လူထုကလည္း အခြန္ေဆာင္ပါ၊ အခြန္ကလည္း လူထုအက်ိဳးေဆာင္ပါ

လူထုကလည္း အခြန္ေဆာင္ပါ၊ အခြန္ကလည္း လူထုအက်ိဳးေဆာင္ပါ

အစိုးရသစ္ လက္ထက္မွာ အတက္ႂကြဆုံးဌာနက အခြန္ဌာန ျဖစ္ပါတယ္။ အစိုးရသစ္ အခြန္ဌာနရဲ႕ ပထမဆုံး ေျခလွမ္း အျဖစ္ တယ္လီဖုန္းဘီလ္ေတြကို ကုန္သြယ္ခြန္ ၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ေကာက္ခံမႈနဲ႕ စတင္ခဲ့ပါတယ္။ စတင္ ေကာက္ခံစဥ္က ေဝဖန္မႈေတြ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ရွိခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေကာက္ခံရရွိ ေငြေတြကို ပညာေရး အတြက္သုံးမယ္ ဆိုၿပီး တရားဝင္ ထုတ္ေဖာ္ခဲ့ပါတယ္။ အခြန္က ရရွိတဲ့ ေငြေၾကးေတြကို ပြင့္လင္းျမင္သာစြာ ထုတ္ေဖာ္ေၾကညာတာေၾကာင့္ အခြန္ေဆာင္သူေတြ ဘဝင္က်ခဲ့ပါတယ္။

အခြန္ ေကာက္ခံမႈတိုင္း အတြက္ ဖုန္းဘီလ္ ကုန္သြယ္ခြန္ ေကာက္ခံသလို ပြင့္လင္းျမင္သာဖို႔ လိုပါတယ္။ ဘက္စုံ ခြၽတ္ၿခဳံ က်ခဲ့ရတဲ့ နိုင္ငံတခုကို ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ရာမွာ ဘ႑ာေငြေတြ မျဖစ္မေန သုံးစြဲၾကရမွာပါ။ နိုင္ငံ တည္ေဆာက္ေရး အတြက္ အခြန္ေကာက္ခံမႈက မျဖစ္မေန လိုအပ္တာလည္း အမွန္ပါပဲ။ ျပည္သူလူထုထံက ေကာက္ခံရရွိတဲ့ အခြန္အတုပ္ေတြကို ျပည္သူလူထု အတြက္ ဘယ္လိုသုံးစြဲမလဲဆိုတာ အေရးႀကီးပါတယ္။ အခြန္ထမ္း ျပည္သူေတြက သူတို႔ ေပးေဆာင္လိုက္ရတဲ့ အခြန္ေတြကို ဘယ္မွာ သုံးမယ္ ဆိုတာ သိခ်င္ၾကမွာပဲ။
အခြန္အတုပ္ မရဘဲ နိုင္ငံတည္ေဆာက္ေရး ဘယ္လိုမွ မလုပ္နိုင္ပါဘူး။ နိုင္ငံႀကီးသား ပီသသူတိုင္း အခြန္ ေပးေဆာင္ရ စၿမဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ အခြန္ေကာက္ခံမႈမွာ တရားမွ်တတဲ့ အခြန္ ေကာက္ခံမႈ ျဖစ္ဖို႔ လိုသလို အခြန္ေငြေတြ သုံးစြဲတာနဲ႕ ပတ္သတ္ၿပီး ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ ရွိဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္ “အတဲ့ သူ အခြန္ေဆာင္စတမ္း” ဆိုတာမ်ိဳး မျဖစ္ရပါဘူး။ အခြန္ ေကာက္ခံမႈ လုပ္တဲ့ အခါ တေၾကာင္း တဂါထာ တ႐ြာ တပုဒ္ဆန္း လုပ္လို႔ မရဘူး။ အတဲ့ သူ၊ ရိုးသားတဲ့ သူေတြကို ပစ္မွတ္ထားၿပီး အခြန္ေကာက္ခံတဲ့ စနစ္ဆိုးတခု ေ႐ႊျပည္ႀကီးမွာ ရွိခဲ့ဖူးတယ္။

၀န္ထမ္းဆိုးေတြနဲ႕ ေပါင္းၿပီး က်သင့္တဲ့ အခြန္ မေဆာင္ဘဲ ၀န္ထမ္းအိပ္ကတ္ထဲ လာဘ္ေပးၿပီး အခြန္ေရွာင္တဲ့ လုပ္ငန္းရွင္ေတြလည္း ရွိခဲ့တယ္။ အဂတိလိုက္စားမႈ တိုက္ဖ်က္ေရး ေကာ္မရွင္ ဖြဲ႕စည္းၿပီး ျဖစ္လို႔ အဲဒီလို ဌာန နာမည္ဖ်က္တဲ့ ၀န္ထမ္းဆိုးေတြနဲ႕ အက်င့္ဖ်က္သူ လုပ္ငန္းရွင္ေတြကိုလည္း ထိထိေရာက္ေရာက္ အေရးယူ ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ အခ်ိန္တန္ပါၿပီ။

ႏွစ္စဥ္ ထိပ္တန္းအခြန္ေဆာင္ စာရင္းကို အပတ္စဥ္ထုတ္ ဂ်ာနယ္ေတြက ေရးသားေဖာ္ျပရာမွာ တိုင္းသိျပည္သိ ခရိုနီႀကီး အေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြ မပါ၀င္ဘူး။ အခြန္ေရွာင္ခ်င္သူေတြက အေရွာင္အတိမ္း ဂ်က္ဆီဂ်ိမ္း လုပ္ေနခ်ိန္မွာ လမ္းေဘး ကြမ္းယာဆိုင္ေလးေတြနဲ႕ မည္ကာမတၱ အေၾကာ္ဆိုင္ေလးေတြက ေန႕စဥ္ အခြန္ ေဆာင္ေနၾကရတယ္။ သာမန္ လူတန္းစားေတြက စားဝတ္ေနေရးနဲ႕ အတူ အခြန္ကိစၥကို မေရွာင္လႊဲဘဲ ေဆာင္ေနၾက ရတယ္။ အိမ္ခြန္၊ ေရခြန္၊ မီးခြန္၊ အမွိုက္ခြန္ေတြ မေဆာင္မျဖစ္ ေဆာင္ေနၾကရတယ္။

READ  ရန္ကုန္ျမိဳ႔ေတာ္အတြက္ ပထမဆံုးေသာ အျပာေရာင္ကမၺည္းျပားလူလတ္တန္းစားေတြ အဖို႔မွာလည္း အခြန္ေတြက ေရွာင္မလြတ္ဘူး။ ၀ယ္ခြန္၊ ေရာင္းခြန္၊ ၀င္ေငြခြန္၊ ကုန္သြယ္ခြန္၊ ဆိုင္းဘုတ္ခြန္၊ လူမႈ ဖူလုံေရးေၾကး၊ မီးသတ္ေၾကးေတြ ကလည္း အၿမဲေဆာင္ေနရတဲ့ အခြန္ေတြ ျဖစ္တယ္။ အခြန္ ေကာက္ခံမႈရွိရင္ ျပန္လည္ ၀န္ေဆာင္မႈေပးတဲ့ အပိုင္းလည္း ရွိရမွာ ျဖစ္တယ္။ ဒီဘက္ ၃-၄ ႏွစ္ အတြင္းမွာ အခြန္ ေကာက္ခံမႈက အရင္ ဆယ္စုႏွစ္ေတြနဲ႕ စာရင္ ပိုမိုပြင့္လင္းလာတာေတာ့ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ယခုထက္ ပိုမိုပြင့္လင္းဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ေတြ ကေတာ့ ဘာေၾကး ညာေၾကးမွန္း မသိရဘဲ မိဘျပည္သူ ဆိုသူေတြ အေၾကာက္တရားနဲ႕ လယ္ဂ်ာစာအုပ္ ရင္ဝယ္ပိုက္လာသူေတြကို (အလႉေငြ အမည္တပ္ထားၿပီး ေတာင္းသမွ်) ေပးခဲ့ၾကရတယ္။

လက္ထဲ ေငြယားေလး ရွိလို႔ စားေသာက္ဆိုင္ေတြဘက္ ေျခဦးလွည့္မိ ျပန္ရင္လည္း အခြန္တံဆိပ္ေခါင္း မကပ္တဲ့ ဆိုင္ေတြသာ မ်ားတယ္။ တံဆိပ္ေခါင္းသာ ကပ္မထားတာ အခြန္က အၿမဲေဆာင္ရတယ္။ စားေသာက္ဆိုင္မွာ စားၾက ေသာက္ၾကသူ အမ်ားစုက ေငြရွင္းခ်ိန္မွာ ဘီလ္စာ႐ြက္ေပၚ အခြန္တံဆပ္ေခါင္း ပါမပါ ဘယ္သူမွ ၾကည့္ မေနဘူး။ စားသုံးသူက စားေသာက္ခြန္ ေပးေဆာင္ပါရဲ႕သားနဲ႕ အခြန္တံဆိပ္ေခါင္း မပါတာ ျဖစ္လို႔ ေပးတဲ့ အခြန္က အစိုးရဆီ မေရာက္ဘဲ ဆိုင္ရွင္အံဆြဲထဲ ၀င္သြားတာေတြလည္း ရွိတယ္။ စားေသာက္ဆိုင္ေတြမွာ အခြန္တံဆိပ္ေခါင္းနဲ႕ ေရာင္းခ်ၾကဖို႔ သက္ဆိုင္ရာက ၫႊန္ၾကားထားေပမယ့္ ဘယ္ႏွဆိုင္မ်ား အခြန္တံဆိပ္ေခါင္း ကပ္ၿပီး ေရာင္းခ်လိဳ႕လဲ။ စားသုံးသူေတြမွာသာ အဲဒီ္ ၫႊန္ၾကားခ်က္ေၾကာင့္ ေငြကုန္ေၾကးက် ပိုမ်ားသြားရတယ္။ အခြန္တံဆိပ္ေခါင္းကပ္ မကပ္ သိခ်င္ရင္ အခြန္ဌာန တာဝန္ရွိသူမ်ား ကိုယ့္ၿမိဳ႕နယ္ မဟုတ္တဲ့ အျခားၿမိဳ႕နယ္က စားေသာက္ဆိုင္မွာ တိုက္ပုံ မဝတ္၊ ရင္ထိုး မတပ္၊ ၾကက္ေျပးအိတ္ မကိုင္၊ ဌာနပိုင္ကား မစီးဘဲ သြားစားၾကည့္ပါ။

အခြန္နဲ႕ ပတ္သတ္လို႔ ၾကားခဲ့ဖူးတဲ့ ဆရာေဖလင္းသစ္ရဲ႕ ပုံျပင္ေလးတပုဒ္ ေဖာက္သည္ခ်ပါရေစ။ ပုံျပင္ဆိုေတာ့ ေရွးတုန္းကပဲ ဆိုပါစို႔။ တခါက ေတာသူေတာင္သားတေယာက္က ၿခံထြက္ ဘူးသီးေတြကို ေစ်းမွာ သြားေရာင္းဖို႔ေလွေလွာ္လာ သတဲ့။ ဆိပ္ကမ္းကပ္ေတာ့ ေလွခြန္ ေကာက္ပါေလေရာ။ ေလွခြန္ေပးၿပီး ေစ်းထြက္လာေတာ့ ေစ်းေကာက္ ထပ္ေကာက္တာ ခံရျပန္တယ္။ ဒါနဲ႕ ေစ်းမွာ မေရာင္းဘဲ ဘူးသီးႀကီး ထမ္းေရာင္းျပန္ေရာ။ ၿမိဳ႕တံခါးအနီး ေရာက္ေတာ့ ၿမိဳ႕ဝန္ေၾကး ေပးရမတဲ့။ ေတာသားဆိုေတာ့လည္း ေတာင္းသေလာက္ ေပးခဲ့ရတာေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ အႀကံရသြားတယ္။ သခၤ်ိဳင္းအနီးမွာ တဲေလးတလုံး ထိုးၿပီး အခြန္ေကာက္ေတာ့တာပဲ။

READ  စစ္ပြဲေတြျဖစ္ပြားမႈ ျမစ္ႀကီးနားမွာ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးဖုိ႔ အစုိးရကို KIO စာပုိ႔ၿမိဳ႕က နာေရးလာပို႔တဲ့ နာေရးရွင္ မွန္သမွ်ဆီက မသာခြန္ဆိုတာ ေကာက္တယ္။ နာေရးရွင္ေတြကလည္း ေပးသင့္၏
မေပးသင့္၏ စဥ္းစားမေနေတာ့ဘူး။ မသာခြန္ဆိုေတာ့လည္း ေပးလိုက္ၾကတာပဲ တဲ့။ ဒီသတင္း ဘုရင္ၾကားသြားေတာ့ အရပ္ရပ္ ေနျပည္ေတာ္ ၾကားလို႔မွ မေတာ္၊ နာေရးရွင္ေတြဆီက မသာခြန္ေကာက္သူကို ေရွ႕ေတာ္သြင္းေစဆိုၿပီး အမိန႔္ ထုတ္လိုက္တယ္။ မင္းမႈထမ္းေတြက မသာခြန္ ေကာက္ခံသူကို ဘုရင့္ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္ ေခၚလာၾက တယ္။ ဘုရင္က မသာခြန္ ေကာက္ခံတာ ဟုတ္သလား ဆိုေတာ့ ေက်းေတာသားက မွန္လွပါဘုရားလို႔ ျပန္ေျဖတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ဒီလို လုပ္ရတာလဲလို႔ေမးျပန္တယ္။

ေက်းေတာသားက အရွင့္နိုင္ငံေတာ္မွာ ေနရာတကာ အခြန္ေကာက္ခံေနတာ ျမင္မိလို႔ ဘုရားက်ေနာ္မ်ိဳးလည္းမသာခြန္ ေကာက္ခံၾကည့္မိတာပါ ဘုရား။ က်ေနာ္မ်ိဳး ေကာက္ခံထားတဲ့ မသာခြန္ကေတာ့ ေဟာဒီေလာက္ ရပါတယ္ ဆိုၿပီး လြယ္အိတ္ထဲက ေငြအသျပာေတြ သြန္ၿပီး ဘုရင္ႀကီးကို အပ္လိုက္သတဲ့။ ဘုရင္ႀကီးလည္း အဲသည္ေတာ့မွ အခြန္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး အေထြေထြ ေကာက္ခံေနတာေတြကို ရပ္လိုက္ပါသတဲ့။

၀န္ထမ္းအခ်ိဳ႕ကေတာ့ ပုံျပင္ထဲက ပေဒသရာဇ္ေခတ္ အခြန္ေကာက္သလို ညဥ္ဆိုး မေပ်ာက္ေသးဘဲ ျပည္သူဆိုတာ ေငါက္ငမ္းစရာ သတၱဝါလို႔ ေသြးနထင္ ေရာက္ေနသူေတြ ရွိေနဆဲပါ။ ဒီမိုကေရစီ နိုင္ငံေတြမွာ အစိုးရဆိုတာ ျပည္သူက ေ႐ြးတဲ့ ျပည္သူ႕ အေစခံမွ်သာ ျဖစ္တယ္ ဆိုတာ သေဘာေပါက္ဖို႔ လိုပါတယ္။

အခြန္ ေကာက္ခံမႈေတာ့ အားသြန္ခြန္စိုက္ ျပဳလုပ္ၾကၿပီး ျပည္သူအေပၚ ျပန္ေပးတဲ့ ၀န္ေဆာင္မႈက်ေတာ့ ခပ္ညံ့ညံ့ ျဖစ္ေနရင္ ျပည္သူေတြက အခြန္ကို ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ေဆာင္ခ်င္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဌာနဆိုင္ရာအခ်ိဳ႕ ျပည္သူ႕ဝန္ေဆာင္မႈေတြမွာ ယခင္ ဆယ္စုႏွစ္ေတြနဲ႕ စာရင္ အထိုက္အေလ်ာက္ ေကာင္းလာတာ ရွိေပမယ့္ ေက်နပ္ဖြယ္ မေကာင္းေသးဘူး။

ဒီလိုပဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၲရားတခု ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ လည္ပတ္ဖို႔ လူထုက အခြန္ထမ္းၾကဖို႔ေတာ့ လိုပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို လိုခ်င္ၿပီး ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ မဲထည့္ၿပီး တင္လိုက္တဲ့ အစိုးရကို အခြန္မေဆာင္ ေရွာင္ဖယ္ေနၾကမယ္ ဆိုရင္ျဖင့္ မင္ေပခဲ့တဲ့ ကိုယ့္လက္သန္းကိုယ္ကို ျပန္အားနာၾကပါဦးလို႔ တိုက္တြန္းစကားဆိုလိုက္ပါရေစ။

(သန္းနိုင္ဦးသည္ မႏၲေလးအေျခစိုက္ သတင္းစာဆရာျဖစ္သည္)

Credit: ဧရာဝတီ

TAGSကုန္သြယ္ခြန္