ကြ်န္မကအသက္ ၂၇ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္တဲ့ ရွင္တို႔အေခၚအပ်ိဳႀကီးတစ္ေယာက္ပါ။ အစားေတြစားခ်င္သေလာက္စား၊ ေနတတ္သလိုေနတာေၾကာင့္ ဇီဇာေၾကာင္တယ္လို႔ ရွင္တို႔သတ္မွတ္ထားတဲ့ ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ပါ။ ငယ္ငယ္တုန္းကသူငယ္ခ်င္းေတြ ေဖ့စ္ဘုတ္မွာတင္တဲ့ မိသားစုဓာတ္ပံုေတြကို ၾကည့္ၿပီး ကြ်န္မတစ္စက္ကေလးမွ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္မျဖစ္ဘူးလို႔ေျပာရင္ ရွင္တို႔က ကြ်န္မညာေနတယ္လို႔ပဲ ထင္တတ္ၾကတယ္။
တစ္ခ်ိဳ႕ လက္ထပ္ၿပီးသားလူေတြ၊ ခ်စ္သူရွိၿပီးသားလူေတြနဲ႔ စကားေျပာတိုင္း ကြ်န္မကို သနားစရာသတၱဝါတစ္ေကာင္လိုၾကည့္ၾကတာကသာ ကြ်န္မကိုစိတ္ပ်က္ေစတယ္ေလ။ ကြ်န္မက အိမ္ေထာင္က်ၿပီးသားသူေတြရဲ႕ သာယာေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ဘဝေတြကို မုဒိတာပြားေပးႏိုင္ေပမဲ့ ကြ်န္မအပ်ိဳႀကီးျဖစ္ေနတာကိုေတာ့ ေမးေငါ့ၾကတာကိုေတာ့ နားမလည္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ကြ်န္မအိပ္ခန္းထဲကို တစ္ေယာက္တည္း မင္းမူၿပီး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနရတဲ့ ဘဝကို ကြ်န္မႏွစ္သက္တာဟာ ရာဇဝတ္မႈက်ဴးလြန္တာလား။ ကြ်န္မရဲ႕ စံႏႈန္းေတြနဲ႔ မကိုက္ညီတဲ့သူရွာမေတြ႕ေသးလို႕၊ ကြ်န္မကို ကြ်န္မနဲ႔ထိုက္သင့္တဲ့ တန္ဖိုးထားျမတ္ႏိုးမႈေတြနဲ႔ ခ်စ္သူမ်ိဳးကိုပဲ အလိုရွိေနတာ ကြ်န္မေလာဘသိပ္ႀကီးေနလား။ ကြ်န္မကို ေခ်းမ်ားတယ္လို႔ရွင္တို႔ေျပာၾကတယ္။ ရွင္တို႔အေျပာအဆိုကလြတ္ေအာင္ ကြ်န္မတန္ဖိုးထားလာတဲ့ စိတ္ကူးေတြကို လြင့္ပစ္ၿပီးေတြ႕ကရာတစ္ေယာက္ေယာက္ကို ေကာက္ယူေစခ်င္တာလား။ ဤေဆာင္းပါးကုိ ဂႏၳဝင္မဂၢဇင္းမွ ေရးသားတင္ဆက္သည္။
“တံခြန္မရွိတဲ့ ဘုရား၊ အလံမရွိတဲ့ ရထား၊ လင္မရွိတဲ့မယား” က မတင့္တယ္ဘူးလို႔ ရွင္တို႔ ကြ်န္မကို ေျပာခ်င္ၾကတယ္။ အရာရာကို ေခတ္နဲ႔လိုက္တိုင္းတဲ့ ရွင္တို႔ေတြဟာ ဒီေနရာမွာၾကေတာ့ သိပ္ကိုေရွးရိုးဆန္ေနျပန္တယ္။ ကြ်န္မကိုတန္ဖိုးထားျမတ္ႏိုးတဲ့သူ၊ ကြ်န္မအခြင့္အေရးေတြကို ေလးစားလိုက္နာတဲ့တတ္သူ၊ ၾကင္နာတတ္တဲ့ ႏွလံုးသားတစ္စံုနဲ႔ အျမင္ေတြမွန္တဲ့ မ်က္လံုးတစ္စံုကိုပဲ ကြ်န္မအလိုရွိတယ္ေလ။ ဒါေတြကို ရွင္တို႔ကိုနားလည္ေအာင္ေျပာျပလို႔မရပါဘူးေလ။ ရွင္တို႔က ဘဝလက္တြဲေဖာ္ဆိုတာ လြယ္လြယ္ကူကူရတဲ့အရာလို႔ပဲ ထင္ေနၾကတာကိုး။ ဒါေၾကာင့္လည္း ပတ္ဝန္းက်င္မွာရွိတဲ့ လူပ်ိဳႀကီး၊ အပ်ိဳႀကီးေတြကို ဟာသႀကီးလိုလိုက္စေနေတာ့တာေပါ့။ ကြ်န္မလက္ထပ္ခ်င္တဲ့အခါ လက္ထပ္ႏိုင္ၿပီး လက္မထပ္ခ်င္ေသးသေရြ႕ အိမ္မွာမင္းမူလို႔ရေနတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ရွင္တို႔သိမယ္မထင္ပါဘူးေလ။
“ အပ်ိဳႀကီး အထီးက်န္မယ္ေနာ္” တဲ့။ လူကိုေတြ႕တိုင္းေျပာတဲ့ စကား။ ကြ်န္မမွာ ကြ်န္မကိုခ်စ္တဲ့ မိသားစုနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြရွိတယ္။ ကြ်န္မရဲ႕ အႏြံတာကိုခံတဲ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြ ရွိတယ္။ ကြ်န္မပ်င္းတဲ့အခါ စကားစျမည္ေျပာဖို႔ အိမ္နီးခ်င္းေတြရွိတယ္။ ဒါနဲ႔မ်ား ကြ်န္မက အထီးက်န္တယ္တဲ့လား။ ခ်စ္သူဆိုတာ ဘဝကိုပိုမိုေနေပ်ာ္ေစတယ္ဆိုတာကို ကြ်န္မလက္ခံေပမဲ့ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္တည္းက ကမာၻႀကီးတစ္ခုလံုးမဟုတ္ဘူးဆိုတာကိုလည္း လက္ခံထားတာပါပဲ။ အခ်စ္ေၾကာင့္တစ္ခါတရံမ်က္ရည္က်တတ္ေပမဲ့ မိဘဆိုတာ မ်က္ရည္ေတြကိုအၿမဲသုတ္ေပးတတ္တယ္ဆုိတာ ရွင္တု႔ိသိမ်ားသိပါေလစ။ အထီးက်န္မွာေၾကာက္ၿပီး ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ကို လြယ္လြယ္ခ်စ္မွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာကိုေတာ့ ရွင္တို႔ကိုမရွင္းျပေတာ့ပါဘူး။
ရွင္တုိ႔က ခ်စ္သူေတြ၊ အိမ္ေထာင္ဖက္ေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ေနသလို ကြ်န္မလည္း ကြ်န္မမိသားစု၊မိတ္ေဆြအသိုင္းအဝုိင္းေတြေၾကာင့္ေပ်ာ္ရႊင္ေနတယ္။ ကြ်န္မႏွစ္သက္တဲ့အလုပ္ေတြကို လုပ္ၿပီးကြ်န္မစိတ္ႀကိဳက္ဘဝကို ကိုယ္တိုင္ပံုေဖာ္တယ္။ ကြ်န္မကိုယ္ကြ်န္မ အလွပဆံုးျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္တယ္။ စိတ္ဓာတ္ကိုအေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ျပဳျပင္တယ္။ ကြ်န္မကို ကြ်န္မေလာက္ခ်စ္မယ့္သူတစ္ေယာက္မေတြ႕ခင္အထိ ကြ်န္မတစ္ကိုယ္တည္း အပ်ိဳႀကီးျဖစ္ေနဦးမွာပါပဲ။ ဒါကိုပဲ ရွင္တို႔အတြက္ မ်က္စိစပါးေမႊးစူးစရာျဖစ္ေနလဲ ကြ်န္မကေတာ့ ဂရုစိုက္ေနမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ေခတ္မီမီေျပာရရင္ေတာ့ ကိုယ့္အထာနဲ႔ကိုယ္ေနေနတာ မေက်နပ္ေတာ့လည္း ကြ်န္မကေတာ့ ႏိုးလို႔ပဲေျဖပါရေစ။
ေဝဖန္လြန္းသူမ်ားအားလံုး ဖတ္ႏိုင္ေစဖို႔
Gandawin
No comments:
Post a Comment