***
ဗုံးေပါက္ကြဲမႈေတြ ျဖစ္တယ္…တဲ့။
ကမၻာမွာ ဒါဟာ ထူးဆန္းမႈေတာင္ မဟုတ္ေတာ႔တဲ့ သတင္း ျဖစ္ေနၿပီေပါ့။
***
အျပစ္မဲ့တဲ့ လူ႔အသက္ေတြကိုမွ ေခၽြခ်င္တဲ့လူေတြကုိ သူေထာင္တဲ့ ဗုံးတလုံးရဲ႕ ေပါက္ကြဲမႈ ျဖစ္စဥ္ အေနာက္ကုိ တခုျခင္းစီ အေသးစိတ္ လိုက္ၾကည့္ေစခ်င္လိုက္တာ…။
ေသဆုံးသြားတဲ့ အသက္မဲ့ ခႏၶာကုိယ္ေတြ…။
အားကုိးရာမဲ့သြားမယ့္ ဘ၀ကေလးေတြ…။
တသက္လုံး ဒုကၡိတ ျဖစ္သြားၾကတဲ့ သူေတြ…။
ေနာက္ထပ္ ဘယ္ေနရာမွာမ်ား ဗုံးေတြ ထပ္ကြဲဦးမွာလဲ ဆိုတဲ့ မလုံျခဳံတဲ့ စိတ္စုိးရြံ႕မႈေတြ…။
ဗုံးေပါက္ခြဲခ အေနနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ ရၾကတာလဲ…။ ဘာေတြ ရတာလဲ။ ေငြေၾကးလား၊ အာဏာလား။ အသက္နဲ႔ ဘ၀ေတြ ေသဆုံးေပးလိုက္မယ့္ ေပါက္ကြဲမႈေတြကို အရသာခံတတ္တဲ့ အသည္းႏွလုံးပိုင္ရွင္ေတြ ဒီကမၻာမွာ…၊ ၿပီးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာမွာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ မ်ားေနၿပီလဲ..။
***
၀ုန္းခနဲ ေပါက္ကြဲပစ္လိုက္တဲ့ ဗုံး…။ ဒိုင္းနမိုက္ဗုံးတင္လား…၊ မဟုတ္ဘူး။
လူမ်ိဳးေရးဗုံး၊ ဘာသာေရးဗုံး၊ အတၱဗုံး၊ အာဏာဗုံး၊ မစၦရိယဗုံး၊ အမုန္းတရားဗုံး၊ နာက်ည္းမႈဗုံး၊ အညိဳးလက္နက္ဗုံး မ်ားလိုက္တဲ့ ဗုံးေတြ…၊ ေထာင္လိုက္ၾကတဲ့ ဗုံးေတြ၊ ကြဲဖို႔ အသင့္ျပင္ေနဆဲ ဗုံးေတြ…။
***
ေပး….အဲဒီ ဗုံးေတြ…။
ေဟာဟိုေရွ႕မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သြားခ်င္တဲ့ လမ္းမွာ ပိတ္ဆို႔ကာဆီးေနတဲ့ ေက်ာက္ေတာင္ကို ခြဲၿပီး အဲဒီ ေက်ာက္ခဲေတြကို လမ္းခင္းဖုိ႔ပဲ သုံးၾကမယ္ေလ…။ အဲဒီအခါက်ရင္ေတာ႔ ေပါက္ကြဲသံဟာ ခ်ိဳၿမိန္တဲ့ ေတးသြားတခ်က္ေတာင္ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနမွာ…။
***
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာျဖင့္…
ကလိုေစးထူး
ဧၿပီလ ၁၁ ရက္၊ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္။
ေဒသစံေတာ္ခ်ိန္ မနက္ ၁၁ နာရီ ၄ မိနစ္။
No comments:
Post a Comment