၂၁ ရာစု ပင္လံုညီလာခံ ေအာင္ျမင္ပါရဲ႕လား - ေဆာင္းပါး

၂၁ ရာစု ပင္လံုညီလာခံ ေအာင္ျမင္ပါရဲ႕လား - ေဆာင္းပါး

အခုဆိုရင္ ဒုတိယ အၾကိမ္ေျမာက္ ၂၁ ရာစု ပင္လံု ျငိမ္းခ်မ္းေရး ညီလာခံၾကီး ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ျပီးဆံုးခဲ့ပါျပီ။ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ သမိုင္း၀င္ ညီလာခံ တစ္ခုလို႔လည္း ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ ညီလာခံနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ပိတ္ပြဲေန႔ မိန္႔ခြန္းမွာ ႏုိင္ငံေတာ္ အတုိင္ပင္ခံ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က “ ဒီကေန႔ လက္မွတ္ေရးထုိးႏုိင္ခဲ့တဲ့ သေဘာတူညီခ်က္ေတြဟာ အမ်ိဳးသား ရင္ၾကားေစ့ေရး၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ဒီမိုကေရစီ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု ေပၚထြန္းေရး လမ္းၾကီးအေပၚ ေလ်ာက္လွမ္းလိုက္တဲ့ အေရးၾကီးတဲ့ ေျခလွမ္းၾကီး ျဖစ္ပါတယ္။” ဆုိျပီး ေအာင္ျမင္မွဳ ရခဲ့တဲ့အေၾကာင္း ေျပာခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ အစိုးရနဲ႔ တစ္တုိင္းျပည္လံုးဆုိင္ရာ အပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္ NCA လက္မွတ္မထိုးရေသးတဲ့ KIO ကခ်င္လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဂြမ္ေမာ္ကေတာ့ သူ႕ရဲ႕ ေဖ့ဘုတ္စာမ်က္ႏွာမွာ ခုလို ေ၀ဖန္ ေရးသားခဲ့ပါတယ္။ “သတၱိ ” လို႔ေခါင္းစဥ္တပ္ျပီး ေအာက္မွာ “ သက္ဆုိင္ရာ တုိင္းရင္းသားမ်ား ကိုယ္တုိင္ ေရြးခ်ယ္ေစလႊတ္တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား မပါ၀င္ပဲ ျပည္ေထာင္စုၾကီး တစ္ခုလံုးရဲ႕ အေရး ေဆြးေႏြးျပီး - ေအာင္ျမင္တဲ့ အေရြ႕လို႔ ေၾကြးေၾကာ္ႏုိင္တာကေတာ့ အံ့ၾသဘြယ္ရာ သတၱိ ပါပဲဗ်ာ” လို႔ ဆိုထားပါတယ္။ ဒုတိယ အၾကိမ္ ၂၁ ရာစု ပင္လံုညီလာခံကို ေအာင္ျမင္မွဳ ပန္းတုိင္ တစ္ခုအျဖစ္ သတ္မွတ္ႏုိင္မွာလား ဆိုတာ ခုတစ္ပတ္ ေဆြးေႏြးၾကည့္ၾကရေအာင္ပါ။

၂၁ ရာစု ပင္လံု ျငိမ္းခ်မ္းေရး ညီလာခံ ဆုိတာ အစိုးရနဲ႔ လက္နက္ကိုင္ တုိင္းရင္းသား အဖြဲ႕တစ္ခ်ိဳ႕ သေဘာတူထားတဲ့ NCA စာခ်ဳပ္ပါ အခ်က္ေတြအရ က်င္းပရတာပါ။ တကယ္ေတာ့ ဒီ ညီလာခံကို ျငိမ္းခ်မ္းေရး ညီလာခံလို႔ နာမည္ တပ္ထားတာနဲ႔အညီ ႏွစ္ေပါင္း ၇၀ နီးပါး ျဖစ္ပြားေနတဲ့ ျပည္တြင္းစစ္နဲ႔ ပဋိပကၡေတြ ခ်ဳပ္ျငိမ္းဖို႔ ရည္ရြယ္က်င္းပတာ ဆုိရင္လည္း မမွားပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီညီလာခံကို ဘယ္သူေတြ တက္သည္ျဖစ္ေစ မတက္သည္ျဖစ္ေစ၊ ပဋိပကၡနဲ႔ တုိက္ရုိက္ သက္ဆုိင္တဲ့ တပ္မေတာ္၊ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ေတြနဲ႔ ေရြးေကာက္ခံ အစိုးရ သံုးဦးသံုးဖလွယ္ စံုစံုညီညီ တက္ၾကဖို႔ေတာ့ လိုပါတယ္။ ဒါမွသာ ဒီညီလာခံက ရလာတ့ဲ ရလာဒ္ တန္ဘိုးရွိ မွာပါ။ အခု ညီလာခံကို NCA လက္မွတ္ထိုးထားတဲ့ လက္နက္ကိုင္ တုိင္းရင္းသား ၈ ဖြဲ႕ စံုစံုညီညီ တက္ပါတယ္။ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ၊ ကရင္နီျပည္ တုိးတက္ေရးပါတီ အပါအ၀င္ အဖြဲ႕ (၅) ဖြဲ႕ပါတဲ့ UNFC ညီညြတ္ေသာ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား ဖက္ဒရယ္ ေကာင္စီ အဖြဲ႕၀င္ေတြကေတာ့ ဒီ ညီလာခံကို လာမတက္ပါဘူး။ ၀င္ေရာက္ ေဆြးေႏြးခြင့္မရွိတဲ့ ေလ့လာသူ အဆင့္ပဲ ရမွာမို႔ လာမတက္တာလို႔ ဆုိၾကပါတယ္။

အလားတူ ၀ တပ္ဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္တဲ့ မဟာမိတ္ (၇) ဖြဲ႕ကလည္း ဒီညီလာခံကို လာမတက္ခ်င္ၾကပါဘူး။ အဲဒီ အုပ္စုထဲမွာ လက္ရွိ တပ္မေတာ္န႔ဲ တုိက္ေန ခိုက္ေနဆဲ ေကအုိင္ေအ၊ ကိုးကန္႔နဲ႔ တအာန္းပေလာင္ တပ္ဖြဲ႕ေတြလည္း ပါ၀င္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ အဖြဲ႕ေတြဟာ တရုတ္နယ္စပ္မွာ အေျခစိုက္တဲ့ အဖြဲ႕ေတြ ျဖစ္တဲ့အားေလ်ာ္စြာ တရုတ္အစိုးရရဲ႕ တိုက္တြန္းမွဳအရ ညီလာခံ တက္ဖို႔ ျဖစ္လာပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ၀ တပ္ဖြဲ႕ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ ၇ ဖြဲ႕ ၂၁ ရာစု ပင္လံုညီလာခံကို ေရာက္လာခဲ့ရပါတယ္။ အခုလုိ တရုတ္အစိုးရရဲ႕ တိုက္တြန္းမွဳေၾကာင့္ ညီလာခံကို ေရာက္လာရတယ္ ဆိုတာကိုလည္း အဲဒီ အဖြဲ႕ေတြက သို၀ွက္မထားပါဘူး။ မီဒီယာေတြကို ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္းပဲ ေျပာျပခဲ့ၾကသလုိ၊ ဖြင့္ပြဲေလာက္ပဲ တက္ျပီး ေနာက္ရက္ေတြမွာ က်င္းပတဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ တက္ေရာက္ျခင္း မရွိပဲ ညီလာခံ မျပီးဆံုးခင္ တရုတ္အစိုးရက စီစဥ္ေပးတဲ့ အထူးေလယာဥ္နဲ႔ ယူနန္ျပည္နယ္ ခြင္းမင္ျမိဳ႕ကို ျပန္လည္ ထြက္ခြာသြားခဲ့ၾကပါတယ္။ ေျပာရရင္ အခုညီလာခံဟာ လက္နက္ကိုင္ တုိင္းရင္းသား အစုအဖြဲ႕ တစ္ခ်ိဳ႕ေလာက္ပဲ တက္ျပီး အမ်ားစုကေတာ့ ညီလာခံ ျပင္ပမွာ ရွိေနဆဲ ျဖစ္တယ္ ဆုိတဲ့ သေဘာပါ။ အားလံုးပါ၀င္သင့္တယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို အေျခခံျပီး စဥ္းစားရင္ေတာ့ က်င္းပျပီးသြားတဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံရဲ႕ တရား၀င္ျဖစ္မွဳဟာ သိပ္ျပီး အားရေက်နပ္စရာ မေကာင္းပါဘူး။

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ တပ္မေတာ္၊ လက္နက္ကိုင္ တုိင္းရင္းသား အဖြဲ႕တစ္ခ်ိဳ႕ နဲ႔ ေရြးေကာက္ခံ အစိုးရပါ၀င္တဲ့ ဒီညီလာခံကေန ေနာင္ အနာဂတ္ ဒီမိုကေရစီ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု ဖြဲ႕စည္းရာမွာ အေျခခံရမယ့္ မူ၀ါဒ ၃၇ ခ်က္ခ်မွတ္ႏိုင္တာကေတာ့ တကယ့္ ေအာင္ျမင္မွဳလို႔ သတ္မွတ္ႏုိင္ပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ လြတ္လပ္ေရးရျပီး ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ အစိုးရ ဒါမွမဟုတ္ တပ္မေတာ္နဲ႔ သူပုန္အဖြဲ႕ေတြ ျငိမ္းခ်မ္းေရး အတြက္ ေဆြးေႏြးမွဳ အၾကိမ္ၾကိမ္ ရွိခဲ့ေပမယ့္ အခုလို အားလံုး သေဘာတူညီတဲ့ ဘံုသေဘာတူညီခ်က္မ်ိဳး မရခဲ့ၾကဘူးလို႔ပါပဲ။

ဒါေပမယ့္လည္း ဒီလို သေဘာတူညီခ်က္ ရခဲ့တယ္ ဆိုတာေတာင္ ညီလာခံ အတြင္းမွာ ျပသနာရွိခဲ့တာကလည္း အမွန္ပါပဲ။ ညီလာခံ က်င္းပျပီးသြားလို႔ ဇြန္လ ၁ ရက္ေန႔မွာ ျပဳလုပ္တဲ့ ရွမ္းတုိင္းရင္းသားမ်ား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ SNLD ရဲ႕ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲမွာ ညီလာခံကာလ အတြင္း သေဘာတူခဲ့ၾကတယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္ ၃၇ ခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ႏိုင္ငံေရးပါတီ အစုအဖြဲ႕ အေနနဲ႔ အားလံုး သေဘာတူပါတယ္လို႔ မွတ္ခ်က္ေပးခဲ့တာမ်ိဳး မရွိခဲ့ေၾကာင္း ရွင္းလင္း ေျပာဆုိခဲ့ပါတယ္။

အလားတူ ရခိုင္လြတ္ေျမာက္ေရးပါတီ ALP နဲ႔ ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္း တပ္မေတာ္ RCSS/SSA ကိုယ္စားလွယ္ေတြကလည္း ဒီ သေဘာတူညီခ်က္ေတြကို လက္မွတ္မေရးထိုးဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကတယ္လို႔လည္း သိရပါတယ္။ ေျပာရရင္ ေနာင္ တည္ေဆာက္မယ့္ ဒီမိုကေရစီ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ရာမွာ အေျခခံရမယ့္ မူ၀ါဒ ပိုင္းဆုိင္ရာ အခ်က္ ၃၇ ခ်က္ကို ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္ခဲ့တယ္လို႔ ေၾကျငာႏုိင္တဲ့တုိင္ ျပသနာေတြ အမ်ားၾကီး က်န္ရစ္တဲ့ သေဘာပါ။

ေနာက္ထပ္ အေရးၾကီးတာ တစ္ခ်က္က ညီလာခံမွာ ခ်မွတ္ႏိုင္ခဲ့တယ္ ဆိုတဲ့ အေျခခံမူ ၃၇ ခ်က္ဟာ ေနာင္ အနာဂတ္ ဒီမုိကေရစီ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ရာမွာ ဘယ္ေလာက္ အေရးပါသလဲ ဆုိတဲ့ ကိစၥပါ။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရရင္ လက္ရွိ ခ်မွတ္လိုက္ႏိုင္တယ္ ဆိုတဲ့ အေျခခံမူ ၃၇ ခ်က္ထဲမွာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒမွာ ျပဌာန္းထားတဲ့ အခ်က္ေတြနဲ႔ ကြဲလြဲျပီး တကယ့္ကို ဒီမိုကေရစီ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု အတြက္ အေရးၾကီးတယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္မ်ိဳး ပါ၀င္တာမ်ိဳးေတာ့ မေတြ႕ျမင္ၾကရပါဘူး။ ဒါ့အျပင္ တပ္မေတာ္ဘက္က လိုလားတဲ့ “ႏိုင္ငံေတာ္၏ နယ္ေျမအပိုင္းအျခားဟူသမွ်သည္ ႏိုင္ငံေတာ္မွ မည္သည့္အခါမွခြဲမထြက္ရ။” ဆိုတဲ့အခ်က္ သေဘာတူညီမွဳ မရခဲ့သလို၊ အဲဒီအခ်က္နဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ထားတဲ့ ျပည္နယ္ေတြရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ဆုိင္ရာ အခ်က္ေတြကိုဆုိရင္ ေဆြးေႏြးခြင့္ေတာင္ မရခဲ့ၾကပါဘူး။ အလားတူ တပ္မေတာ္ တစ္ခုတည္း ထားရွိေရး မူ၀ါဒကိုေဆြးေႏြးၾကတဲ့ အခါမွာလည္း အစိုးရဘက္က အဆုိျပဳတဲ့ “ ဒီမိုကေရစီနည္းအရ ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္သည့္ အစိုးရလက္ေအာက္ရွိ တပ္မေတာ္” ဆုိတာမ်ိဳး၊ တိုင္းရင္းသားေတြ ဘက္က အဆုိျပဳတဲ့ “ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ ဖက္ဒရယ္ စနစ္ကို အာမခံသည့္ တပ္မေတာ္” ဆုိတာမ်ိဳးကို တပ္မေတာ္ အစုအဖြဲ႕ဘက္က လက္မခံတဲ့အတြက္ ေနာက္ထပ္ ေဆြးေႏြးလို႔ မရတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးလည္း ညီလာခံကာလ အတြင္းျဖစ္ပ်က္ခဲ့ပါတယ္။

အားလံုးကို ျခံဳငံုသံုးသပ္ၾကည့္လိုက္ရင္ ဒုတိယ အၾကိမ္ေျမာက္ ၂၁ ရာစု ပင္လံုညီလာခံဟာ သမိုင္း၀င္ ေအာင္ျမင္မွဳလို႔ ေျပာဆုိႏုိင္ေပမယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ပန္းတုိင္ခရီးကို ေရာက္ဖို႕ကေတာ့ အမ်ားၾကီး ကြာေ၀းေနေသးတယ္ဆိုတာကို သံုးသပ္လို႔ ရႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ ရက္ေတြ၊ လေတြ ႏွစ္ေတြ အမ်ားၾကီး ၾကိဳးစား လုပ္ကိုင္ရမယ့္ ေရရွည္ျဖစ္စဥ္ တစ္ခုပါ။ ဒီအတြက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္တဲ့ အင္န္အယ္လ္ဒီ အစိုးရအေနနဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္ တစ္ခုတည္းကိုပဲ အာရံုစူးစိုက္မေနပဲ တိုင္းျပည္ရဲ႕ တကယ့္ အေရးၾကီးျပသနာလည္းျဖစ္၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကိစၥ အပါအ၀င္ ျပသနာအားလံုးကို ေျဖရွင္းရာမွာ ေသာ့ခ်က္လည္း ျဖစ္ေနတဲ့ တုိင္းျပည္ စီးပြားဖြံ႕ျဖိဳးတုိးတက္ေရး ျပသနာကို အထူး ဦးစားေပး အာရံုစိုက္ ေျဖရွင္းသင့္ျပီ ျဖစ္ပါေၾကာင္း သံုးသပ္တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။

ဗီြအိုေအ(ျမန္မာပိုင္း)