ဂေရ႕ေရာဂါ Grave’s Disease - ေရး-သုခ(သား)

ဂေရ႕ေရာဂါ Grave’s Disease

“ဟဲ့သား ဘယ္တံုးက ဓါတ္ပံုၾကီး ယူလာျပန္တာလဲ”
“မေန႕က အိိမ္ရွင္းရာက ထြက္လာတာပါ။
ေဖေဖ့ပံုေလ။
ေမေမက သားသားမေမြးခင္က ပံုလို႕ေျပာတယ္။
သားကအဲ့တာထက္ စိတ္၀င္စားတာက ေဖေဖလည္ပင္းၾကီးက ၾကီးေနတာကိုပါ။
ဘာျဖစ္တာလဲ ေဖေဖ”
“ေဖေဖလည္း ေသေသခ်ာခ်ာေတာ့ မသိဘူး။
လည္ပင္းၾကီးေရာဂါလို႕ေတာ့ ေျပာတာပဲ”
“ဟားဟားဟား ေဖေဖကေတာ့ လုပ္ျပီ။
တိုက္ဆိုင္ခ်င္ေတာ့ ဒီတစ္ေခါက္ ဂ်ပန္ျပန္ေတာ့ ဂ်ပန္အဆိုေတာ္တစ္ေယာက္လည္း
ဒီေရာဂါျဖစ္တာေၾကာင့္ အနုပညာ လုပ္ငန္းေတြ အားလံုး ခဏရပ္ျပီး
ေရာဂါကို အရင္ကုမယ္လို႕ ေၾကျငာတယ္။
အဲ့သေလာက္ေတာင္မွ ကုဖို႕လိုသလားရယ္လို႕ဆိုျပီး ေလ့လာၾကည့္ခ်င္တာနဲ႕
ေဖေဖတံုးက ဒီေရာဂါျဖစ္ေတာ့ ဘယ္လိုလည္းလို႕ သိခ်င္လာလို႕ပါ”
“ေအာ္ ဒီလိုလားသားက လက္ေတြ႕ ကြင္းဆင္းေလ့လာတယ္ သေဘာေပါ့။
မင္းတို႕ေဆးေလာကကေတာ့ ဘယ္လိုေခၚသလဲ”
“သူတို႕ကေတာ့ ဂေရ႕ေရာဂါ Grave’s Disease လို႕ေခၚတယ္။
ဆရာၾကီး ဦးေကာင္းညွြန့္ရဲ႕
အဂၤလိပ္ျမန္မာ အေနာက္တိုင္းေဆးပညာ အဘိဓာန္ ထဲမွာေတာ့ …..
ဂေရ႕ေရာဂါ Grave’s Disease။
မ်က္လံုးမ်ား ျပဴးထြက္လာေအာင္  သိုင္းရြက္ဂလင္း ၾကီးထြားလြန္းျခင္း။
Exophthalmic goiter မ်က္လံုးျပဴးထြက္ေရာဂါ ဟူ၍လည္းေခၚသည္။
လို႕ေရးထားပါတယ္။
ေဖေဖ့ဓါတ္ပံုကို ၾကည့္ေတာ့ မ်က္လံုးျပဴးထြက္ မေနလို႕
သားက ေသခ်ာေအာင္လို႕ ေဖေဖကို ေမးၾကည့္မလို႕ပါ”
“ေဖေဖကေတာ့ ကိုယ္ဘာသာေတာ့ သိပ္မသိလို႕
မင္းေမေမ့ကို ေမးၾကည့္ေပါ့ကြ”
“ဟုတ္ကဲ႔ေဖေဖ။
ျပီးေတာ့ အသက္ ၃၀ပါတ္၀န္းက်င္ အမ်ိဳးသမီးေတြမွာ အျဖစ္မ်ားတယ္လို႕လည္း ေျပာပါတယ္”
“ေအးဒါဆိုလည္း ပိုျပီး ျပည့္ျပည့္စံုစံု သိရေအာင္လို႕ ထံုးစံအတိုင္း အစကေန တစ္ခုျခင္း ေျပာၾကစို႕လား”
“ေကာင္းတယ္ေဖေဖ။
သားလည္း ပါတ္သက္မယ္ထင္တဲ့ စာအုပ္ကေလးေတြပါ ဆြဲလာလို႕
တစ္ခုျခင္း ဖတ္ၾကည့္ရင္းနဲ႕ ေျပာပါ့မယ္။
ဂ်ပန္ျပည္က က်မ္းမာေရး စာေဆာင္တစ္ခုမွာေတာ့ လြယ္လြယ္ေျပာရရင္၊
ေမးရိုးနဲ႕ ပုခံုးအၾကား လည္ပင္းအေရွ႕ပိုင္းမွာရွိတဲ႕ သိုင္းရြိဳက္ဂလင္းကေန
ဟိုမုန္းေတြကို လိုသည္ထက္ ပိုလုပ္လုပ္ျပီး၊
မိမိကိုယ္ကို  အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ေရာဂါေတြကို ထြက္ေပၚေစတဲ့
ကိုယ္ျပန္ေရာဂါျပီးေစျခင္း ေ၀ဒနာလို႕ေျပာပါတယ္။
လူဆိုတာ ခႏၱာကိုယ္ျပပကေန ပိုးမွြားမ်ား ၀င္ေရာက္ မဖ်က္စီးနိုင္ရေလေအာင္
ကိုယ္ခံကုခံမွု စြမ္းအားဆိုတာရွိျပီး၊
ျပင္ပက အႏၱရာယ္ေတြကို ကာကြယ္ဖို႕ ပဋိပစၥည္းကို ထုပ္လုပ္ပါတယ္။
တစ္ခါတစ္ခါက်ေတာ့ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ကိုယ္ကိုယ့္ကို ျပန္ျပီးေတာ့
ဒုကၡေပးေစတဲ႕ ဇီ၀ပစၥည္းေတြကိုလည္း ထုပ္တတ္ပါတယ္။
အခုသားတို႕ေျပာတဲ႕ ဂေရ႕ေရာဂါဆိုတာ ဆိုတာက
အဲ႕သည့္ အမ်ိဳးအစားထဲက တစ္ခုလို႕ ေျပာၾကပါတယ္။
အေသးစိတ္ရွင္းရရင္ေတာ့ သိုင္းရိြဳက္ကို လွုပ္လွ်ားေစတဲ့ ဇီ၀ပစၥည္းကို
ကိုယ္ခႏၱာကိုယ္က ထုပ္လုပ္မိတာေၾကာင့္ သိုင္းရြိဳက္က အလုပ္ေတြ တစ္အားလုပ္ျပီး
သိုင္းရိြဳက္ဟိုမုန္းကို လြန္လြန္ကဲကဲ ထုပ္လုပ္တဲ႕ ေရာဂါလို႕ ေျပာရမယ္နဲ႕ တူပါတယ္”
“သိုင္းရိြဳက္က လိုအပ္တာထက္ အလုပ္လုပ္လို႕ ျဖစ္ရတယ္လို႕ ဆိုပါေတာ့”
“ဟုတ္ပါတယ္ေဖေဖ။
ေစာေစာက ေျပာတဲ႕ ဇီ၀ပစၥည္းေၾကာင့္ သိုင္းရြိဳက္က မရပ္မနားအလုပ္လုပ္ျပီး
ဟိုမုန္းေတြ ထုပ္တဲ႕အခါၾကေတာ့ သိုင္းရိြဳက္ကဆဲလ္ေတြတိုးလာလို႕
ေသြးေၾကာေတြ က်ယ္လာလို႕၊
ေသြးစီးဆင္းမွုေတြ မ်ားလာလို႕ သိုင္းရြိဳက္ကၾကီးက ေရာင္လာတယ္။
အျပင္ကၾကည့္ရင္ေတာ့ လည္ပင္ၾကီးၾကီေနသလို ျဖစ္ေနတာေပါ့ ေဖေဖ”
 “လည္ပင္းတင္ပဲလား။ သားေျပာေတာ့ မ်က္လံုးေတြ ျပဴးလာတယ္ဆို”
“ဟုတ္တယ္ ေဖေဖ။
မ်က္လံုးေတြလည္း ျပဴးလာတာက သူ႕ရဲ႕ ထူးျခားတဲ့ လကၡဏာပဲ။
ဒါေပမဲ့ ဂ်ပန္ေတြျဖစ္တာက ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေ၀ဒနာမို႕ ဒီေလာက္ အထိ မ်က္လံုး မျပဴးဘူးလို႕
ေျပာပါတယ္ေဖေဖ။
ေဖေဖလည္း ဓါတ္ပံုထဲမွာ မ်က္လံုးျပူးေနတာ မေတြ႕ရလို႕ ဂ်ပန္နဲ႕ တူတယ္ေနာ္…”
“မလုပ္ပါနဲ႕ သားရယ္။
မင္းအေမက ၾကားသြားရင္၊ ေဖေဖ့ကို အသားမဲ ဂ်ပန္လို႕ ေျပာေနပါဦးမယ္။
အခုေတာင္ သူနဲ႕ငါက ေသာၾကာေန႕ေမြးတာျခင္း အတူတူ၊
သူကေတာ့ ေသာၾကာျဖဴတဲ႕ ဒါ့ေၾကာင့္ စိတ္ေကာင္းရွိတာတဲ႕။
ငါ့ၾကေတာ့ ေသာၾကာမဲတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ စိတ္ၾကီးတာတဲ့ေဟ့။
ကဲ ဆက္ပါဦး၊ ဒါထက္ ဘာလကၡဏာေတြျပေသးလဲကြ”
“ေခ်ြးမ်ားမ်ားထြက္တာတို႕ အေမာလြယ္တာတို႕ အသက္ရွူခက္တာတို႕
နလံုးခုန္ မမွန္တာတို႕ျဖစ္တတ္ျပီး စားေကာင္း၊ ခံတြင္း မပ်က္ေပမဲ႕
ပိန္လာတတ္တယ္လို႕ ဆိုတယ္။
တစ္ခါတစ္ခါက်ေတာ့လည္း အစားလြန္လို႕ ၀တာေတြလည္း ရွိတတ္ပါတယ္”
 “ေအာ္ဟုတ္လား။
ေဖေဖတံုးကေတာ့ ခဏခဏ ေမာတတ္တဲ့ကြဲ႕။
မင္းအေဖကေတာ့ ငါ ေဆးလိပ္ေသာက္လို႕ ျဖစ္တာဆိုျပီး
ေဒါက္တာရမ္းကု လုပ္တာနဲ႕ ေဆးလိပ္ေတာ့ ျပတ္သြားတယ္”
“အလဲ႕ ေဖေဖက ေမေမ့စကားနားေထာင္သားပဲ။
ဆက္ေျပာရရင္ေတာ့ ဘာမွ မကုပဲပစ္ထားခဲ့ရင္ ၀မ္းေလွ်ာသလို၊
၀မ္းေပ်ာ့ေပ်ာ့ေတြသြားမယ္၊ ၾကြက္သားနဲ႕ အာရံုေၾကာေတြ ထိခိုက္မွုေၾကာင့္
လက္ေတြ ဘာေတြ တုန္တတ္တယ္။
အထူးအျဖင့္ အမ်ိဳးသားေတြက ေျခလက္ေတြ ထံုက်ဥ္ေနတတ္တယ္လို႕လည္း ဆိုပါတယ္။
ဆံပင္ေတြလည္း က်ြတ္တတ္သတဲ႕။
ျပီးေတာ့ အဲ့သည့္အာရံုေၾကာေၾကာင့္ စြမ္းအားေတြက်ဆင္းျပီး၊
စိတ္လွုပ္လွ်ား၊ စိတ္တို တတ္သတဲ့”
“ေအး၊ အခုမွသိတယ္။ သားေမေမကို ေျပာရမယ္။
ေသာၾကာသား အသားမဲလို စိတ္တိုတာ မဟုတ္ဘူးလို႕။
ေရာဂါေၾကာင့္၊ ေရာဂါေၾကာင့္လို႕ …ဟီးဟီး”
“ဟဲဟဲ ဟုတ္မယ္၊ ဟုတ္မယ္။
ဒီတစ္ခါေတာ့ ေဖေဖ့ဘက္ကလိုက္ျပီး ေျပာေပးပါမယ္။
ျပီးေတာ့အေရျပားေတြလည္း ယားတတ္တယ္တဲ့။
ဒါေၾကာင့္ ေဖေဖ့ေက်ာကံုးကို သားတိုက ခဏခဏ ကုတ္ရတာပါလို႕ ဟီးဟီး”
“ငါ့သားပဲ ေရွ႕ေနခန္႕ထားရေတာ့မယ္နဲ႕ တူတယ္ေဟ့”
“ဟိဟိ။
ေနာက္ဆံုး ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဒီလိုျဖစ္တဲ့အခါ လည္ပင္းၾကီးေနယံုေလာက္ပါ။
ဒီေလာက္အထိ အေရးမၾကီးပါဘူးလို႕ ပစ္မထားေစခ်င္ဘူး။
ၾကာလာရင္ ေစာေစာကေျပာသလို ဟိုဟိုဒီဒီေတြ ျဖစ္လာေတာ့
မိသားစုၾကား၊ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းနဲ႕ အလုပ္ထဲမွာ မသင့္ေတာ္တာေလးေတြ၊
အခန္႕မသင့္တာေလးေတြ ရွိတတ္တာမို႕ တတ္နိုင္သေလာက္
ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ မွန္မွန္ကန္ကန္ ကုသေစလိုပါတယ္”
“ေအးေပါ့သားရယ္။
ဘယ္ေရာဂါမဆို ျမန္ျမန္မကုသရင္
ေျမြေပြး ခါးပိုက္ပိုက္ထားသလို ျဖစ္ေတာ့ ေပမေပါ့”
“ဟုတ္ပါတယ္ေဖေဖ။
ဒီေရာဂါက အသက္၆၀ေက်ာ္တဲကသူေတြကေတာ့ သိပ္မျဖစ္ေတာ့ပဲ၊
ေစာေစာကေျပာခဲ့သလို အမ်ိဳးသမီးေတြက အမ်ိဳးသားေတြထက္ ၅ဆေလာက္ပိုျဖစ္တတ္ျပီး၊
လူတစ္ေထာင္မွာ ၂ေယာက္ကေန ၆ေယာက္ေလာက္အထိ ဒီလိုေရာဂါျဖစ္တတ္တယ္ လို႕လဲဆိုပါတယ္။
အေမရီကားက က်မ္းမာေရးစာေဆာင္ တစ္ခုမွ ႏွလံုးေရာဂါထက္ေတာင္
အျဖစ္မ်ားတယ္လို႕ တင္ျပထားတယ္ ေဖေဖ”
“အလို မနည္းပါပဲလား။
တို႕ကေတာ့ ဒီေလာက္သတိမထားမိဘူးေနာ္”
“ဟုတ္တယ္ေဖေဖ။
ေရာဂါေ၀ဒနာ လကၡဏာမ်ား မျပလို႕ သားတို႕တစ္ေတြ သတိမထားမိတာမ်ားလား။
ဒါမွမဟုတ္ မၾကည့္တတ္လို႕လားမသိဘူးေနာ္။”
...
ေရး-သုခ(သား)