ႏွစ္စဥ္ တပို႔တြဲလျပည့္ေရာက္ၿပီဆို တစ္ႏိုင္ငံလံုးအႏွံ႔ က်င္းပသည့္ ထမနဲပြဲမ်ားႏွင့္အတူ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕မွာ သက္ဝင္ လႈပ္ရွားလာသည့္ ပြဲေတာ္တစ္ခု ရွိသည္။ တစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာမွ ဒီတစ္ေနရာ၊ တစ္ႏွစ္လံုးတြင္မွ သံုးရက္တည္း က်င္းပသည့္ ထိုပြဲသည္ အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္မွ ဘုရားပြဲလာ ျပည္သူမ်ား ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ဆင္ႏႊဲၾကသည့္ ပြဲတစ္ခုလည္း ျဖစ္သည္။ ထိုပြဲကား စစ္ကိုင္းတစ္ၿမိဳ႕တည္းတြင္သာ ရွိေသာ ဘဲဥထုပြဲ။
ဧရာဝတီျမစ္ အေနာက္ဘက္ကမ္း ေဇယ်ာေရႊေျမ စစ္ကိုင္း၏ အလွသည္ တပို႔တြဲလျပည့္ည လေရာင္ေအာက္မွာ ဝင္းပေနသည္။ ႏွာရည္ယိုရႊဲ တပို႔တြဲ၊ ထမနဲထိုးသည့္ တပို႔တြဲ။ ထိုလျပည့္ညသည္ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ ေၾကးဘုရားႀကီး၏ ဘုရားပြဲေတာ္ က်င္းပရာကာလလည္းျဖစ္သည္။ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ အေစခံ ခံတပ္အနီးရွိ ေၾကးဘုရားႀကီး၏ ဘုရားပြဲေတာ္သည္ အျခားေဒသမ်ားႏွင့္မတူ ထူးျခားသည္က ဘဲဥ ထုပြဲေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ ဧျမဝတီရပ္ ဇိနမာရ္ေအာင္ ေလာကခ်မ္းသာ ေၾကးဘုရားႀကီး၏ ဘုရားပြဲေတာ္ကာလေရာက္တိုင္း စစ္ကိုင္းသူ စစ္ကိုင္းသားမ်ားသာမက အနီးနားရွိ ၿမိဳ႕မ်ားမွပါမက်န္ ဘဲဥထုပြဲကို လာေရာက္ ဆင္ႏႊဲေလ့ရွိၾကသည္။ ဘုရားပြဲေတာ္ကာလမွာ တပို႔တြဲလျပည့္မတိုင္မီ အဖိတ္ေန႔မွစ၍ လျပည့္ေက်ာ္ ၁ ရက္အထိ သံုးရက္တိုင္တိုင္ က်င္းပေလ့ ရွိသည္။
သမိုင္းေၾကာင္းအရ ဘဲဥထုပြဲဟူသည္ မင္းတုန္းမင္းလက္ထက္ အေစခံ ခံတပ္မွ တပ္သားမ်ား ကင္းေစာင့္တာဝန္ က်ခ်ိန္အတြင္း ရိကၡာရေသာ ဘဲဥျပဳတ္မ်ားႏွင့္ အေပ်ာ္တမ္း ေဆာ့ကစားရာမွ ျဖစ္လာသည္ဟု ဆိုၾကသည္။ ယခုအခါ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ ေၾကးဘုရားႀကီး၏ ဘဲဥထုပြဲသည္ ႏွစ္ေပါင္း တစ္ရာေက်ာ္ သက္တမ္းရွိခဲ့ၿပီ။
အညာဘုရားပြဲမ်ား၏ ထံုးစံအတိုင္း ေၾကးဘုရားႀကီး၏ ဘုရားပြဲသည္ မုန္႔လင္မယား၊ မုန္႔သိုင္းၿခံဳ၊ မုန္႔ေရပါးစေသာ ျမန္မာမုန္႔ ေရာင္းခ်သည့္ ေဈးသည္မ်ား ႀကိတ္ႀကိတ္တိုးလို႔ ေနသည္။ ပြဲေတာ္လာ ပရိသတ္ကလည္း တပို႔တြဲလျပည့္၏ အေအးဒဏ္ကိုအံတုရင္း ပြဲေဈးတန္းကို သူ႔ထက္ငါ တိုးေခြ႕ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ကလည္း ပြဲခင္းထဲက ပိတ္ကားေထာင္ ႐ုပ္ရွင္ကို ဝင္ၾကည့္သည္။ အခ်ိဳ႕ကလည္း ေၾကးဘုရားႀကီး ဘုရားပြဲေတာ္ျခင္းဝိုင္းကို ဝင္ေငးသည္။
အမ်ားစုတို႔၏ ဦးတည္ရာကား ေၾကးဘုရားႀကီးနံေဘးရွိ ဘဲဥထုပြဲ က်င္းပရာ ပဲ့နင္းဘုရား ရင္ျပင္သို႔ျဖစ္သည္။ ေပ ၃၀ ပတ္လည္ခန္႔သာ က်ယ္မည္ျဖစ္ေသာ ပဲ့နင္းဘုရား ပရဝုဏ္ေလးသည္ လွ်ပ္စစ္မီးတို႔ ထိန္လင္းမေနပါ။ သို႔ေသာ္ ရင္ျပင္တစ္ခုလံုး ျပည့္လုမတတ္ လူအုပ္ႀကီးႏွင့္ ဟိုတစ္စု သည္တစ္စု ဖေယာင္းတိုင္မီး၊ ေရနံဆီမီး ထုထားသည့္ ဘဲဥျပဳတ္သည္မ်ားကို ျမင္ရေပလိမ့္မည္။
ဘဲဥထုပြဲကာလ မေရာက္မီ ဧျမဝတီ ရပ္ကြက္သူ ရပ္ကြက္သားမ်ားသည္ ဘဲဥထုပြဲတြင္ ဘဲဥျပဳတ္ ေရာင္းခ်ရန္ အနီးအနားရွိ ဘဲၿခံမ်ားမွ ဘဲဥမ်ားကို ရသေလာက္ စုေဆာင္း ဝယ္ယူထားရသည္။ ပြဲေတာ္တြင္ မေရာင္းခ်မီ ဘဲဥမ်ားကို ေကာက္႐ိုးမ်ားျဖင့္ျပဳတ္ၿပီး ႏွီးေတာင္းေလးမ်ားႏွင့္ထည့္ကာ ယူေဆာင္လာရသည္။ ထိုႏွီးေတာင္းေလးမ်ား၏ အေပၚမွာေတာ့ ဆန္ေကာျပားတစ္ခ်ပ္ပါသည္။ ညဘက္လင္းေစရန္ ဖေယာင္းတိုင္မီး၊ ေရနံဆီမီးခြက္တို႔ပါသည္။
ဘဲဥျပဳတ္ေတာင္း အဆင္သင့္ျဖစ္လွ်င္ေတာ့ ပဲ့နင္းဘုရား ရင္ျပင္ေပၚမွာ ဝယ္သူကို အသင့္ေစာင့္႐ံုပင္။ ညေန ေမွာင္ရီပ်ိဳးလာသည္ႏွင့္ ဘုရားပြဲလာ ပရိသတ္တို႔ ပဲ့နင္းဘုရား ရင္ျပင္ဆီ တေရြ႕ေရြ႕ ခ်ီတက္လာၾကသည္။ တစ္ခါမွ မေတြ႔ဖူး မဆံုဖူးေသာ သူမ်ားကလည္း ဘဲဥထုပြဲသို႔ ေရာက္လာၿပီဆိုလွ်င္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ဆိုင္ ဘဲဥထုၾကရင္း မိတ္ေဆြေတြ ျဖစ္ကုန္တတ္ၾကသည္။
ေရွးအခါက ခံတပ္သားမ်ား၊ ဘုရင့္ေလွေတာ္သားမ်ား၊ ကင္းေစာင့္တပ္သားမ်ား ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကေသာ ဘဲဥထုပြဲသည္ ယခုအခါေတာ့ ျပည္သူေတြ အခ်င္းခ်င္း ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ကစားႏိုင္သည့္ပြဲေလး ျဖစ္လာသည္။ ထုမလား၊ ထုမယ္ဟု အခ်င္းခ်င္း အခ်ိန္းအခ်က္ျပဳလုပ္ရင္း ဆီမီးမွိန္မွိန္ႏွင့္ ဘဲဥျပဳတ္ေတာင္းေဘး ကိုယ့္ဖိနပ္ကိုယ္ခြ်တ္ကာ ဖင္ခုထိုင္ရင္း ဘဲဥေတြ အၿပိဳင္ထုၾကသည္။
ဘဲဥထုသည္ဟု ဆိုရာတြင္ လြယ္ကူသည္ဟု ထင္ပါက မွားသြားႏိုင္သည္။ ဘဲဥထုျခင္း အတတ္ပညာသည္လည္း ထုဖူးသူမွ ကၽြမ္းက်င္ေသာ ကစားနည္းတစ္မ်ိဳးဟု ဆိုရမည္။ ဘဲဥမထုခင္ ဘဲဥေရြးျခင္းကိုက ပညာသားပါေလသည္။ အခြံထူေသာ၊ ေလမခိုေသာ၊ အနာအဆာ မပါေသာ ဘဲဥမ်ိဳးကိုလည္း ေရနံဆီမီးေရာင္ေအာက္မွာ ေရြးတတ္ဖို႔ လိုသည္။ ထုရာတြင္လည္း ဘဲဥ၏ ပိုခၽြန္သည့္အပိုင္းျဖစ္ေသာ ေခါင္းပိုင္းႏွင့္ ေတ့ၿပီးထုတတ္ဖို႔လိုသည္။
ဘဲဥကိုင္ရာတြင္လည္း လက္ဝါးထဲ ဖြဖြဆုပ္ၿပီး ဘဲဥေခါင္းေလး လက္တစ္သစ္ စာေဖာ္ကာ အရွိန္ကိုဆလ်က္ ခြပ္ခနဲ ထုတတ္ရမည္။ ဘဲဥထုသူႏွစ္ဦး သူတစ္လွည့္ ကိုယ္တစ္လွည့္၊ အေပၚတစ္လွည့္ ေအာက္တစ္လွည့္ ထားကာ ထုရသည္မို႔ အခံဘက္ကမို႔ အေပၚဘက္ကမို႔ ပိုသာသည္ဆိုတာေတာ့ မရွိတတ္။ ထုရာတြင္ ကြဲလွ်င္ ကြဲသည့္သူက အ႐ံႈး။ မကြဲသူက အႏိုင္။ ထိုအခါတြင္ ႏိုင္သည့္သူက ကြဲသည့္သူ၏ ဘဲဥအကြဲကို ယူ႐ံု။ ႐ံႈးသူက ထိုဘဲဥျပဳတ္ဖိုး တစ္လံုး၂၀ဝ ကို ဘဲဥသည္ဆီ ေပးေခ်႐ံုျဖစ္သည္။
ဘဲဥအၿပိဳင္ ထုၾကရင္း ဈာန္ဝင္လာၾကေသာအခါ ေငြကို လက္ငင္း မရွင္းေတာ့ဘဲ မန္က်ည္းေစ့ေလးမ်ားႏွင့္ ႏို႔ဆီခြက္ထဲ ထည့္မွတ္ကာ ပြဲၿပီးမွ ဘဲဥဖိုး ရွင္းၾကသည္မ်ားလည္း ရွိသည္။ ႐ံႈးသူမ်ားအတြက္ေတာ့ ပြဲၿပီးခ်ိန္တြင္ ဘဲဥျပဳတ္ဖိုး နင့္ခနဲ ေပးလိုက္ရသည္မ်ား ရွိေသာ္လည္း အခ်ိဳ႕ အႏိုင္ရသူမ်ားကေတာ့ ဘဲဥျပဳတ္ေတြ ကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္အျပည့္ႏွင့္ အိမ္ျပန္မ်က္ႏွာပန္းလွတတ္ၾကသည္။
ႀကိတ္ႀကိတ္တိုးစည္ကားေနေသာ ပဲ့နင္းဘုရား ရင္ျပင္ေပၚမွ ဘဲဥထုပြဲသည္ ဘဲဥအၿပိဳင္ထုသူ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္အတြက္ သာမက ေဘးက ထိုင္ၾကည့္သူမ်ားအတြက္လည္း ေပ်ာ္စရာႀကီးျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕ကလည္း မည္သူ႔ဘက္က ႏိုင္လိမ့္မည္ကို ဘဲဥေၾကးျဖင့္ အေလာင္းအစား လုပ္ၾကသည္မ်ားလည္း ရွိသည္။ သူတို႔လက္ထဲ ၾကည့္လိုက္ျပန္လွ်င္လည္း ကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္အျပည့္ ဘဲဥျပဳတ္ ကိုယ္စီႏွင့္။
ညလည္းနက္၊ ပြဲလည္းစဲ၊ ဘဲဥထု၍ ေက်နပ္ၾကၿပီဆိုလွ်င္ အႏိုင္ရသူမ်ားက ထိုဘဲဥအကြဲမ်ားကို ေလွ်ာ့ေဈးျဖင့္ ဝယ္လိုသူမ်ားထံ ျပန္ေရာင္းကာ ေငြေဖာ္ၾကသည္မ်ားလည္းရွိသည္။ ဘဲဥအကြဲ တစ္လံုး ၁၅၀ ဆိုေသာေဈးက ဟင္းစားလိုခ်င္သူမ်ားအတြက္ အဆင္ေျပသလို ဘဲဥေတြ တေထာႀကီး အႏိုင္ရလိုက္သူအဖို႔လည္း ေငြစကေလး ျမတ္သည္မို႔ အဆင္ေျပလွသည္။
အခ်ိဳ႕ကလည္း ဘဲဥထုပြဲခင္းထဲမွ ထြက္သည္ႏွင့္ ဘုရားပြဲေဈးထဲက မုန္႔ဟင္းခါးဆိုင္မွာ တစ္ခါတည္း ဘဲဥျပဳတ္ထည့္ကာ မုန္႔ဟင္းခါး ပူပူေႏြးေႏြး စားၿပီးမွ အိမ္ျပန္တတ္ၾကသည္။ လက္ထဲမွာ ဘဲဥျပဳတ္ေတြ ခြာစားရင္း ေဈးတန္းပတ္ၿပီး ျပန္ၾကသည္။ အားလံုး ကိုယ္စီမ်က္ႏွာမွာေတာ့ ဘဲဥရသည့္ မ်က္ႏွာဟုဆိုရမည္။ ေပ်ာ္တၿပံဳးၿပံဳး ရယ္မဆံုးေတာ့။ ဘဲဥထုတုန္းက မည္သူႏွင့္ မည္သို႔ထုၿပီး မည္သို႔ႏိုင္ခဲ့သည္ကို ျပန္ေျပာရင္း အၿပံဳးကိုယ္စီႏွင့္။
ေနာက္ေန႔ေရာက္လွ်င္ေတာ့ ဘဲဥထုပြဲအျပန္ ဘုရားပြဲလာ ပရိသတ္တို႔၏ အိမ္တိုင္းရွိ ဟင္းအိုးမ်ားထဲတြင္ ေနရာယူတတ္ၾကသည္က ဘဲဥခ်ဥ္ရည္သာ ျဖစ္မည္ဆိုသည္ေတာ့ ဘယ္သူမွျငင္းႏိုင္မည္ မထင္ပါ။ ဘဲဥခ်ဥ္ရည္ဟင္းေလး ၿမံဳ႕ရင္း၊ ညခင္းက ဘဲဥထုပြဲအေၾကာင္းမ်ားကိုေျပာရင္း ကိုယ္တိုင္ ဝင္ေရာက္ စီးေမ်ာခဲ့ၾကသည့္ ဘဲဥထုပြဲ အေတြ႔အႀကံဳမ်ားကို ေအာက္ေမ့သတိရၾကဦးမည္။ ႏွာရည္ယိုရႊဲ တပို႔တြဲလ၏ ဘဲဥထုပြဲကို ေရာက္ဖူးသူတိုင္းအဖို႔ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာတိုင္သည္အထိ ဘဲဥထုပြဲကို ဝင္ေရာက္စီးေမ်ာ ေနခ်င္တုန္း ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
ယဥ္ယဥ္ေႏွာင္း
The Voice
No comments:
Post a Comment