ဆယ္ေက်ာ္သက္လူငယ္အမ်ားစုဟာ ဘာအလုပ္မွမလုပ္ၾကေတာ့ဘဲ မူးယစ္ေဆးဝါးေနာက္လိုက္ရင္း ဘဝေတြ ဆံုး႐ံႈးေနရတယ္။
ေတာင္ႀကီး၊ ဧၿပီ ၁၉ - ညေမွာင္ရီပ်ိဳးစ အခ်ိန္ဆိုရင္ သားေယာက်ာ္း ေလးေမြးထားတဲ့ ေဒၚ ညိဳတို႔လို မိခင္ေတြဟာ ေသာကေတြ ရင္မွာအျပည့္နဲ႔ ဓာတ္မီးတစ္လက္ကိုင္ရင္း လမ္းဆံုလမ္း ေထာင့္ေတြ၊ က်ဴခံုေတြ၊ ဘိလိယက္ခံုေတြနဲ႔ ဂိမ္းဆိုင္ေတြမွာ သားေတြကို ရွာပံုေတာ္ဖြင့္ေနရပါတယ္။
သည္လို ရွာေဖြေနရင္းက လမ္းေထာင့္ေတြမွာ ဖုန္းထိုင္ပြတ္ ေနတဲ့လူငယ္ေတြေတြ႕ရင္ သေဘာ ေပါက္လိုက္ပါၿပီ။ သူတို႔ေတြဟာ ေဒသေခၚ (ရာဘျမင္းေဆး) WY စိတ္ၾကြေဆးျပားေတြကို လူငယ္အခ်င္းခ်င္း ျဖန္႔ေဝေရာင္းခ်ေန သူေတြလို႔ သိေနလို႔ပါပဲ။ သည္လို ေရာင္း ခ်တဲ့ ကေလးငယ္ေတြမွာ အလယ္တန္းေက်ာင္းသားအခ်ိဳ႕ ပါ ပါဝင္ ေနၿပီး ေရာင္းခ်ေပးတဲ့အတြက္ ေငြေၾကးမရဘဲ သံုးစြဲဖို႔ ေဆး ျပားေတြသာ ရေနၾကတယ္လို႔ ကေလးမိဘ တခ်ိဳ႕က ဆိုပါတယ္။
“ေနာက္ဆိုရင္ ဒီေဒသမွာ လူႀကီးဆိုတာ ရွိပါဦးမလားလို႔ေတာင္ ေတြးမိတယ္၊ ကေလးေတြက ဒါေတြနဲ႔မွ မလြတ္ေတာ့တာေလ”လို႔ ေဒၚညိဳက ေလသံတိုးတိုးနဲ႔ ညည္းညဴေနပါတယ္။ ေဒၚညိဳမွာ သားသံုးေယာက္ ရွိရာမွာ သားႏွစ္ ေယာက္က မူးယစ္ေဆး စြဲေနပါတယ္။ မိဘေတြအေနနဲ႔ ေဆးျပတ္ ေစခ်င္ေပမဲ့ မူးယစ္ေဆး ေပါမ်ားတဲ့ေဒသျဖစ္တာေၾကာင့္ ေဆးျပတ္ဖို႔ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ေတာ့ဘူး လို႔ သူက ေျပာျပတယ္။
စိုးရိမ္မႈေတြ
ေဒၚညိဳ ေနတဲ့ေနရာကေတာ့ ရွမ္း ျပည္နယ္ ပအိုဝ္ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ေဒသ ဆီဆိုင္ၿမိဳ႕နယ္ထဲ မွာရွိ ေနတဲ့ ေက်းရြာတစ္ခုကပါ။ သည္ေဒသမွာ ေနထိုင္တဲ့ သားေမြးထားတဲ့ မိခင္အမ်ားစုဟာ ေဆးစြဲေနတဲ့ သားေတြကို လိုက္ ထိန္းရင္း စိုးရိမ္ ပူပန္မႈေတြနဲ႔ေနေနရတယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။
ေငြေၾကးတတ္ႏိုင္တဲ့ မိဘက ေဒသနဲ႔ ေဝးတဲ့ ေနရာေတြမွာ ေက်ာင္းသြားထားၾကသလို ေငြေၾကးမတတ္ႏိုင္တဲ့ မိဘေတြကေတာ့ ငယ္စဥ္ကတည္းက ရန္ကုန္၊ မႏၱေလးၿမိဳ႕ေတြက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြ၊ မိဘမဲ့ ပရဟိတေဂ ဟာေတြ မွာ သြားေရာက္အပ္ႏွံ ေလ့ရွိၾကပါတယ္။
ေဒၚနန္းလွလွ ဆိုရင္ သူ႕ရဲ႕ သားငယ္ဟာ အလယ္တန္း ေက်ာင္းသားဘဝမွာ မူးယစ္ေဆး ျဖန္႔ေဝသူတခ်ိဳ႕ရဲ႕ ပစ္မွတ္ထားခံခဲ့ ရဖူးပါတယ္။ ေငြေၾကးအေတာ္အတန္ ၾကြယ္ဝသူျဖစ္လို႔ သားျဖစ္သူ ကို ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ေပၚက ေဆြမ်ိဳး အိမ္မွာ ေနထိုင္ေစၿပီး ေက်ာင္း တက္ခိုင္းပါတယ္။ ဆိုင္ကယ္နဲ႔ ေက်ာင္းတက္တဲ့ ရွစ္တန္းအရြယ္ သားျဖစ္သူကို မူးယစ္ေဆးသံုးစြဲသူေတြက ယံုၾကည္ေအာင္ ေပါင္းသင္းၿပီး ေဆးျပားေတြကို အလကား ေပးသံုးတာပါ။ ေဆးျပားေပးသံုးၿပီး စြဲစျပဳတဲ့အခ်ိန္ေရာက္တဲ့အ ခါ သူတို႔လို လူငယ္ေတြ ၾကားထဲမွာ ေဆးျပားေတြ ျဖန္႔ေစခဲ့ပါတယ္။ ကိုးတန္းေရာက္ခ်ိန္မွာေတာ့ သားျဖစ္သူဟာ မူမမွန္တဲ့အျပဳအမူေတြ ေၾကာင့္ ေက်ာင္းထုတ္ ခံခဲ့ရပါ တယ္။ ေက်ာင္းက ထြက္ၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာ မူးယစ္ေဆးေၾကာင့္ ေထာင္က်ရတဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့ ေဆးကေတာ့ ျပတ္မသြားခဲ့ပါဘူး။
“ကြ်န္မ ႐ူးမတတ္ခံစားရတာ၊ ပညာတတ္ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့စိတ္ ေၾကာင့္ ေဆးျဖတ္ဖို႔ အမ်ိဳးမ်ိဳးႀကိဳး စားတယ္၊ မရဘူး၊ ခုဆို သူ ျပႆနာျဖစ္မွာစိုးလို႔ သူ႕ေနာက္ကို တ ေကာက္ေကာက္လိုက္ေနရတယ္၊ ညဆိုလဲ ေကာင္းေကာင္းအိပ္မရ ေတာ့ဘူး”လို႔ လက္ရွိ သူ ႀကံဳေတြ႕ ေနရတာေတြကို ေဒၚနန္းလွလွက ေျပာျပပါတယ္။
ေဆးသံုးစြဲေနတဲ့ ကေလးမိဘေတြရဲ႕အဆိုအရ ေဆးျပားတစ္ျပား ကို က်ပ္ ၅၀ဝ ကေန က်ပ္ ၁၀ဝ၀ အတြင္းသာ ေပးရပါတယ္။ ဘိန္းမည္းေတြက အနည္းဆံုး က်ပ္ ၂၀ဝ၀ ဖိုးကေန လိုခ်င္သေလာက္ အလြယ္တကူ ဝယ္လို႔ရနေနတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ သည္ေဒသမွာရွိတဲ့ အရြယ္ေကာင္း ဆယ္ေက်ာ္ သက္လူငယ္ အမ်ားစုဟာ ဘာအလုပ္မွ မလုပ္ၾကေတာ့ဘဲ မူးယစ္ေဆးဝါးေနာက္လိုက္ရင္း ဘဝေတြ ဆံုး႐ံႈးေနရတယ္လို႔ ဆိုတယ္။
ထိေရာက္မႈနည္းပါး
ရွမ္းျပည္နယ္အတြင္းမွာ မူးယစ္ေဆးဝါးေတြ မၾကာခဏ ဖမ္းဆီးရမိေနေပမဲ့လည္း သံုးစြဲသူေတြ ေလ်ာ့မသြားေသးဘူးလို႔ မူးယစ္ေဆးစြဲေနသူေတြကို ကူညီေပးေနတဲ့ သူေတြဆီက သိရပါတယ္။ သည္ေဒသမွာ မူးယစ္ေဆးဝါးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေက်းရြာအလိုက္ ကြင္းဆင္းပညာေပးေနေပမဲ့ မထိ ေရာက္ဘူးလို႔ မိဘတခ်ိဳ႕က ေျပာပါတယ္။
“ေရာင္းတဲ့ေနရာေတြကို ဒီက ေန႔ဖမ္း ေနာက္ေန႔ဆိုျပန္ေရာင္းနဲ႔ သံသရာလည္ေနေတာ့တာပဲ၊ ညညအိပ္မေပ်ာ္ဘူးေလ၊ သူတို႔ေတြကိုပဲ လိုက္ထိန္းေနရတာ”လို႔ ေဒၚ ညိဳက ေျပာျပပါတယ္။ လက္ရွိ မူးယစ္ေဆးဝါးသံုးစဲြေနသူေတြကို အေရးမယူဘဲ က်န္းမာေရးအရ ေဆး ကုသခြင့္ရရွိႏိုင္မယ့္ မူးယစ္ေဆး ဝါးဥပေဒကို ေရးဆြဲေနတယ္လို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲခ်ဳပ္က ေျပာၾကား ထားပါတယ္။ သံုးစြဲသူေတြ ပိုမ်ားလာမွာကို မိဘေတြအေနနဲ႔က ေတာ့ စိုးရိမ္ေနၾကပါတယ္။
ရွမ္းျပည္နယ္အတြင္း မူးယစ္ ေဆး သံုးစြဲမႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ပညာေပးေနတဲ့ အဖြဲ႕ေတြကေတာ့ လက္ကမ္းစာေစာင္ေတြေဝၿပီး ပညာေပးေနေပမဲ့ လက္ရွိသံုးစြဲေနတာေတြကို ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ဖို႔ ဘက္ေပါင္းစံု ကေန ေထာက္ပံ့ေပးမႈေတြ လိုအပ္ ေနတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ လက္ကမ္း စာေစာင္ေတြမွာ မူးယစ္ေဆးဝါး ျပန္႔ပြားေနတာရဲ႕ အဓိကတရားခံဟာ ျပည္တြင္းလက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡနဲ႔ တစ္ဝက္တစ္ပ်က္ ၿငိမ္းခ်မ္း ေရးျဖစ္စဥ္ေတြေၾကာင့္လို႔ ေရးသားထားပါတယ္။ ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြဟာ မူးယစ္ေဆးဝါးရဲ႕ သားေကာင္ေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။
တရားခံအစစ္ေတြကို ထိေရာက္စြာ ရွာေဖြၿပီး အျပစ္ေပးအ ေရးယူသင့္တယ္။ ေဆးစြဲလူငယ္ေတြကို ေထာင္ခ်လိုက္တာဟာ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ မူးယစ္ေဆးကင္း စင္တဲ့ ေျဖရွင္းနည္းလားဆိုၿပီး ေရးသားထားတဲ့ စာရြက္ေတြကို ေဝငွ ထားပါတယ္။ ရွမ္းျပည္နယ္အတြင္း မူးယစ္ေဆးစြဲသူေတြကို အကူအညီေပးေနတဲ့ ပညာေပးအဖြဲ႕က ဦးေအာင္ေဇက “ငယ္ငယ္က ကြ်န္ေတာ္တို႔အရြယ္ မူးယစ္ေဆး သံုးစြဲခဲ့ဖူးတဲ့သူေတြ အခုအခ်ိန္မွာ အသက္ရွင္ေနတဲ့သူေတြ မရွိေတာ့ဘူး၊ မဖမ္းဘဲ ပညာေပးတာေတြ လုပ္မယ္၊ ျပန္လည္ျပဳစုေရးေတြ လုပ္မယ္ဆိုရင္ ေလ်ာ့က်သြားမလားဆိုတာ ေစာင့္ၾကည့္ေနရ တယ္” လို႔ ေျပာပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ဧၿပီလကေန ၂၀၁၇ ခုႏွစ္ မတ္လအထိ မူးယစ္ေဆးဝါးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အမႈေပါင္း ၉၀ဝ၀ ေက်ာ္ ဖမ္း ဆီးရမိတဲ့သူ ၁၄,ဝ၀ဝ ေက်ာ္ ရွိေန တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ေနအိမ္ေတြမွာ မူးယစ္ေဆးစြဲေနတဲ့သား ေတြရွိေနတာေၾကာင့္ ေငြေၾကးေတြ၊ တန္ဖိုးႀကီးတဲ့ပစၥည္းေတြကို အလြယ္တကူမထားရဲေတာ့ ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနရတယ္ လို႔ မိဘတခ်ိဳ႕က ေျပာပါတယ္။
မူးယစ္ေဆးစြဲေနတဲ့ သားႏွစ္ ဦးမိခင္ ေဒၚနန္းမိုးက “ငါတို႔ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူး၊ ရွာေဖြထားသမွ်လဲ ကုန္ၿပီ၊ အိမ္မွာ ဘာပစၥည္းမွကို မရွိေတာ့ ဘူး၊ အိမ္အခြံပဲ က်န္ေတာ့တယ္”လို႔ ေျပာပါတယ္။
၂၀၁၆ ခုႏွစ္အတြင္းကလည္း ဆီဆိုင္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းမွာ သားျဖစ္သူက ေဆးေၾကာင္ေၾကာင္ၿပီး မိဘ ႏွစ္ဦးကို ဓားနဲ႔ခုတ္သတ္တဲ့ အမႈ တစ္ခု ျဖစ္ပြားခဲ့ဖူးပါတယ္။ ခုဆို ရင္ ရွမ္းျပည္နယ္ ၿမိဳ႕ေတာ္ေတာင္ ႀကီးၿမိဳ႕ေပၚေတြမွာကအစ မူးယစ္ ေဆးဝါးေတြကို အလြယ္တကူဝယ္ ယူလို႔ရေနတယ္လို႔ မိဘေတြက ေျပာၾကပါတယ္။ ပအိုဝ္းကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေဒသ ဆီဆိုင္ၿမိဳ႕ ဆိုက္ေခါင္စံျပေက်းရြာမွာ မူးယစ္ေဆးျဖတ္စခန္းတစ္ခု တည္ေဆာက္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေနတယ္လို႔ သိ ရပါတယ္။
“ေဆးျဖတ္စခန္းေတြ ျမန္ျမန္ ဖြင့္မွပဲ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ဒီေဒသမွာ ေနာက္ဆိုရင္ ေယာက်ာ္းေလး ေတာင္ ရွိပါ့ေတာ့မလားပဲ”လို႔ ေျပာရင္း ေဒၚညိဳတစ္ေယာက္ အိမ္ကေန ေပ်ာက္သြားတဲ့သားကိုရွာဖို႔ ထြက္သြားပါတယ္။
ေအးေအးေအာင္(Kumudra)
No comments:
Post a Comment