မေန႔တစ္ေန႔က အာဇာနည္မ်ား (ေအာင္ေက်ာ္ထြန္း)

မေန႔တစ္ေန႔က အာဇာနည္မ်ား
(ေအာင္ေက်ာ္ထြန္း)

ဆာေလာင္ေနသည့္ဗိုက္ကို ျဖည့္တင္းဖို႔ ေမာင္အုန္းႀကိဳင္တစ္ေယာက္ အတြင္းဝန္ ႐ုံးထဲမွ ေနာင္တြင္ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္းဟု အမည္တြင္ မည့္ စပတ္လမ္းဘက္ ထြက္လာခဲ့သည္။
စားစရာတစ္ခုခု ရရွိနိုင္မည့္ဆိုင္ကို ရွာရင္း ဖေလစာလမ္း (အေနာ္ရထာလမ္း) ဘက္သို႔ ေရာက္ရွိသြားသည္။ ဆာဆာျဖင့္ လက္ဖက္ရည္ ဆိုင္ တစ္ဆိုင္သို႔ဝင္သြားၿပီး မုန႔္ဟင္းခါးတစ္ပြဲ မွာလိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ ယင္း မုန႔္ဟင္းခါးတစ္ပြဲ “မကုန္နိုင္ေလာက္”ဟု သူ ႀကိဳတင္ မစဥ္းစားခဲ့ သလို အျဖစ္အပ်က္မ်ားကလည္း ျမန္ဆန္လြန္း လွသည္။
“ေျဗာင္း ေျဗာင္း ေျဗာင္း ”ဆိုသည့္ မိုးၿပိဳ သံလို က်ယ္ေလာင္သည့္အသံမ်ားက မုန႔္ဟင္း ခါးေလးဇြန္းမၽွ စားၿပီးခ်ိန္ တရစပ္ ၾကားလိုက္ ရျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ယင္းအသံရွည္ က စကၠန႔္မၽွသာ။ အသံက အတြင္းဝန္႐ုံးဘက္က ျဖစ္သည္ဟု သူခန႔္မွန္းမိသည္။ ဘာျဖစ္တာလဲ ဆိုေသာ သိလိုစိတ္ႏွင့္အတူ မုန႔္ဟင္းခါးဖိုးက်သင့္ ေငြ အလ်င္အျမန္ရွင္းၿပီး အတြင္းဝန္႐ုံးဘက္သို႔ ေမာင္အုန္းႀကိဳင္ ေျပးေလေတာ့သည္။
အတြင္းဝန္႐ုံးအတြင္းသို႔ ေမာင္အုန္းႀကိဳင္ ေရာက္ရွိသြားခ်ိန္တြင္ လူမ်ား ေယာက္ယက္ခတ္ ေျပးလႊားေနၾကသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည္။
႐ုံးအေပၚမွ ဝန္ထမ္းမ်ားကလည္း ႐ုံး ေအာက္ကို ဒေရာေသာပါးျဖင့္ ေျပးဆင္းေနၾက သည္။ ဆင္းလာသူမ်ားကို တိုးေဝွ႕ရင္း ႐ုံးေပၚကို သူေျပးတက္သြားသည္။ ျမင္ကြင္းက မယုံနိုင္စ ရာ၊ ေမာင္အုန္းႀကိဳင္ကို မွင္သက္အံ့ၾသသြားေစ သည့္ျမင္ကြင္း။ တခဏအတြင္းမွာပင္ ျမန္ဆန္ လြန္းလွသည့္ အေျပာင္းအလဲ။ ျမန္မာနိုင္ငံ ျပည္ သူမ်ား ေက်ကြဲဝမ္းနည္းခဲ့ရသည့္ျဖစ္စဥ္။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္ ၁၉ ရက္၊ နံနက္ ၁၀ နာရီ ၃၇ မိနစ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္အတူ ေခါင္း ေဆာင္ႀကီးမ်ားသည္ ေသနတ္ဒဏ္ရာ ကိုယ္စီ ျဖင့္ေသြးအိုင္ထဲတြင္ အလဲလဲအၿပိဳၿပိဳ။
ေရႊဖလားေရာင္ ဘန္ေကာက္ပုဆိုး၊ စတစ္ ေကာ္လံ အက်ီ၊ တိုက္ပုံ၊ ေရႊဖလားေရာင္ ညႇပ္ ဖိနပ္စီးထားေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုေမာင္ အုန္းႀကိဳင္ ခုေလးတင္ ႏွုတ္ဆက္ခဲ့ေသးသည္။
“ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တယ္စမတ္က်လွပါလား”
ယခင္ႏွင့္ မတူေအာင္ ေသေသသပ္သပ္ ဝတ္ဆင္လာသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းက ေမာင္အုန္းႀကိဳင္ကို အျပဳံးျဖင့္ တုန႔္ျပန္ခဲ့သည္။ အတြင္းဝန္႐ုံး၌ ဝန္ႀကီးမ်ား အစည္းအေဝး ျပဳ လုပ္တိုင္း အိတ္ကပ္ႏွစ္ဖက္ပါသည့္ ကာကီေရာင္ စစ္ယူနီေဖါင္းကိုသာ ဝတ္ဆင္ေလ့ရွိသည့္ ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ အရပ္ဝတ္ကို ေသသပ္ခန႔္ ညားစြာ ဝတ္ဆင္လာျခင္းေၾကာင့္ ဝန္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ဧည္သည္ေတာ္မ်ားပင္ အံ့ၾသၾကရေသးသည္။
ရႊင္ျပလန္းဆန္းတက္ႂကြေနေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ သည္ မိနစ္ပိုင္းအတြင္းမွာပင္ ေသနတ္ဒဏ္ရာ ၁၃ ခ်က္ျဖင့္ ေသြးလူးေနေသာ ႐ုပ္ကလပ္အဆင့္ သို႔ ေျပာင္းလဲသြားသည္။
ယခုကဲ့သို႔ သမိုင္းဝင္ျဖစ္ရပ္ကို ကိုယ္ေတြ႕ ျမင္ေတြ႕လိုက္ရသူ ေမာင္အုန္းႀကိဳင္မွာ သတင္း ေထာက္တစ္ဦး ျဖစ္ေလသည္။ ဟံသာဝတီ သတင္းစာ၏ နိုင္ငံေရးသတင္းေထာက္ ဆိုလၽွင္ ပိုမိုျပည့္စုံေပမည္။ ထိုစဥ္က ေမာင္အုန္းႀကိဳင္ သည္ အသက္၂၀ႏွစ္ ျဖစ္ၿပီး၊ ယခုအခါတြင္ အသက္ ၉၀ ရွိၿပီျဖစ္ေသာ သတင္းစာဆရာႀကီး ဦးအုန္းႀကိဳင္(ဟံသာဝတီ)ျဖစ္သည္။
သတင္းေထာက္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ယင္း ျဖစ္စဥ္အေျခအေနကို သတင္းျပန္လည္ေရးသား ရန္ ေမာင္အုန္းႀကိဳင္ ခ်က္ျခင္း ေမးျမန္းစုံစမ္းရ ေတာ့သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္သည့္ အစိုး ရအဖြဲ႕ အစည္းအေဝးျပဳလုပ္ေနခ်ိန္ အမွတ္ ၁၂ တပ္မႀကီးတံဆိပ္ ခေၾသၤ့ပုံပါ 12 Army ယူနီ ေဖာင္း ဝတ္ဆင္ထားသည့္ ဦးေစာ၏ တပည့္ ေလးဦးမွာ ေတာ္မီဂမ္း ေသနတ္ကိုယ္စီျဖင့္ ေလွ ကားမွ ေျပးတက္လာခဲ့သည္။
“အဲဒီအဝတ္အစား ဝတ္ၿပီးေတာ့ ဒီေကာင္ ေတြ တက္လာတယ္ ဒါေပမယ့္ ဒီေကာင္ေတြက စစ္ဖိနပ္မဟုတ္ဘူးညႇပ္ဖိနပ္ေတြစီးၿပီး လာတယ္” ဟုု ဦးအုန္းႀကိဳင္က အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီး မ်ား၏ ေသြးေျမက်ခ်ိန္အေၾကာင္းကို ျပန္ေျပာင္း ေျပာျပသည္။
ေျပးတက္လာေသာ လက္နက္ကိုင္မ်ား သည္ မင္းေစ ႐ုံးလုလင္ ေမာင္ေသာင္းစိန္ကို ေသနတ္ျဖင့္ခ်ိန္၍ တြန္းထုတ္လိုက္ၿပီး အစည္း အေဝး ခန္းမအတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္လာသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွျမင္၍ လက္ျပကာ တား ၍ စကားေျပာခ်ိန္တြင္ ေသနတ္ျဖင့္ စတင္ ပစ္ခတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
“ ပစ္ ပစ္ ဆိုၿပီး ပစ္လိုက္တာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို မဲၿပီး ပစ္လိုက္တာ”ဟု သတင္းေရးသားရန္ ၎ စုံစမ္းေဖာ္ထုတ္ခဲ့သမၽွကို ျပန္ရွင္းျပသည္။
လုပ္ႀကံသူမ်ားတြင္ ပါဝင္သူ ေမာင္စိုးႏွင့္ သက္ႏွင္းက ေတာ္မီဂမ္းႏွင့္ မတ္တပ္ရပ္ ပစ္ခတ္ ခဲ့ၿပီး၊ လဲက်သြားသည့္ ဝန္ႀကီးမ်ားကိုမူ ရန္ႀကီး ေအာင္ဆိုသူက စတင္းဂမ္းျဖင့္ ဒူးေထာက္ထိုင္ ကာ ေအာက္ေျခမွေနၿပီး မေသေသေအာင္ ပစ္ ခတ္ခဲ့သည္။
ပစ္ခတ္ေနခ်ိန္တြင္ ပညာေရးဝန္ႀကီး ဦး အဒူရာဇတ္၏ ကိုယ္ရံေတာ္ျဖစ္သူ ကိုေထြးမွ ေသနတ္သံမ်ားၾကား၍ ပညာေရးဝန္ႀကီး ႐ုံးခန္း မွ ေျပးထြက္လာသည္ကို ရန္ႀကီးေအာင္မွ ေတြ႕ ၿပီး ေသနတ္ျဖင့္ ပစ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ယင္းေနရာတြင္ပင္ ရဲေဘာ္ အဆင့္ရွိသူ ကိုေထြးမွာ ေသဆုံးခဲ့ရသည္။
ယင္းေနာက္ လုပ္ႀကံခံခဲ့ရသည့္ ဝန္ႀကီးမ်ား ကိုအသီးသီးသယ္ထုတ္လာၾကၿပီး ရန္ကုန္ ေဆး ႐ုံႀကီးသို႔ ပို႔ေဆာင္ခဲ့ၾကသည္။
ယင္းအခ်ိန္တြင္ ဗိုလ္ထြန္းလွ၊ ရဲမင္းႀကီး ဦးေအာင္ရွိန္ႏွင့္ ဦးဘေမာင္တို႔က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ မ ေသေသးေၾကာင္း ေျပာေနၾကေသးသည္။
ဝန္ႀကီးအခ်ိဳ႕က လုပ္ႀကံခံရသည့္ ေနရာ တြင္သာ ပြဲခ်င္းၿပီး ေသဆုံးခဲ့ၾကေသာ္လည္း မိုင္း ပြန္ေစာ္ဘြားႀကီး စဝ္စံထြန္းသည္ ေနာက္တစ္ရက္ ျဖစ္သည့္ ဇူလိုင္ ၂၀ တြင္ ရန္ကုန္ ေဆး႐ုံႀကီးတြင္ က်ဆုံးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ နိုင္ငံ့ေခါင္း ေဆာင္ႀကီးမ်ား လုပ္ႀကံ မခံရခင္ ၁၉၄၇၊ ဇူလိုင္ ၁၈ ရက္က ဗိုလ္တစ္ေထာင္ရွိ ၿဗိတိသၽွ လက္ နက္ခဲယမ္းမီးေက်ာက္ သိုေလွာင္႐ုံ (BOD) မွ ဘရင္းဂမ္း အမ်ိဳးအစား ေသနတ္အလက္ ႏွစ္ ရာႏွင့္ က်ည္ဆံမ်ား ေပ်ာက္ဆုံးသြားသည္ ဟူ ေသာသတင္းကို သတင္းေထာက္ ေမာင္အုန္း ႀကိဳင္ႏွင့္တကြ သတင္းေထာက္မ်ား ေရးသားၾက ေသးသည္။
ယင္းေနာက္ မဂၤလာဒုံၿမိဳ႕နယ္ ပ်ဥ္းမပင္ ရွိသည့္ ပင္မခဲယမ္းမီးေက်ာက္တပ္ COD မွ လက္နက္မ်ား ထပ္မံ၍ ေပ်ာက္ဆုံးျပန္ေသး သည္။
“လက္နက္ေတြ ေပ်ာက္သြားတာ ၿဗိတိသၽွ အစိုးရရဲ့ တပ္ကဆိုေတာ့ ဒါ ဦးေစာတို႔ထုတ္သြား တယ္လို႔ သတင္းထြက္တယ္”ဟု ဦးအုန္းႀကိဳင္က ေျပာသည္။
ၿဗိတိသၽွစစ္တပ္ အရာရွိမ်ားမွ ဦးေစာႏွင့္ အဖြဲ႕ကို လက္နက္မ်ား ထုတ္ေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္ၿပီး လက္နက္ထုတ္သည့္ ေဘာက္ခ်ာမ်ားျဖင့္ ႏွစ္ ေနရာလုံးတြင္ ထုတ္ယူသြားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ဦးအုန္းႀကိဳင္က ေျပာသည္။
လက္နက္မ်ား ေပ်ာက္ဆုံးသည့္ အမွုသည္ အေရးႀကီးၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအတြက္ အ ထူးသတိရွိရန္ လိုအပ္ေၾကာင္းႏွင့္ ဦးေစာ၏ ေန အိမ္အႏွံ့တြင္ ရွာေဖြရန္ သတင္းစာဆရာမ်ားက တိုက္တြန္း ခဲ့ၾကေသးသည္။
ဦးေစာ၏ ေနအိမ္သို႔ ရွာေဖြစစ္ေဆးရန္ တိုက္တြန္းသူမ်ားထဲတြင္ ၿဗိတိသၽွဘုရင္ခံ ကိုယ္ တိုင္ ပါဝင္ခဲ့ေသာ္လည္း ယင္းကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္ ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွ ဂ႐ုမျပဳ။
သို႔ေသာ္လည္း ျပည္ထဲေရး ဝန္ႀကီးဌာနကို တာဝန္ယူထားသည့္ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းႏွင့္ ယင္းဌာန ကို ယာယီ တြဲကိုင္ေနသည့္ ေပ်ာ္ဘြယ္ဦးျမမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ဘုရင္ခံကို ဇူလိုင္ ၁၈ ရက္က ေျပာၿပီးဦးေစာအိမ္ကို ရွာေဖြရန္ စီစဥ္ခဲ့ ေသာ္လည္း ေနာက္က်ခဲ့ရသည္။
“ဦီးျမက ေႏွးေနတယ္ ဖမ္းဖို႔ စီးဖို႔ ကို။ ဦး ေစာက ဒီသတင္းလည္းၾကားေရာ ၁၉ ရက္ေန႔မွာ အမွီခ်တယ္”ဟု ဦးအုန္းႀကိဳင္က ေျပာသည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ ကိုးဦးလုပ္ႀကံမခံရခင္ ၁၉၄၇ ဇန္ နဝါရီတြင္ အဂၤလန္ရွိ ၿဗိတိသၽွေလဘာ အစိုးရ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္သူ ကလင္းမက္အက္တလီမွ ျမန္ မာနိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးအတြက္ ေဆြးေႏြးရန္ ဖိတ္ ၾကားခ်က္အရ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အဂၤလန္ နိုင္ငံသို႔ သြားေရာက္ရာတြင္ ဘုရင္ခံမွ ဦးေစာ ႏွင့္သခင္ဘစိန္တို႔ႏွစ္ဦးကို ထည့္ေပးလိုက္သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အစိုးရအဖြဲ႕ အဂၤလန္ သို႔ေရာက္ရွိၿပီး ျမန္မာျပည္ကို လြတ္လပ္ေရး ေပးရန္ အက္တလီႏွင့္ ေအာင္ဆန္း အက္တလီ သေဘာတူစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုၿပီး ၁၉၄၈ ဇန္နဝါရီ ၄ ရက္တြင္ လြတ္လပ္ေရးေၾကညာရန္ သေဘာတူ ခဲ့သည္။ သေဘာတူစာခ်ဳပ္တြင္ ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ေရး ရခ်ိန္တြင္ ေတာင္တန္းသားမ်ား အတြက္ပါ တေပါင္းတည္း လြတ္လပ္ေရးရရန္ ေအာင္ဆန္း အက္တလီစာခ်ဳပ္၌ ေရးသြင္းခဲ့ သည္။
စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုအၿပီး ျမန္မာနိုင္ငံသို႔ အျပန္ ခရီးတြင္မူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း တစ္ဦးတည္းသာ ျဖစ္ၿပီး ဦးေစာႏွင့္ သခင္ဘစိန္ အဂၤလန္၌ က်န္ ေနခဲ့ျခင္းကပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ အာဇာ နည္ကိုးဦး လုပ္ႀကံခံရဖို႔ အေၾကာင္းဖန္လာျခင္း သာ။ ၿဗိတိသၽွက ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ ရင္းႏွီး ျမႇုပ္ႏွံ ထားေသာ စီးပြါးေရးလုပ္ငန္း မ်ားစြာရွိခဲ့သည္။ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးခ်ိန္တြင္ ဆိုရွယ္လစ္စီးပြါးေရး ပုံစံကို အေျခခံဥပေဒတြင္ ထည့္သြင္းေရးဆြဲကာ ထိုလုပ္ငန္းမ်ားကို ေလ်ာ္ေၾကးေပး၊ ျပည္သူပိုင္ သိမ္းကာ နိုင္ငံပိုင္ျပဳလုပ္မည္ဟူေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ေျပာစကားအေပၚစိုးရိမ္ကာ ဦးေစာ ကို ခ်ဥ္းကပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
အဂၤလန္တြင္ က်န္ေနခဲ့ေသာ ဦးေစာကို လန္ဒန္ကုမၸဏီက ႐ူးပီးေငြ ငါးသိန္းေပးကာ ေနာက္ထပ္လည္း ထပ္မံေထာက္ပံ့ဦးမည္၊ အာ ဏာ ရေအာင္လုပ္ ဟုဆိုကာ ျပန္လည္ေစလႊတ္ ခဲ့သည္။
ဦးေစာကို လုပ္ႀကံမွုျပဳခဲ့သည့္ေန႔ ေန႔လည္ တြင္ အစိုးရအဖြဲ႕မွ ၎၏ ေနအိမ္သို႔ သြားေရာက္ ဖမ္းဆီးကာ လက္နက္မ်ားကိုလည္း သိမ္းဆည္းခဲ့ ၿပီး အေပါင္းအပါမ်ားကို အင္းစိန္ေထာင္သို႔ ပို႔ ေဆာင္ခဲ့သည္။
၁၉၄၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ အင္းစိန္ ေထာင္ထဲ၌ နိုင္ငံေတာ္လုပ္ႀကံမွုႀကီးကို စတင္ စစ္ေဆးခဲ့သည္။ ျမန္မာနိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ၁၉၄၈ခုႏွစ္ ဧၿပီလတြင္ ယင္းအမွုႀကီးအတြက္ ေနာက္ဆုံးစီရင္ခ်က္ကို ခ်မွတ္ခဲ့ၿပီး ေမလ ၈ ရက္တြင္ ဦးေစာႏွင့္အေပါင္းအပါတို႔ကို ေသဒဏ္ ႀကိဳးေပးခဲ့သည္။
ယင္းႀကိဳးေပးမွု စီရင္ခ်က္တြင္ အသနားခံ စာတင္၍ ျပစ္ဒဏ္ေလ်ာ့ေပါ့ ခံရသူမ်ားလည္း ရွိ ခဲ့သည္ ယင္းတို႔သည္ အဆိုပါ လုပ္ႀကံမွုႀကီးတြင္ ပါဝင္ခဲ့သည့္ ဂ်စ္ကားေမာင္းသူ သုခႏွင့္ ေမာင္နီ ကိုအလုပ္ၾကမ္းႏွင့္ ေထာင္ဒဏ္ ႏွစ္ ၂၀ ေလ်ာ့ ေပါ့ခဲ့ၿပီး အမွုေဖာ္သည့္ ဘညြန႔္ႏွင့္ ခင္ေမာင္ရင္ ကို အလုပ္ၾကမ္းႏွင့္ ေထာင္ဒဏ္ ၁၀ ႏွစ္ ေျခာက္ လအထိ ျပစ္ဒဏ္ေလ်ာ့ေပါ့ခဲ့သည္။
ယင္းလုပ္ႀကံမွုႀကီးကို ျပန္ၾကည့္မည္ဆိုပါက လုပ္ႀကံခံရသူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ဝန္ႀကီး မ်ားမွာ ကိုးေယာက္ရွိၿပီး၊ လုပ္ႀကံမွု က်ဴးလြန္သူ တရားခံ ဦးေစာတို႔အဖြဲ႕မွာလည္း ကိုးေယာက္ ရွိ ေနျခင္းသည္ ထူးျခားမွုတစ္ခု ျဖစ္ေၾကာင္း ဦး အုန္းႀကိဳင္က ေျပာသည္။
ဦးေစာ ႀကိဳးမိန႔္က်သည့္ေန႔ နံနက္တြင္ အင္းစိန္ေထာင္သို႔ ေထာင္ပိုင္ႀကီး ဦးတင္ေမာင္၊ ေထာင္မွူးႀကီး ဦးဟန္တင္၊ ျပန္ၾကားေရးဌာနမွ ညႊန္ၾကားေရးမွူး ဦးဘသိန္း၊ သတင္းေထာက္ ေမာင္ထိန္၊ ဓာတ္ပုံဆရာမ်ား၊ တရားေရးဝန္ႀကီး ဌာန အတြင္းဝန္ ဦးေသာင္းစိန္၊ အင္းစိန္ခရိုင္ တရားသူႀကီးႏွင့္ ရာဇဝတ္ဝန္ႀကီးတို႔ လာေရာက္ ၾကသည္။
၎တို႔အထဲမွ ေထာင္ပိုင္ႀကီးဦးတင္ေမာင္ ႏွင့္ ကပ္လိုက္လာသူမွာ သတင္းေထာက္ ေမာင္ အုန္းႀကိဳင္ပင္ ျဖစ္သည္။
ဦးေစာအခန္းသို႔ သူတို႔ ေရာက္ရွိခ်ိန္တြင္ ဦးေစာသည္ ႀကိဳးတိုင္တြင္ ဘုရားမီး ပူေဇာ္ကာ ပုတီးစိပ္ေနသည္။ “ဦးေစာက တစ္ညလုံး အိပ္ပုံ မရဘူး”ဟု ဦးအုန္းႀကိဳင္က ေျပာသည္။
ေထာင္ပိုင္ႀကီးမွ Good Morning ဦးေစာ ဟု ႏွုတ္ဆက္သည္။ ဦးေစာမွလည္း Good Morning ဦးတင္ေမာင္ဟု ျပန္ႏွုတ္ဆက္ခဲ့ သည္။
“ကၽြန္ေတာ္အဆင္သင့္ျဖစ္ေနပါၿပီ၊ ခင္ဗ်ား တို႔တာဝန္ရွိတဲ့အတိုင္း လုပ္ပါ၊ ေဆာင္ရြက္ပါလို႔ သူ (ဦးေစာ)က ေျပာတယ္”ဟု ဦးအုန္းႀကိဳင္က ေျပာသည္။
ဦးေစာမွာ ႀကိဳးစင္သို႔ လမ္းေလၽွာက္လာၿပီး ေထာင္ပိုင္ႀကီး ဦးတင္ေမာင္ထံ ေနာက္ဆုံးအေန ျဖင့္ အကူညီေတာင္းသည္ကို ဦးအုန္းႀကိဳင္ ၾကား လိုက္ရသည္။ ဦးေစာ နန္းရင္းဝန္ တာဝန္ ထမ္း ေဆာင္စဥ္ ၁၉၃၈ ခုႏွစ္က ျမစ္ႀကီးနား၊ အင္း ေတာ္ႀကီးသို႔ သြားေရာက္စဥ္က သစ္ကနက္ျဖင့္ ထုလုပ္ထားသည့္ ဗုဒၵ ႐ုပ္ပြါးေတာ္တစ္ဆူ ပင့္ ေဆာင္လာခဲ့သည္။ “ အဲ့ဒီဘုရားအိမ္ကိုစေရာက္ ကတည္းက ကၽြန္ေတာ့္ကို ခိုက္တယ္ဗ်ာ”ဟု ဦး ေစာက ေထာင္ပိုင္ႀကီးကိုေျပာၿပီး ထို႐ုပ္ပြါးေတာ္ ကို ေရႊတိဂုံေစတီတြင္ ေစတီတစ္ဆူ တည္ကာ ဌာပနာထည့္ရန္ ဇနီးျဖစ္သူ ေဒၚခင္သန္းကိုေျပာ ေပးဖို႔ အကူအညီေတာင္းခဲ့သည္။
ထို႔အျပင္ ဦးေစာ၏ သမီးျဖစ္သူ ေဘဘီ ေစာ (ေခၚ) မသန္းေစာကို ေပးရန္ စာတစ္ေစာင္ လည္းေရးသားခဲ့သည္။ စာထဲတြင္ “သမီးမသန္း ေစာ၊ ေလာကမွာ အမုန္းေတြ၊ အာဃာတေတြ၊ ေဒါသေတြ၊ မာန္မာနေတြထားတာ မွားတယ္၊ အေဖဒီလိုထားခဲ့လို႔ ဒီကိစၥဒီအမွုႀကီး က်ဴးလြန္ မိပါတယ္၊ အဲဒီေတာ့ ငါ့သားေတြ သမီးေတြ ဒီလို မထားနဲ႔၊ အေဖတို႔ရဲ့ မ်ိဳးဆက္မွာ အေဖရဲ့ ဘႀကီး ေတြ၊ ဦးေလးေတြ၊ ကိုးေယာက္တိတိ ဒီလိုပဲ လက္စားေခ်ခဲ့ၾကတယ္၊ သူမ်ားေတြကို သတ္ခဲ့ တယ္၊ အေဖလည္းအခု ဒီမွာ သတ္ခဲ့တယ္၊ ဒါ ဟာ ေနာက္ဆုံး ျဖစ္ပါေစ၊ ဒီလိုမေကာင္းမွု အာဃာတေတြ ထားတာမွားတယ္၊ တစ္ေယာက္ နဲ႔တစ္ေယာက္ ဆက္ဆံတဲ့အခါ ေမတၱာထားၿပီး ဆက္ဆံပါ”ဟု ပါရွိေၾကာင္း သတင္းစာဆရာႀကီး ဦးအုန္းႀကိဳင္က ေျပာသည္။
ဦးေစာကို ႀကိဳးေပးၿပီးေနာက္တြင္ အင္းစိန္ ေထာင္ႀကီး၏ အေနာက္ဘက္ ရြာမရပ္ကြက္ဘက္ အထြက္ေပါက္တြင္ ရွိသည့္ သရက္ပင္မ်ား၏ ေအာက္တြင္ ကၽြင္းတူးၿပီး အေလာင္းကို ျမဳပ္ႏွံခဲ့ သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ႐ုပ္အေလာင္းကို ေရႊတိဂုံေစတီ အလယ္ပစၥယံလမ္း၊ ယခု အာဇာ နည္လမ္းအတိုင္းဝင္၍ ေရႊတိဂုံေစတီသို႔ သုံးပတ္ ပတ္ကာ အာဇာနည္ ကုန္းတြင္ ဂူသြင္းသၿဂႋဳလ္ ၿပီးခ်ိန္တြင္ ေကာင္းကင္မွအေတာင္ႏွစ္ထပ္ ေလ ယာဥ္ပ်ံငါးစင္းမွ ပန္းမ်ားက်ဲခ်ေၾကာင္းႏွင့္ ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ ႐ုပ္အေလာင္းကို လိုက္ပါ ပို႔ေဆာင္သည့္ သိန္းခ်ီရွိေသာ လူထုပရိတ္သတ္မွာ ငိုပြဲဆင္ခဲ့ၾက ရသည္။
“ဗိုလ္ခ်ဳပ္သာ မေသခဲ့ဘူးဆိုရင္ ျမန္မာ ျပည္တင္မဟုတ္ဘူး အေရွ႕ေတာင္အာရွ သမၼဂၢ နိုင္ငံႀကီး အားလုံးလည္း တိုးတက္ေနၿပီ”ဟု ဦး အုန္းႀကိဳင္က ေျပာသည္။ ယခု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္အတူ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား က်ဆုံးခဲ့သည္ မွာ ႏွစ္ေပါင္း ၇၀ ရွိခဲ့ေလၿပီ။
သို႔ေသာ္ ယင္းျဖစ္ရပ္ကို ကိုယ္ေတြ႕ၾကဳံခဲ့ရ သူ ဦးအုန္းႀကိဳင္၏ပုံစံမွာမူ မေန႔တစ္ေန႔က ဇာတ္ ေၾကာင္းကို ျပန္ေျပာင္း ေျပာဆိုေနသလိုပင္။
ဟသၤာမီဒီယာ
https://hintharmedia.com/july17_federal_article_rzarni/