ရဟႏၲာ ျဖစ္သြားတဲ့ အရွင္တစ္ပါး ရွိပါတယ္။ ယင္း ရဟန္းသာ ဟာ ေရွးဘဝ အဆက္ဆက္က ႏွုတ္ၾကမး္ခဲ့တာေၾကာင့္ ႏွုတ္ရဲ႕
ရိုင္းစိုင္းမွုကို မျပင္ႏုိင္ပါဘူး။ လူေတြနဲ႔ စကားေျပာတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ရဟႏၲာနဲ႔ တပည့္တပန္းမ်ားကို ေျပာတဲ့အခါမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဟဲ့ လူယုတ္မာလို႔ ေယာင္ေယာင္ျပီးေတာ့ ထြက္ေနတတ္ျမဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ရဟႏၲာ ျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း အက်င့္ဗီဇကို ေဖ်ာက္ရန္ ခက္ခဲပါတယ္။ အတုမရွိ ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ေတာ့ အက်င့္ေတြကို ပယ္ျဖတ္ႏုိင္ခဲ့ ပါတယ္။
ဒီေတာ့ ယင္း ရဟႏၲာ တစ္ေန႔ေတာ့ ဆြမ္းခံဖု႔ိ လမ္းခရီးတစ္ခုျဖတ္သြားေနတုန္း ကုန္သည္ တစ္ဦးနဲ႔ ေတြ႔ပါတယ္။
ကုန္သည္ရဲ႕ လွည္းေပၚမွာ ကုန္ပစၥည္း အုိးေတြေတြ႔တာေၾကာင့္ ဘာလဲလို႔ လွမ္းေမးပါတယ္။ ေမးပံုကေတာ့ "ဟဲ့ လူယုတ္မာ.. ဘာေတြ သယ္လာတာလဲ"
ဒီေတာ့ လူယုတ္မာလို႔ အေခၚခံရတဲ့ လွည္းကုန္သည္ဟာ မာနကို ထိခိုက္တာေၾကာင့္ ဘုန္းၾကီးလည္း ျဖစ္ေနေတာ့ ေဒါသကို ထိန္းျပီး ျပန္ေျဖပါတယ္။ "ႏြားေခ်းေတြပါ ဘုရား"
တကယ္တန္း သူသယ္လာတာက ဇီးသီးေတြျဖစ္ပါတယ္။ အျခား တစ္ရြာမွာ ေရာင္းခ်ဖုိ႔ ဇီးသီးေတြ သယ္လာျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ ရဟႏၲာ နဲ႔လည္း လမ္းခြဲျပီး တစ္ရြာေရာက္ေတာ့ ဇီးသီးေရာင္းဖို႔ ၾကည့္အုိးကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ ဇီးသီးေတြ မဟုတ္ေတာ့ပဲ တကယ့္ ႏြားေခ်းေတြ ျဖစ္သြားပါတယ္။
ဒီေတာ့ ကုန္သည္ဟာ ေတြ႔ခဲ့တဲ့ ရဟန္းကို ရဟႏၲာ လို႔ မသိပဲ ဘုန္းၾကီးတစ္ပါး အျဖစ္သာ သိရွိခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဇီးသီးဟာ တကယ္ပဲ ႏြားေခ်း ျဖစ္သြားတာေၾကာင့္ ရဟႏၲာ မွန္း သိရျပီး အျမန္ျပန္ေျပးရွာလို႔ ရွိခိုးေတာင္းပန္ ပါတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့မွ ႏြားေခ်ြးျဖစ္သြားတဲ့ သူ႔ဇီးသီးေတြဟာ သူ႔နဂိုအတိုင္း ျပန္ျဖစ္သြား ပါတယ္။
ကိုးကား - ဓမၼပဒ
သင္ခန္းစာ -
ေလာကမွာ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု အေထြေထြ ရွိပါတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ စကားေျပာတာခ်င္း၊ စရိုက္ျခင္း မတူပါဘူး။ ရိုင္းတိုင္းလည္း ရိုင္းဖို႔ အျမဲ ရည္ရြယ္ေနတာ မဟုတ္သလို ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းေျပာတိုင္းလည္း မိမိအေပၚ ေကာင္းလိမ့္မယ္လို႔ အျမဲမွတ္ယူလို႔မရပါဘူး။
တစ္ဖက္က ေျပာလိုက္တဲ့ စကားတိုင္းကို ငါ့မာန၊ ငါ့ေဒါသကို ထိခိုက္ေနပါလားလို႔ ျမင္မွတ္မယ့္အစား အနည္းဆံုးကေတာ့ ငါ့ကို တုိးတက္ေအာင္ ငါအားနည္းခ်က္ေတြကို အၾကံဥာဏ္ေပးေနပါလားလို႔ ထင္ျမင္ယူဆရင္ မိမိအတြက္ ေကာင္းက်ိဳး ရေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
Sources; Yoyarlay
No comments:
Post a Comment