ၿပီးခဲ့တဲ့ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာကတည္းက ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ စီးပြားေရးကို အဓိက အေထာက္အကူျပဳသည့္ တိုင္းေဒသႀကီး ေျခာက္ခုထဲမွာ ရန္ကုန္နဲ႔ ဧရာဝတီက ထိပ္ဆုံးမွာပါ။ ဧရာဝတီက စိုက္/ေမြးက႑၊ ရန္ကုန္က စက္မႈလက္မႈက႑နဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕GDP ထိပ္ဆုံးေနရာကို သူတစ္ျပန္ ကိုယ္တစ္ျပန္ ေနရာယူေလ့ရွိတယ္။
လက္ရွိမွာလည္း ရန္ကုန္ဟာ စက္မႈလက္မႈဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ တဲ့ တိုင္းေဒသႀကီးပီပီ စက္မႈဇုန္ေတြသာမက အေသးစားနဲ႔ အလတ္စားလုပ္ငန္းေတြ၊ အိမ္တြင္းမႈ စက္မႈလက္မႈလုပ္ငန္း ေတြကလည္း ဆင္ေျခဖုံးရပ္ကြက္ေတြထဲမွာ လက္ညႇိဳးထိုးမလြဲပါ။ကြၽန္ေတာ့္အိမ္ရဲ႕ ကပ္၍ေဘးအိမ္မွာေတာင္ အိမ္တြင္းမႈ သံျဖဴလုပ္ငန္းေလးတစ္ခု ရွိေသးတယ္။ အိမ္တြင္းမႈလုပ္ငန္း ဆိုတဲ့အတိုင္း သူ႔အိမ္ရဲ႕ အိမ္ေရွ႕မွာပဲ လုပ္ငန္းေလး တည္ထား တာေပါ့။
မူလကေတာ့ ပိုင္ရွင္ကိုယ္တိုင္တစ္ဦးတည္း စလုပ္ေပမယ့္ လုပ္ငန္းေလးက တြင္က်ယ္လာၿပီး လုပ္ငန္းသုံး လက္တြန္း လွည္းေလးေတြ၊ အလွဴမ႑ပ္ေတြပါမက်န္ လုပ္ငန္းလာ အပ္ေတာ့ တပည့္တပန္း အလုပ္သမားေလးေတြနဲ႔ မိုးလင္း မိုးခ်ဳပ္ လည္ပတ္ႏိုင္လာတယ္။ တစ္ခါတစ္ခါက်ေတာ့လည္း မီးျပတ္ရင္ အလုပ္ခဏရပ္ၿပီး မီးလာမွ အေျပးအလႊား လုပ္ရေတာ့ ညဥ့္ဦးယံအထိ လုပ္ၾကရတယ္။ သူတို႔အလုပ္က လည္း လွ်ပ္စစ္မီးက အဓိကကိုး။ သံေခ်ာင္း၊ သံျပားေတြကို ျဖတ္ရတယ္၊ ေတာက္ရတယ္၊ ၿပီးရင္ ဂေဟေဆာ္ၿပီး ဆက္ရတဲ့ အလုပ္ကိုး။
သူတို႔ အိမ္တြင္းမႈလုပ္ငန္းေလး သို႔ကလို စည္ပင္ႀကီးထြား လာတာကို တစ္ဖက္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ မုဒိတာပြားဝမ္းေျမာက္ ရသလို တစ္ဖက္ကလည္း မီးအားအတက္အက်ေၾကာင့္ ႐ုံး အားလပ္ရက္ ေန႔လယ္ ေန႔ခင္း ကိုယ့္အိမ္မွာ တီဗြီၾကည့္လို႔ မရတာမ်ဳိး၊ ေညႇာ္နံ႔နဲ႔အတူ ဆူညံသံ မ်ဳိးစုံေၾကာင့္လည္း စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ရတယ္။
ႏွလုံးသားနဲ႔ ယွဥ္တြဲစဥ္းစားရင္ ႐ုံးအားရက္မွာကိုယ့္အိမ္ မွာ ေအးေအးလူလူ အနားယူခ်င္လို႔ လူေနရပ္ကြက္ေတြထဲ မွာ အလုပ္႐ုံေတြ မရွိေစခ်င္မိေပမယ့္ ဦးေႏွာက္နဲ႔ယွဥ္တြဲ စဥ္းစားၾကည့္ျပန္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရန္ကုန္၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အိမ္တြင္းမႈ စက္မႈလက္မႈလုပ္ငန္းေတြ၊ အေသးစား အလတ္စားလုပ္ငန္းေတြ၊ စက္႐ုံအလုပ္႐ုံေတြ ပိုမိုစည္ပင္ ထြန္းကားေစခ်င္မိတာ အမွန္ပါပဲ။
စာဖတ္သူ မိတ္ေဆြ၊ သက္ႀကီးပိုင္းလူႀကီးေတြ ယခုတိုင္ တသသျဖစ္ခဲ့ၾကတဲ့ ဖဆပလေခတ္က စက္မႈလက္မႈဖြံ႕ၿဖိဳးမႈကို ျပန္ေလ့လာၾကည့္ၾကရေအာင္။
ဖဆပလေခတ္ရဲ႕ ျမန္မာ့စီးပြားေရး ေအာင္ျမင္မႈကို ေလ့လာၾကည့္ရင္ ဖဆပလရဲ႕ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ခ်န္ထားလို႔မရပါဘူး။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ဘုရင္ခံေကာင္စီ (ဖဆပလ) အစိုးရအဖြဲ႕မွာ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ကတည္းက ဝန္ႀကီးစျဖစ္တယ္။ အသက္က ၃၃ ႏွစ္၊ ၃၄ ႏွစ္ပဲ ရွိေသးတယ္။ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီး တာဝန္စယူခဲ့ ၿပီး သမဝါယမဝန္ႀကီး၊ စက္မႈလက္မႈဝန္ႀကီးနဲ႔ ဒုတိယဝန္ႀကီး ခ်ဳပ္တာဝန္ေတြအထိ အဆင့္ဆင့္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့တယ္။
၁၉၄၉ ခုႏွစ္မွာ သမဝါယမဝန္ႀကီးအေနနဲ႔ ငါးႏွစ္စီမံကိန္းကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့တယ္။ ကုန္ေစ်းႏႈန္း က်ဆင္းေရး၊ ထိုေခတ္က လူေပါင္းမ်ားစြာ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းျပဳေန ၾကတဲ့ အိမ္တြင္းရက္ကန္းလုပ္ငန္း တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္။
၁၉၅၄ ခုႏွစ္မွာ စက္မႈလက္မႈဝန္ႀကီးအေနနဲ႔ စက္မႈ လက္မႈလုပ္ငန္း ထြန္းကားေရးအတြက္ မရွိမျဖစ္လွ်ပ္စစ္ဓာတ္ အားေပးမီးစက္မ်ားကို ႏွစ္ႏွစ္အတြင္း ၿမိဳ႕တိုင္းမွာ တည္ေဆာက္ ေပးခဲ့တယ္။ ေလာပိတ ေရအားလွ်ပ္စစ္စက္႐ုံႀကီးကိုလည္း ေအာင္ျမင္စြာတည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့တယ္။
သၾကားစက္၊ ဂုန္ေလွ်ာ္စက္၊ ခ်ည္ထည္စက္ေတြတည္ ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့လို႔ စစ္ေျပးဒုကၡသည္ေပါင္း မ်ားစြာ အလုပ္ အကိုင္ေတြရခဲ့ၾကသလို အရပ္သားပုဂၢလိကပိုင္ စက္႐ုံမ်ား ကိုလည္း ပံ့ပိုးကူညီမႈမ်ား ေပးခဲ့တဲ့အတြက္ ဘီစကြတ္္မုန္႔၊ စီးကရက္၊ ဒန္အိုးဒန္ခြက္၊ စြပ္က်ယ္၊ ေၾကြပန္းကန္လုံး၊ ပန္းကန္ျပား၊ သံပန္းကန္စတဲ့ လုပ္ငန္းေတြ၊ ပင္လယ္ငါးဖမ္း လုပ္ငန္း၊ သားေရနယ္လုပ္ငန္းမ်ား စသျဖင့္ လုပ္ငန္းမ်ားစြာ ဟာ ႏိုင္ငံျခားထြက္ကုန္ပစၥည္းမ်ားနဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္သည္အထိ တ္ိုးတက္ႀကီးပြားလာခဲ့တယ္။
အိမ္တြင္းလက္မႈလုပ္ငန္းမ်ားကိုလည္း အားေပးခဲ့တယ္။အထူးသျဖင့္ ရက္ကန္း၊ ယြန္းထည္နဲ႔ ေက်ာက္ေသြးလုပ္ငန္း တို႔ျဖစ္ပါတယ္။ အလားတူ ရန္ကုန္တစ္ၿမိဳ႕တည္းမွာပဲ စက္မႈ လုပ္ငန္ ႀကီးေပါင္း ၂ဝဝဝ ေက်ာ္ကို မ်က္ႏွာႀကီးငယ္မေရြး၊ အဂတိမလိုက္စားဘဲ ႏိုင္ငံ့အက်ဳိးအတြက္ ထိထိေရာက္ေရာက္ ကူညီခဲ့တယ္။ သို႔ကလိုေၾကာင့္ ထိုေခတ္ စက္မႈလုပ္ငန္းရွင္ ႀကီးငယ္မေရြးအားလုံးက ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို ျမန္မာ့စက္မႈလက္မႈ ေတာ္လွန္ေရးႀကီးရဲ႕ ဖခင္လို႔ေတာင္ ေခၚေဝၚၾကၿပီး ေက်းဇူး တင္မဆုံး ရွိၾကတယ္။
ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေခတ္ဦး ေရာင္နီသန္းခ်ိန္က အစျပဳၿပီး ဖြံ႕ၿဖိဳးစည္ပင္ထြန္းကားလာတဲ့ စက္မႈလက္မႈလုပ္ငန္းေတြ ဟာ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ ေနမင္းညိဳခ်ိန္ အေရာက္မွာေတာ့ ျပည္သူပိုင္အသိမ္းခံလိုက္ရၿပီး ကာလအတန္ၾကာ ၿပိဳလဲခဲ့ရ တယ္။ သို႔မို႔ေၾကာင့္ ပစၥကၡတစ္ေက်ာ့ျပန္ ဒီမိုကေရစီေခတ္ မွာ အိမ္တြင္း စက္မႈလက္မႈလုပ္ငန္းမ်ားသာမက အေသးစား၊ အလတ္စားလုပ္ငန္းေတြ အပါအဝင္ စက္မႈလက္မႈလုပ္ငန္း ေတြ အားလုံး ျပန္လည္အားယူႏိုးထလာဖို႔ လိုအပ္လာ ပါၿပီ။
ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ GDP ကို စက္မႈလုပ္ငန္းနဲ႔ ထိပ္တန္း အဆင့္က အေထာက္အကူျပဳေပးေနတဲ့ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး မွာလည္း ဆိုခဲ့ပါ စက္မႈလက္မႈလုပ္ငန္းေတြ ျပန္လည္အားယူ ႏိုးထဖို႔က ပိုၿပီးအေရးႀကီးတယ္လို႔ ဆိုရမွာပါ။
သို႔ေသာ္ျငား ဆိုခဲ့ပါ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈက ရပ္ရြာေန ျပည္သူမ်ားရဲ႕ လြတ္လပ္ခြင့္နဲ႔ ဝိေရာဓိမျဖစ္ဘဲ ဟန္ခ်က္ညီညီ ျဖစ္တည္ႏိုင္ဖို႔ က စိန္ေခၚမႈတစ္ရပ္ ျဖစ္ေနေၾကာင္းပါ။ ။
ေမာင္ေမာင္ေထြး
No comments:
Post a Comment