမ္ေတြက ရုိင္းရိုင္းစုိင္းစုိင္း ဆင္ေနခဲ့တာပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေရွ႕ခရီးဆက္ဖုိ႔ ပုသိမ္ကေန ထြက္ခြာသြားၿပီလည္းဆုိေရာ အက်ဥ္းေထာင္အာဏာပိုင္ေတြဘက္က က်ေနာ္တို႔အေပၚ တင္းက်ပ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေတြ စလုပ္လာေတာ့တာပါပဲ။
ပထမဆံုး လူေတြကို ေနရာေတြ ခဲြပစ္လုိ္က္တယ္။ က်ေနာ္နဲ႔ အင္န္အယ္လ္ဒီ လူငယ္တခ်ဳိ႔ကို ၾကိိဳးတိုက္ဘက္ ပို႔လိုက္တယ္။ သီးျခားတုိက္မွာတခ်ဳိ႔က်န္ခဲ့တယ္။
က်ေနာ္တုိ႔အုပ္စုကုိ တေန႔ (၁၅) မိနစ္ ေရခ်ဳိးဆင္းဖို႔ တုိက္ခန္းသံတံခါးဖြင့္ေပးတဲ့အခ်ိန္မွာ အတတ္ႏုိင္ဆံုး က်ေနာ္တုိ႔ခ်င္း မဆံုရေအာင္ ေထာင္အာဏာပုိင္ေတြက လုပ္ပစ္လုိ္က္ပါတယ္။
ဘယ္ရမလဲ။ ႀကိဳးတုိက္နဲ႔သီးျခားတုိက္ ၾကားမွာ ႀကိဳးစင္တခုပဲျခားတာမုိ႔ အင္န္အယ္လ္ဒီ လူငယ္ေတြက ဟုိဘက္နဲ႔ဒီဘက္ ဆုိက္ဖား - စကားဝွက္နဲ႔ သတင္းေတြ အျပန္အလွန္ပုိ႔ၾကတာေပါ့။
က်ေနာ္တုိ႔ ရရွိတဲ့သတင္းတခုကေတာ့ ဟသၤာတအဝင္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေလွ်ာက္လွမ္းလာမယ့္ လမ္းတျပည့္ ႏွင္းဆီပန္းေတြ တျပန္႔တျပဴးခင္းၿပီး ႀကိဳဆိုၾကပါသတဲ့။ အဲဒီသတင္း ၾကားလုိက္ရတဲ့အခုိက္အတန္႔ အက်ဥ္းေထာင္ထဲက ႀကိဳးစင္တဝုိက္မွာ ႏွင္းဆီနံ႔ရဲရဲက ေထာင္းကနဲ ပ်ံ႕စြဲသြားသလုိ ခံစားလုိက္ၾကရပါတယ္။
အာဏာပုိင္ေတြက တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္လုုပ္ထားေတာ့ က်ေနာာ္တုိ႔ကို လွ်ိဳ႔ဝွက္ကူညီေနတဲ့ ဝန္ထမ္းေတြလည္း အရင္လုိ ျပည့္ျပည့္ဝဝ မကူညီႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။
က်ေနာ္က ၁၉၇၆ မႈိင္းရာျပည့္ အေရးအခင္းတုန္းကတုန္းကလည္း ဒီပုသိမ္ေထာင္ႀကီးထဲမွာ သံုးေလးႏွစ္ ေနခဲ့ဖူးတာမုိ႔ အျပင္နဲ႔ အဆက္အသြယ္ရဖုိ႔ အၾကံအဖန္ လုပ္ရပါေတာ့တယ္။
က်ေနာ္တုိ႔ ႀကိဳးတုိက္နဲ႔သီးျခားတုိက္ထဲကို ထမင္းလာလာပို႔ရတဲ့ အက်ဥ္းသားေတြထဲမွာ ဒီမိုကေရစီလိုလားတဲ့ ေထာင္က်ရဲဝန္ထမ္းတခ်ဳိ႕ ပါပါတယ္။ သူတုိ႔ဟာ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ အေကာင္းဆံုးဆက္သားေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။
အဲဒီေထာင္က်ေနတဲ့ ရဲဝန္ထမ္းေတြ လွ်ိဳ႔ဝွက္ကူညီလုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ အဖမ္းခံေနရတဲ့အေၾကာင္း အင္န္အယ္လ္ဒီ ဌာနခ်ဳပ္က ထုတ္ျပန္တဲ့သတင္းလႊာကုိေတာင္ က်ေနာ္တုိ႔ အာမခံနဲ႔ ျပန္မလြတ္ခင္ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာတင္ ဖတ္လုိက္ၾကရပါေသးတယ္။
အခု က်ေနာ္နဲ႔ အတူ အဖမ္းခံေနရတဲ့ အင္န္အယ္လ္ဒီ လူငယ္ေတြဟာ အဲဒီ ပုသိမ္ ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုႀကီးက ေမြးဖြားေပးလိုက္တဲ့ မ်ဳိးဆက္သစ္ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြပါပဲ။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူတုိ႔အသက္ဟာ ၁၇ႏွစ္ ၁၈ႏွစ္သာသာေတြပဲ ရွိၾကပါေသးတယ္။ သူတို႔ဟာ ငယ္ရြယ္ နုနယ္ၾကေသးေပမဲ့ ခုိ္င္မာတုိးတက္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးခံယူခ်က္နဲ႔ အက်ဥ္းေထာင္ထဲကုိ ေရာက္လာၾကတာပါ။ သမုိင္းသိစိတ္ရွိတဲ့ သူတုိ႔ကုိ လူလတ္ပိုင္းတေယာက္အေနနဲ႔ က်ေနာ္ အားေပးစကားေျပာပါတယ္။
လူငယ္ရဲ႕ဘဝ အဓိပၸာယ္ဟာ ႏွစ္ခုပဲရွိတယ္။ (၁) အမွန္တရားျမတ္ႏုိးျခင္းနဲ႔ (၂) မတရားမႈကုိ ခုခံဆန္႔က်င္ျခင္း ဒါပဲျဖစ္တယ္။
က်ေနာ္တို႔ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း စည္းရံုးေရးခရီးစဥ္တေလွ်ာက္ ေရာက္ေလရာမွာ မ်ဳိးဆက္သစ္ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြနဲ႔ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ေတြ႔ဆံုခဲ့ပါတယ္။
အခု က်ေနာ္တုိ႔ ဧရာဝတီခရီးစဥ္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔အတူ လူ႔ေဘာင္သစ္ပါတီဌာနခ်ဳပ္က ကုိမိုးဟိန္း လုိက္ပါလာပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ခရီးစဥ္အရင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ မြန္ျပည္နယ္ ခရီးစဥ္တုန္းကဆုိရင္ လူ႔ေဘာင္သစ္ပါတီက ကုိမုိးသီးဇြန္ကုိယ္တုိင္ လုိက္ပါခဲ့တာပဲ မဟုတ္လား။
အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံႀကီးက ေမြးထုတ္လိုက္တဲ့ ဒီမုိကေရစီအေရး တက္ၾကြလႈပ္ရွားတဲ့ တုိးတက္ေတာ္လွန္တဲ့ မ်ဳိးဆက္သစ္ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြဟာ အင္အားႏွစ္ျမႊာ ႏွစ္ေနရာ ကြဲသြားခဲ့ရတယ္။ အင္အားတစုက ေျမေပၚမွာ က်န္ရစ္တယ္။ အင္အားတစုက ေတာထဲကို ေရာက္သြားၾကတယ္။
ဘယ္ေနရာကိုပဲေရာက္ေရာက္ လူငယ္ေတြဟာ ထူးအိမ္သင္ေရးခဲ့သလုိ ခြပ္ေဒါင္းေသြးနဲ႔ ရဲရဲ ေရွ႔ကုိခ်ီတက္ၾကတာပဲမဟုတ္လား။
‘ဘာစိတ္ဓာတ္လဲ၊ ခြပ္ေဒါင္းစိတ္ဓာတ္၊ ဘာလုပ္ဖုိ႔လဲ၊ တုိက္ပြဲဝင္ဖုို႔’ က်ေနာ္နဲ႔အတူ အဖမ္းခံေနရတဲ့ လူငယ္ေတြကေတာ့ အၿမဲ ရႊင္လန္း တက္ၾကြေနၾကတာပါပဲ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဘယ္ၿမိဳ႔ကုိ ေရာက္သြားၿပီ၊ နဝတစစ္တပ္က ဘယ္ျမိဳ႔မွာ ဘယ္လုိုညစ္ပတ္တယ္ စသည္ျဖင့္ သတင္းေတြလည္း ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ေထာင္ထဲကို အဆက္မျပတ္ဝင္လာပါတယ္။
ယမန္ႀကီးႏွစ္ပတ္နဲ႔ ေနာက္ထပ္ႏွစ္ရက္ စုုစုေပါင္း ရက္(၃ဝ) တင္းတင္းျပည့္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔အားလံုးကုိ အာမခံနဲ႔ ျပန္လႊတ္ေပးလုိက္ပါတယ္။ တရားသူႀကီးက ေနာက္ထပ္ရုံးခ်ိန္းကုိ ယမန္ေလးတပတ္ ခုနစ္ရက္ပဲ ခြာၿပီး ခ်ိန္းပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ကို ေျခခ်ဳပ္လုပ္လုိက္တဲ့သေဘာပါပဲ။
ဘာျဖစ္သလဲ ဒီခုနစ္ရက္အတြင္းမွာ က်ေနာ္တုိ႔ ရန္ကုန္ဌာနခ်ဳပ္ကိုလည္း သြားႏိုင္တာပဲ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔လည္း ေတြ႔ႏို္င္တာပဲ။ ဆရာဦးဝင္းတင္နဲ႔လည္း ေတြ႔ႏိုင္တာပဲ။ ျမစ္ဝကြၽန္းေပၚ တၿမိဳ႔ႏွစ္ၿမိဳ႔ တညအိပ္ ႏွစ္ညအိပ္ စည္းရံုးေရးခရီးလည္း ထြက္ႏို္င္တာပဲ။
‘ေလဆန္မွာ ျမားတန္းလန္းနဲ႔ ပ်ံသန္းရဲတဲ့ငွက္သာ မနက္ျဖန္အတြက္ျဖစ္တယ္’ ဒါပဲမဟုတ္ပါလား။ ။
(မူရင္း - လြတ္လပ္တ့ဲအာရွအသံ ျမန္မာဌာန)
No comments:
Post a Comment