“ဦးကိုုနီကိုု ဘယ္သူလုုပ္ႀကံသလဲ“
တရားဥပေဒရဲ႕အထက္မွာ တရားသူႀကီးရွိတယ္။ တရားသူႀကီးရဲ႕အထက္မွာ တပ္မေတာ္ရွိတယ္။
တရားကိုု ေသနတ္ေစာင့္တဲ့တိုုင္းျပည္မွာ တရားေစာင့္တဲ့ ဦးကိုုနီ အသက္ေပးခဲ့ရတယ္။
ဦးကိုုနီကိုု ဘယ္သူလုုပ္ႀကံသလဲဆိုုတာကိုု က်ေနာ္တိုု႔တိုုင္းျပည္ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးျဖစ္စဥ္မွာ အဓိကက်တဲ့ အုုပ္စုုႀကီး (၂) စုကိုု အေျခခံၿပီး ေဆြးေႏြးလိုုပါတယ္။
အုုပ္စုု(၁)မွာ
(၁) စစ္တပ္ (စစ္အုုပ္စုု)
(၂) ခ႐ိုုနီ
(၃) ႀကံ့/ဖြံ႔၊ တစညနဲ႔ အလားတူအင္အားစုုမ်ား
(၄) မဘသ တိုု႔ပါ၀င္ပါတယ္။
အုုပ္စုု(၂)မွာ
(၅) NLD နဲ႔ အျခား အတုုိက္အခံပါတီမ်ား
(၆) လက္နက္ကိုုင္ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုုမ်ား
(၇) ျပည္သူလူထုု တိုု႔ ပါ၀င္ပါတယ္။
အုုပ္စုု(၁) မွာပါ၀င္တဲ့ စစ္တပ္က ခ႐ိုုနီ၊ ႀကံ့/ဖြ႔ံ၊ တစညနဲ႔ မဘသတိုု႔ကိုု ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳေပး၊ အကာအကြယ္ေပးထားပါတယ္။ စစ္တပ္က ႏိုုင္ငံေရးကစားဖိုု႔အတြက္ ႀကံ့/ဖြံ႔နဲ႔ တစညတိုု႔ကိုု ဖန္တီးပါတယ္။ ဘာသာေရးနဲ႔ လူမ်ဳိးေရးကစားဖိုု႔အတြက္ မဘသကိုု ဖန္တီးပါတယ္။ဒီေနရာမွာ ခ႐ိုုနီက အေကာင္းဆံုုးဇာတ္ပိုု႔အျဖစ္ ပါ၀င္ရပါတယ္။ ခ႐ိုုနီရဲ႕တာ၀န္က စစ္တပ္၊ ႀကံ့/ဖြ႔ံနဲ႔ မဘသတိုု႔အတြက္ဘ႑ာေငြကိုု ရွာေဖြေပးရပါတယ္။ တိုုင္းျပည္ရဲ႕ သယံဇာတေတြကိုု ထုုတ္ေရာင္းတဲ့ကိစၥကေန စစ္ဗိုုလ္၊ ၀န္ႀကီး၊ ဘုုန္းႀကီးသံုုးတဲ့ အိမ္သာသံုုးစကၠဴအထိ ခ႐ိုုနီက တာ၀န္ယူေပးရပါတယ္။ စစ္တိုုက္ခ်င္တယ္ဆိုုရင္ လက္နက္၀ယ္ေပးရၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုုပ္ခ်င္တယ္ဆိုုရင္ အလွဴေငြထည့္ေပးရပါတယ္။ ခ႐ိုုနီေတြရဲ႕ အိတ္ေထာင္က တိုုင္းျပည္တျပည္ကိုု ထည့္ထားႏိုုင္ေလာက္ေအာင္ အ၀က်ယ္ၿပီး ေဇာက္လည္းနက္ပါတယ္။
ဒီနည္းနဲ႔ အုုပ္စုု(၁)ရဲ႕ တဦးအေပၚတဦးထားတဲ့ သံေယာစဥ္ဟာ ဟုုိသီခ်င္းေလးလိုုဆိုုရရင္ xxx ျပတ္ဖိုု႔ခက္တယ္ေလ xxx
အုုပ္စုု(၂)မွာပါ၀င္တဲ့ အဓိကအင္အားစုု(၃)စုုကေတာ့ တစုထဲျဖစ္တဲ့အထိ ညီၫြတ္မႈ မတည္ေဆာက္ႏုုိင္ၾကေသးပါဘူး။ NLDနဲ႔ ျပည္သူလူထုုဟာ တစုုထဲလိုု႔ ျမင္စရာရွိေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ မဟုုတ္ပါဘူး။ ျပည္သူလူထုုက အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေအာင္လက္သန္းေထာင္တဲ့ေနရာမွာသာ အဓိကပါ၀င္ခြင့္ရခဲ့ၾကေပမယ့္ တိုုင္းျပည္ထူေထာင္တဲ့ေနရာမွာေတာ့ အေရးႀကံဳတဲ့အခါယာယီေခၚသံုုးတဲ့ ေဗာ္လန္တီယာအဆင့္မ်ုဳိးထက္ပိုုၿပီး ပူးေပါင္းပါ၀င္ခြင့္ မရရွိၾကေသးပါဘူး။
NLD နဲ႔ အျခားအတိုုက္အခံပါတီေတြ၊ လက္နက္ကိုုင္ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုုေတြဟာလည္း တစုုထဲ မျဖစ္ၾကေသးပါဘူး။အဲဒီလိုုျဖစ္ရတဲ့အဓိကအေၾကာင္းရင္းကေတာ့ NLD လက္ရွိသြားေနတဲ့ပံုုစံေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။ NLD က ဘယ္လိုုသြားေနသလဲဆိုုေတာ့ ျပည္သူလူထုုက ငါတိုု႔ကိုု ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္လိုုက္ၿပီ။ ျပည္သူလူထုုက ငါတိုု႔ကိုု လုုုုပ္ပိုုင္ခြင့္ေပးလိုုက္ၿပီဆိုုၿပီး (အဲဒီအတိုုင္းလည္း မွန္ပါတယ္) ေရြးေကာက္ခံရတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုုယ္စားလွယ္ေတြအားခ်ည္းသက္သက္နဲ႔ တပါတီတည္း ခ်ီတက္ေနတာေၾကာင့္ပါ။ အာဏာရပါတီတခုု လုုပ္ရကိုုင္ရမယ့္အလုုပ္ေတြကိုု အာဏာရပါတီတခုုအေနနဲ႔ပဲ သိမ္းႀကံဳးလုုပ္ကိုုင္ေနလိုု႔ပါ။
ေလးႏွစ္တႀကိမ္ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ဒီတႀကိမ္ ဒီမိုုကရက္ကႏိုုင္လိုုက္၊ ေနာက္တႀကိမ္ ရီပတ္ဘလီကန္က ႏုုိင္လိုုက္ျဖစ္ေနတဲ့ ဒီမိုုကေရစီႏိုုင္ငံမ်ဳိးဆိုုရင္ေတာ့ အာဏာရပါတီတခုုလုုပ္ရကိုုင္ရမယ့္အလုုပ္ေတြကိုု NLD တပါတီတည္းက သိမ္းႀကံဳးလုုပ္ေနတာမွန္ပါတယ္။ ခုုက ႏွစ္(၆၀)မွ တႀကိမ္လုုပ္တဲ့ေရြးေကာက္ပြဲလည္းျဖစ္ျပန္၊ စစ္တပိုုင္းဒီမိုုကေရစီကလည္းျဖစ္ျပန္၊ ဖ႐ိုုဖရဲ ပ်က္စီးေနတဲ့ တိုုင္းျပည္တျပည္လည္းျဖစ္ျပန္တဲ့အခါက်ေတာ့ NLD အေနနဲ႔ တပါတီတည္း ႀကံဳးလုုပ္တဲ့ပံုုစံထက္ေကာင္းတဲ့ နည္းလမ္းကိုု ေရြးရမွာပါ။
က်ေနာ္တိုု႔အားလံုုးနီးပါးဟာ ေတာ္လွန္ေရးကာလတေလ ွ်ာက္ ဘယ္သူမွ ေကာင္းေကာင္းေလ့လာသင္ယူခြင့္ ရခဲ့ၾကတာမဟုုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တိုု႔ ေကာင္းေကာင္းမတတ္တာ ရွက္စရာမဟုုတ္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ လႊတ္ေတာ္ကိုုယ္စားလွယ္ေတြက အေျခခံဥပေဒျပင္ေရးကိုု ေဇာင္းေပးၿပီး ေလ့လာသင္ယူရင္း လုုပ္ေဆာင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အစိုုးရ၀န္ႀကီးေတြက စီမံခန္႔ခြဲမႈ အတတ္ပညာပိုုင္းဆုုိင္ရာကိုု ေဇာင္းေပးၿပီး ေလ့လာသင္ယူ လုုပ္ကိုုင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္ကခြင့္ျပဳလိုုက္တဲ့ ဘတ္ဂ်က္နဲ႔ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရမယ့္ စီမံကိန္းေတြကိုုေတာ့ ပညာရွင္ေတြနဲ႔ တာ၀န္လႊဲေပးရမွာျဖစ္ပါတယ္။ စီမံကိန္းေတြကိုုတကယ္တတ္ကၽြမ္းနားလည္တဲ့ ျပည္တြင္းျပည္ပ ပညာရွင္ေတြကိုု ဖိတ္ေခၚတာ၀န္ေပးတဲ့အလုုပ္ကိုု ၀န္ႀကီးေတြက လုုပ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဖာဂူဆန္ေနရာက ေနရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ရြန္းနီလိုု ကြင္းထဲ ဆင္းကစားရမွာမဟုုတ္ပါဘူး။
ဒီလိုု လူနဲ႔အလုုပ္ မႏိုုင္မနင္းျဖစ္တဲ့အခါက်ေတာ့ “အဓိကက်တဲ့ တပ္ေပါင္းစုုနဲ႔ တိုုင္းျပည္ထူေထာင္ေရး“လုုပ္ငန္းေတြဘက္အာ႐ံုုမလွည့္ႏုုိင္ေတာ့ပါဘူး။ လက္နက္ကိုုင္ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုုေတြအေနနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ကိုု ၀န္းရံေရး၊ တပ္ေပါင္းစုုနဲ႔ ေအာင္ပြဲခံေရးဆိုုတာ ဟိုုးအေစာႀကီးကတည္းက က်ၿပီးသားမူပါ။ ဒီမူအတိုုင္းပဲ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးလမ္းေၾကာင္းေပၚ လုုိက္ပါလာခဲ့ၾက၊ လိုုက္ပါဖိုု႔ ႀကိဳးပမ္းၾက စသျဖင့္ လူထုုေအာင္ပြဲတခုုျဖစ္ေအာင္ တက္ညီလက္ညီ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကတာပါ။ ဒါေပမယ့္ NLD က ဒီကိစၥကိုု စစ္တပ္နဲ႔ မလႊဲထားဘဲ ပါတီလုုပ္ငန္းစဥ္အျဖစ္ အဓိကဦးစားေပး မလုုပ္ေဆာင္ႏိုုင္တဲ့အခါက်ေတာ့ ခုုထိ စစ္ပြဲေတြ ရွိေနရတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ တိုုင္းရင္းသားေတြက စစ္တပ္ထက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္နဲ႔ ပိုုစကားေျပာခ်င္၊ ပိုုလက္တြဲလုုပ္ခ်င္ၾကတာပါ။ ႏိုုင္ငံတကာမွာရွိေနၾကတဲ့ တိုုင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္စိတ္ရွိၾကသူေတြကလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္နဲ႔ ပိုုစကားေျပာခ်င္၊ ပိုုလက္တြဲလုုပ္ခ်င္ၾကတာပါ။
ရာထူးတာ၀န္ (၆)ခုုေလာက္ကိုု တဦးတည္းယူထားတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ကိုုလည္း အႀကံျပဳလိုုပါတယ္။ က်ေနာ့္အေနနဲ႔“ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္အလြန္“(အၿငိမ္းစားယူၿပီးေနာက္) ဆိုုတာကိုု တေန႔မျပတ္ေတြးေတာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္အေနနဲ႔ အတိုုင္ပင္ခံဂၢဳိလ္ရာထူးတခုုတည္းကိုု လက္ကိုုင္ထားၿပီး က်န္တဲ့တာ၀န္ေတြကိုု ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေတြခန္႔အပ္ၿပီး လႊဲေျပာင္းေပးသင့္တယ္လိုု႔ထင္ပါတယ္။ ၿပီးတဲ့အခါ သူတိုု႔နဲ႔ အပတ္စဥ္၊ လစဥ္ စသျဖင့္ Brainstroming လုုပ္ေပးတဲ့နည္းလမ္းနဲ႔ တြဲေခၚေပးေစလိုုပါတယ္။ ဒါမွသာ သူတိုု႔ေတြအတြက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ထံကေန ပညာလည္းရ၊ အေတြ႔အႀကံဳလည္းရၾကမွာမိုု႔ ေနာင္ ေကာင္းေကာင္းႀကီးကိုု လုုပ္လိုု႔ရသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေနာင္မွာ စိတ္ခ်လက္ခ် လႊဲအပ္ႏုုိင္ခဲ့မွာလည္းျဖစ္ပါတယ္။
က်ေနာ္တိုု႔က “အစိုုးရသက္တမ္း တႏွစ္ေတာင္ မရွိေသးဘူး၊ ေ၀ဖန္ဖိုု႔ေစာေသးတယ္”လိုု႔ ေျပာေနခ်ိန္မွာပဲ “အုုပ္စုု(၁)ကေတာ့လာမယ့္ ေလးႏွစ္အတြက္ ခုုကိုု ျပင္ဆင္ေနပါၿပီ“။ အေနာက္ဖက္ျခမ္းမွာ ဘဂၤလာအေရးနဲ႔ “စာအုုပ္စိမ္းႀကီး“ကိုု ဖံုုးပါတယ္။တုုိင္းရင္းသားေတြကိုု ထိုုးစစ္ဆင္တဲ့နည္းနဲ႔ “စာအုုပ္စိမ္းႀကီး”ကိုု ဖံုုးပါတယ္။ စစ္ေထာက္ခံတဲ့နည္းနဲ႔ “စာအုုပ္စိမ္းႀကီး“ကိုု ဖံုုးပါတယ္။ YBS နဲ႔ “စာအုုပ္စိမ္းႀကီး“ကိုု ဖံုုးပါတယ္။ ေနာက္ဆံုုး ဦးကိုုနီကိုု လုုပ္ႀကံတဲ့နည္းနဲ႔ “စာအုုပ္စိမ္းႀကီး“ကိုု ဖံုုးပါတယ္။ ႀကိဳက္တဲ့အေရးကိုုလုုိက္ၾကည့္ ထိပ္တိုုက္ၿငိေအာင္ကိုု ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ထားတာပါ။ ေလာေလာဆယ္ကိုုပဲ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးခ်ီတက္ပြဲဟာ အာ႐ံုုလႊဲခံေနရပါၿပီ။ ဒီနည္းေတြဟာလုုပ္ေနက်နည္းေတြပါ၊ ႐ိုုးပါတယ္ဆိုုေပမယ့္လည္း အလုုပ္ေတာ့ျဖစ္ေနဆဲပါပဲ။
မ်က္ေတာင္မခတ္စတမ္း ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ကိုုပဲ ေငြေရာင္ပိတ္ကားႀကီးေပၚမွာ ဟိုုအေရးနဲ႔ကာလိုုက္၊ သည္အခင္းနဲ႔ ဖံုုးလိုုက္ လုုပ္လုုပ္ေနေတာ့ကာ ရန္သူေတာ္ႀကီးက လွစ္ကနဲလွစ္ကနဲ ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတယ္။ ေတာက္ေလ ွ်ာက္ၾကည့္ေနၾကတဲ့သူေတြအဖိုု႔ကေတာ့ သူခိုုးပုုလိပ္ကစားသလိုုေပါ့ သူဘယ္တံခါးေနာက္ပုုန္းမယ္၊ သူဘယ္ဖ်ာလိပ္ထဲ၀င္မယ္ စသျဖင့္ အလြတ္ရေနၾကတာပါ။ ခုုမွ ေကာက္ခါငင္ခါ ထၾကည့္ၾကတဲ့သူေတြအဖိုု႔ကေတာ့ ဟိုုအေရးေပၚလာရင္ ဟိုုအေရးေနာက္ေျပးလိုုက္လိုုက္၊သည္အခင္းေပၚလာရင္ သည္အခင္းေနာက္ေျပးလိုုက္လိုုက္နဲ႔ ယုုန္ေတာင္ေျပး ေခြးေျမာက္လိုုက္ဆိုုသလိုု အဓိကရန္သူကေပ်ာက္ၿပီး ဆင့္ပြားျပႆနာေတြေနာက္ တေကာက္ေကာက္နဲ႔ လိုုက္လိုု႔ကိုု မဆံုုးႏိုုင္ျဖစ္ၾကရေတာ့တာေပါ့။ ထားေတာ့။ ဦးကိုုနီဟာ-
(၁) က်ေနာ္တိုု႔အားလံုုးမေတြ႔တဲ့အရာကိုု ဦးကိုုနီေတြ႔ခဲ့တယ္။ (စာအုုပ္စိမ္းႀကီးရဲ႕ လစ္ဟာတဲ့ ပုုဒ္မေတြကိုု ဒါ အာခိလိရဲ႕ဖေနာင့္ပဲဆိုုၿပီး သူေတြ႔ခဲ့တယ္)
(၂) က်ေနာ္တိုု႔အားလံုုးမလုုပ္ႏိုုင္တဲ့အလုုပ္ကိုု သူလုုပ္ခဲ့တယ္။ (လက္သန္းေတြ အေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္ႏိုုင္ေအာင္ ကူညီေပးခဲ့တယ္)
(၃) က်ေနာ္တိုု႔အားလံုုး အလုုပ္ခ်င္ဆံုုးအလုုပ္ကိုု သူလုုပ္ခဲ့တယ္။ (ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ကိုု နီးနီးကပ္ကပ္နဲ႔ ထိထိေရာက္ေရာက္ ကူညီေပးႏိုုင္ခဲ့တယ္)ဒီအတြက္ တရားကိုု ေသနတ္ေစာင့္တဲ့တိုုင္းျပည္မွာ သူ႔အသက္ကိုု စေတးခဲ့ရတယ္။
အစြန္းေရာက္၀ါဒ က်ဆံုုးပါေစ။ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
ေအာင္ေမာ္ဦး
၂၉ ၊ ဇန္န၀ါရီ၊ ၂၀၁၇။
(မိုုးမခ) ဇန္န၀ါရီ ၃၀၊ ၂၀၁၇
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment