ကၽြန္ေတာ္တို႔တေတြ သေဘၤာစီးတဲ့အခါမွာ စိတ္ဝင္စားစရာအေကာင္းဆံုး အခ်ိန္တစ္ခ်ိန္ရွိတယ္။ အဲဒါ သေဘၤာကမ္းကပ္တဲ့အခ်ိန္ပဲဗ်။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ပင္လယ္၊ ျမစ္၊ ေခ်ာင္းႀကီးေတြထဲမွာ အ႐ိႈန္နဲ႔ ေရစုန္အတိုင္း ဆင္းလာတဲ့ သေဘၤာတိုင္းဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ကမ္းဆီကို ခ်က္ခ်င္းကပ္ေလ့မရွိဘူး။ သေဘၤာဦးကို ေရစီးဘက္လွည့္၊ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း တစ္ေစာင္းပတ္သြားရင္း ေရဆန္တက္ခုတ္ေမာင္းၿပီးမွ ကပ္ၾကတာ ေတြ႔ရတယ္။
“ဒါဘာေၾကာင့္လဲ” ဆိုတဲ့အေတြးမ်ိဳး အားလံုးလည္း ေတြးဖူးၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ အေျဖအမ်ိဳးမ်ိဳးလည္း ေပးဖူးၾကမွာပါ။
တကယ္ေတာ့ ဒါဟာ “ဘရိတ္” လို အသံုးျပဳမယ့္အရာေတြအတြက္ ေရရဲ႕ ကန္အား(resistance) ကို တပ္ကူေခၚၿပီး အသံုးခ်လိုက္တာပဲဗ်။ ဒါဆို သေဘၤာမွာ ဘရိတ္ေရာပါရဲ႕လားလို႔ေတာ့ ေမးစရာရွိတာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္ သိသေလာက္ေတာ့ ကားေတြ၊ ဆိုင္ကယ္ေတြ၊ စက္ဘီးေတြလိုေတာ့ ဘရိတ္ရယ္လို႔ သီးသန္႔မရွိပါဘူး။ ဘရိတ္လိုအသံုးျပဳမယ့္ “ေက်ာက္ဆူး” တို႔၊ “ျပန္လွန္လည္ပတ္အား” တို႔ကို အသံုးျပဳၾကတယ္ဗ်။ ဒါဆို ဒီအရာေတြပါေနတာကို ဘာလို႔ ေရကန္အားကို အသံုးခ်ေနရေသးတာလဲ။
ဒါကို သခ်ၤာနည္းေလးနဲ႔ ေျဖရွင္းၾကည့္ရေအာင္ဗ်ာ။ ထားၾကပါစို႔ဗ်ာ။ ေရက တစ္နာရီကို ၁ ကီလိုမီတာႏႈန္းနဲ႔ စီးဆင္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သေဘၤာက စက္သတ္ၿပီး ကမ္းကပ္ေတာ့မယ္ဆိုပါစို႔။ အဲဒီမွာ သူ႔ရဲ႕ေရြ႕လ်ားႏႈန္းက တစ္နာရီကို ၂ ကီလိုမီတာႏႈန္းရွိေနမယ္။ ဒါဆိုရင္ ေရစုန္မွာ တစ္နာရီကို ဘယ္ေလာက္ကီလိုမီတာႏႈန္းနဲ႔ ေရြ႕လ်ားသြားမလဲ။ ေရဆန္မွာဆိုရင္ေရာ ဘယ္ေလာက္ျဖစ္မလဲ။
အားလံုးသိတဲ့အတိုင္းပဲဗ်။ ေရစုန္မွာ ၃ ကီလိုမီတာႏႈန္းရွိၿပီး ေရဆန္မွာ ၁ ကီလိုမီတာႏႈန္းပဲ ရွိေနမယ္မဟုတ္လား။ ဒါဆိုရင္ ေရြ႕လ်ားေနတဲ့ အရာဝတၳဳတစ္ခုကို ရပ္တန္႔ဖို႔ဆိုရင္ ျမန္ေနတဲ့အရာနဲ႔စာရင္ ေႏွးေနတဲ့အရာက ရပ္ဖို႔ပိုလြယ္တယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ သေဘၤာအ႐ိႈန္ကို နည္းသြားေအာင္၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေႏွးသြားေအာင္ ေရကန္အားကို အသံုးျပဳၾကတာျဖစ္ပါတယ္။
Reference: အဘယ္ေၾကာင့္တစ္သိန္း(ၾကည္ၾကည္မာ)
Duwun
No comments:
Post a Comment