စစ္ပဲြမ်ား၏ အနာဂါတ္(၁)

(၁)

စစ္ ဆုိသည္က မိမိ၏ လုိလားခ်က္မ်ားကုိ တဖက္မွ လုိက္နာလာေစရန္ အင္အားသုံး၍ အတင္းအက်ပ္ ျပဳလုပ္ၾကျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

အတိတ္က အနာဂါတ္ တြင္ ျဖစ္ေပၚလာႏူိင္ေသာ စစ္ပဲြမ်ား ႏွင့္ ပါတ္သက္၍ တုိးတက္လာမည့္ နည္းပညာ အသစ္မ်ား ႏွင့္ စစ္ေရး မဟာဗ်ဴဟာမ်ား အေပၚ အဓိကထား ခန္႕မွန္းခဲ့ၾကေပသည္။

၁၉ ရာစုႏွစ္အတြင္း ပရပ္ရွား စစ္တပ္က ျပင္သစ္တုိ႕အေပၚ ၁၈၇၀ တြင္ အလ်င္အျမန္ ေအာင္ပဲြခံႏူိင္ခဲ့မႈကုိ မ်က္၀ါးထင္ထင္ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ၾကရေသာ ဥေရာပ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ၾကီးမ်ားသည္ တပ္မ်ားကုိ မီးရထား ျဖင့္ အလ်င္အျမန္ ေရႊ႕ေျပာင္းေပးႏူိင္ျခင္း၊ အေျမွာက္ၾကီးမ်ား ျဖင့္ အလ်င္အျမန္ ျပစ္ခတ္လာႏူိင္ခဲ့မႈမ်ားေၾကာင့္ စစ္ပဲြြအား တုိတုိေတာင္းေတာင္းႏွင့္ ျပတ္ျပတ္သားသား ေအာင္ပဲြခံႏူိင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ယူဆလာခဲ့ၾကသည္။ ထုိ အယူအဆမ်ားကုိ ပထမကမၻာစစ္ အစပုိင္းတြင္ စမ္းသပ္ အသုံးျပဳခဲ့ၾကသည္။ သုိ႕ေသာ္ ေလးႏွစ္တာမွ် အေနာက္ဖက္ စစ္မ်က္ႏွာ တေလွ်ာက္တြင္ ကတုတ္က်င္းမ်ား ျဖင့္ သူႏူိင္ ကုိယ္ႏူိင္ ၾကဲလာျခင္းသာ အဖတ္တင္ခဲ့သျဖင့္ ၎တုိ႕၏ ယူဆခ်က္မ်ား မွားယြင္းခဲ့ေၾကာင္း သိရွိလာခဲ့ၾကျပန္သည္။

၁၉၃၀ ေက်ာ္ကာလမ်ားတြင္ စစ္ပဲြၾကီးမ်ား ျဖစ္လာက ရန္သူႏူိင္ငံ၏ ျမဳိ႕ၾကီးမ်ားကုိ ေလေၾကာင္းမွ အျပင္းအထန္ ဗုံးၾကဲတုိက္ခုိက္ႏူိင္ျခင္းျဖင့္ ခ်က္ခ်င္းဆုိသလုိ လက္နက္ခ် အညံံ့ခံသည့္ အေနအထားကုိ ေရာက္ရွိႏူိင္မည္ဟု ယုံၾကည္ခဲ့ၾကျပန္သည္။ သုိ႕ေသာ္ ထုိယူဆခ်က္က ေနာက္ပုိင္း ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာတြင္ ညဴကလီယား လက္နက္မ်ား တီထြင္လာႏူိင္ခဲ့မႈ ျဖင့္သာ မွန္ကန္ေၾကာင္း သက္ေသျပႏူိင္လာခဲ့ၾကသည္။

၁၉၉၀-၉၁ ပထမ ပင္လယ္ေကြ႕ စစ္ပဲြၾကီးအတြင္း အေမရိကန္တုိ႕ က ျပစ္မွတ္ကုိ တိက်စြာ ျပစ္ခတ္ႏူိင္ေသာ ပဲံထိန္းတပ္ ဒုံးလက္နက္မ်ား၊ ေထာက္လွမ္း ေရး ႏွင့္ ကင္းေထာက္နည္းပညာ အသစ္မ်ား ၊ အာကာသ အေျခစုိက္ ဆက္သြယ္ေရး စနစ္ႏွင့္ ရန္သူ မျမင္ေအာင္ ခုိးေၾကာင္ခုိး၀ွက္ လႈပ္ရွားႏူိင္သည့္ နည္းပညာ မ်ား ေပါင္းစပ္ကာ ေအာင္ျမင္စြာ သက္ေသျပလာခဲ့ၾကသည္။ ထုိ႕အတြက္ ေနာက္ပုိင္း စစ္ပဲြမ်ားတြင္ အေနာက္အုပ္စု အေနျဖင့္ အဆုိပါ နည္းပညာမ်ား ျဖင့္ အလ်င္အျမန္ ႏွင့္ အထိအခုိက္နည္းပါးစြာ ေအာင္ပဲြ ခံလာႏူိင္ၾကေတာ့မည္ဟု ယူဆလာခဲ့ၾကျပန္သည္။

သုိ႕ေသာ္လည္း ၂၀၀၁ စက္တင္ဘာ ၁၁ ရက္ေန႕တြင္ကား အဆုိပါ ယူဆခ်က္မ်ား ေျပာင္းလဲလာခဲ့ၾကသည္။

ျပီးခဲ့သည္ ရာစုႏွစ္၀က္အတြင္း ႏူိင္ငံအခ်င္းခ်င္း ျဖစ္ပြားေသာ စစ္ပဲြမ်ားက အေတာ္ကုိ ရွားပါးလွည္ဟု ဆုိ၍ ရေပသည္။ အင္အားၾကီး ႏူိင္ငံၾကီးမ်ား အခ်င္းခ်င္း ႏွင့္ ၎တုိ႕မဟာမိတ္မ်ား အၾကား စစ္ပဲြၾကီးမ်ားက မူ မရွိသေလာက္စု ဆုိရမည္ ျဖစ္သည္။ ဤသည္ကားလည္း အျပန္အလွန္ ဖ်က္ဆီးျပစ္ႏူိင္စြမ္း ရွိေသာ ညဴလက္နက္မ်ား ပုိင္ဆုိင္လာျခင္း၊ ႏူိင္ငံတကာ အသင္းအဖြဲ႕မ်ား ႏွင့္ ဥပေဒမ်ား ျပဌာန္းလာျခင္း ႏွင့္ လူေဘာင္အဖဲြ႕အစည္းမ်ား ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာလာခဲ့ျခင္းမ်ားေၾကာင့္ အၾကမ္းဖက္လုိစိတ္မ်ား ေလ်ာ့နည္းက်ဆင္း လာျခင္းမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

သုိ႕ေသာ္ တဖက္တြင္ ျပည္တြင္းစစ္ပဲြမ်ားက မူ ေၾကာက္ခမန္းလိလိ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ရျပီး စစ္ပဲြ မ်ားက ေရရွည္ ဆင္ႏႊဲလာခဲ့ရသည္။ ယခုအခါ ရာသီဥတု ေျပာင္းလဲျခင္း၊ လူဦးေရမ်ား ၾကီးထြားလာျခင္း ႏွင့္ ဘာသာေရး ႏွင့္ လူမ်ဳိးေရး အစြန္းေရာက္မႈမ်ားေၾကာင့္ အဆုိပါ စစ္ပဲြမ်ားက ဆက္လက္ ျဖစ္ေပၚ လာေနအုန္းမည္ ျဖစ္သည္။

ထုိသုိ႕ ျဖစ္ေပၚလာေသာ စစ္ပဲြမ်ားက ျမိဳ႕ၾကီးမ်ား တ၀ုိက္တြင္ ျဖစ္ေပၚလာဖုိ႕ ရွိေနျပန္ေပသည္။ ၂၀၄၀ တြင္ ကမၻာ့ လူဦးေရ၏ သုံးပုံ ႏွစ္ပံုသည္ ျမဳိ႕ျပမ်ားတြင္ ေနထုိင္လာၾကမည္ဟု ခန္႕မွန္းထားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

လူဦးေရ ဆယ္သန္း ေက်ာ္ရွိေသာ ျမဳိ႕ၾကီး မ်ား အရည္အတြက္ သည္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ ၂၀ အတြင္း ၂၉ ျမဳိ႕ အထိ တုိးတက္လာခဲ့သည္။ မၾကာမီက အယ္လာပုိ ႏွင့္ မြန္ဆူး တြင္ ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ ျမဳိ႕တြင္း စစ္ပဲြမ်ားကုိ ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ပိတ္မိေနေသာ လူမ်ား ႏွင့္ အျပစ္မဲ့ လူအမ်ားအား တံတုိင္းၾကီးမ်ား သဖြယ္ အသုံးျပဳေနခဲ့ၾကသျဖင့္ မဆင္မျခင္ သတ္ျဖတ္ ခံရမည့္ အေရးေၾကာင့္ စိတ္ရင္းေကာင္းျဖင့္ ၀င္ေရာက္ စြက္ဖက္ ကူညီလုိၾကသည့္ အေနာက္အုပ္စု တပ္မ်ားအဖုိ႕ အခက္အခဲမ်ား ဆက္လက္ ျဖစ္ေပၚေနအုန္းမည္သာ ျဖစ္သည္။ နည္းပညာ မ်ား တီထြင္ ဖန္ဆီးကာ အဆုိပါ အခက္အခဲ မ်ား ကုိ ေက်ာ္လႊားႏူိင္ေကာင္း ႏူိင္မည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း အနီးကပ္တုိက္ပဲြမ်ား တအိမ္တက္ဆင္း တုိက္ခုိက္ရမႈမ်ားကုိမူ ေလွ်ာင္လႊဲ၍ ရႏူိင္ၾကမည္ မဟုတ္ေပ။

ဆက္လက္ တင္ျပပါမယ္။
လွစိုးေ၀

ရည္ညႊန္း ။ ။ THE FUTURE OF THE WORLD ( the Economist January 27th 2018)