ကုိယ္က်င့္တရားေကာင္းမြန္ေအာင္ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းေတြရိွဖို႔ လိုအပ္တယ္။ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းရိွမွ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းေတြရဲ႕ အတုကိုယူၿပီးေတာ့ လူေတြဟာ ကိုယ္က်င့္တရား တိုးတက္မႈေတြရတယ္။ ဒါလည္း ဟုတ္တယ္။ တခ်ဳိ႕က်ေတာ့ အေပါင္းအသင္းမေကာင္းတာနဲ႔ စ႐ိုက္ေတြက ပ်က္သြားတာရိွတယ္။ အေပါင္းအသင္းကို မီွၿပီးေတာ့ စ႐ိုက္က ပ်က္သြားတယ္။ အေပါင္းအသင္းဟာ အင္မတန္မွလိုတယ္။ ျမန္မာစကားပံုလည္း ရိွတယ္။ တံငါနားနီး တံငါ၊ မုဆိုးနားနီး မုဆိုး။ တံငါနဲ႔အတူေနလို႔ရိွရင္ ကိုယ္လည္းပဲ တံငါျဖစ္သြားတာပဲ၊ မုဆိုးေတြနဲ႔အတူေနလို႔ရိွရင္ ကိုယ္လည္း မုဆိုးျဖစ္သြားတာပဲလို႔ ဒီလိုဆိုလိုတာ။ ဒါလည္း အင္မတန္မွ ထင္ရွားတယ္။ လူတင္လားလို႔ဆိုေတာ့ လူတင္မဟုတ္ဘူး။
ငွက္ေပ်ာဖက္ကေလးတစ္ခုကို ၾကည့္။ ငွက္ေပ်ာဖက္ကေလးဟာ ငါးစိမ္းကို ထုပ္မယ္ဆိုလို႔ရိွရင္ အညီႇနံ႔စြဲသြားမွာပဲ။ စံပယ္ပန္းကေလးကို ထုပ္လိုက္လို႔ရိွရင္ အဲဒီငွက္ေပ်ာဖက္ကေလးဟာ အေမႊးနံ႔သာကူးသြားတာပဲ။ ေမႊးသြားတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းၿပီးေတာ့ အရပ္ထဲမွာ လူေတာ္လူေကာင္းျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းတဲ့ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းေတြနဲ႔ေပါင္းဖို႔ လုိအပ္တယ္။
အဲဒါကိုပဲ ဥပနိႆယပစၥေယာလို႔ ၂၄ပစၥည္းမွာေဟာတာ။ အဲဒီေတာ့ ပ႒ာန္းက်မ္းဆိုတာလည္း ေလာက လူမႈေရးအတြက္၊ အေၾကာင္းနဲ႔အက်ဳိး မွန္မွန္ကန္ကန္သိဖို႔အတြက္ ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာတာ။ လက္ေတြ႕က်င့္သံုးႏိုင္ရမယ္။ လက္ေတြ႕က်င့္သံုးမႈဟာ မွန္ကန္တဲ့အေၾကာင္းတရားေတြကို သိဖို႔အတြက္ ျမတ္စြာဘုရားက အေၾကာင္းနဲ႔အက်ဳိး ခြဲေဟာတာ။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ကလ်ာဏမိတၱဆိုတဲ့ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းဆိုတဲ့ အေၾကာင္းတရားဟာ အေျခခံအားျဖင့္ ကိုယ္က်င့္သီလေကာင္းဖို႔အတြက္၊ လူေတာ္လူေကာင္းျဖစ္ဖို႔အတြက္ အေရးပါတယ္တဲ့။
ဒါတင္မကဘူး။ ျမတ္စြာဘုရားက တျခားသုတၱန္ေတြမွာ ေဟာထားတာဆိုလို႔ရိွရင္ ကလ်ာဏမိတၱရိွမွ ေနာက္ဆံုးမွာ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ေတာင္ရတယ္လို႔ ဒီလိုေဟာထားတယ္။ ကလ်ာဏမိတၱနဲ႔ မေတြ႕ရဘူးဆိုရင္ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ေတာင္မရႏိုင္ဘူးလို႔ ဒီလိုေဟာတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းဆိုတာ အေျခခံအားျဖင့္ လူေတာ္လူေကာင္းျဖစ္ဖို႔ကစၿပီး အထက္အဆင့္အထိေအာင္ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းက အေရးႀကီးတယ္။
(ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏ ၱေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိ၀ံသ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ "လိုခ်င္တာရဖို႔ လက္ေတြ႕က်င့္သံုးစို႔" တရားေတာ္မွ ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပသည္။ လြတ္လပ္စြာ Share ႏိုင္ပါသည္။)
Sources; #ေေေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိ၀ံသ
No comments:
Post a Comment