စမ္းေခ်ာင္းၿမဳိ႕နယ္၊ ဗဟိုလမ္း၊ ဓညဝတီ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းေရွ႕တြင္ ဒီဇင္ဘာ ၂၃ ရက္ နံနက္ ၁၁ နာရီေက်ာ္က ကားတံခါးေဘာင္ေပၚတင္ထားေသာလက္ကို ေသနတ္က်ည္ဆန္ ထိမွန္ခဲ့သူ အငွားယာဥ္ေမာင္း ဦးေအာင္မင္းႏွင့္ ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းခဲ့သည္မ်ားမွ ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပပါသည္။
Voice : ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ လက္ကို ေသနတ္ပစ္ခံခဲ့ရတာလဲ။
UAM : လွည္းတန္းဘက္ကေန၊ နာနတ္ေတာ လမ္းဘက္ကေန ဗဟိုလမ္းအတိုင္း ဆင္းသြားတယ္။ ဂြေစ်းနား အေရာက္မွာ ကားေတြက အရမ္းပိတ္ေနလို႔ ကားတံခါးေပၚ လက္တင္ၿပီး ခါးဆန္႔လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ဖုံးဆို လက္ကိုမွန္တဲ့ အသံၾကားလိုက္တယ္၊ ဟာ.. ခဲမွန္ၿပီသြားၿပီလို႔ ထင္တာ။ ေသနတ္သံလို႔ေတာ့ မထင္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ အသံထြက္ေတာ့ ထြက္မွာေပါ့ အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ဆိုေတာ့ မသိလိုက္တာေနမွာ။ အ့ံၾသတာေပါ့။ ဒီလိုၿမဳိ႕လယ္ေကာင္ႀကီးမွာ ေသနတ္မွန္မယ္လို႔ လုံးဝမထင္တာေလ။
Voice : လက္ကို ခဲမွန္တယ္လို ထင္တဲ့အခ်ိန္ ဘယ္လိုအသံမ်ဳိး ၾကားလိုက္ေသးလဲ။ ေဆး႐ုံကို ဘယ္လိုေရာက္သြားတာလဲ။
UAM : အမႈမဲ့အမွတ္မဲ ဆိုေတာ့ မၾကားလိုက္ဘူး။ လူေတြကလည္း အမ်ားႀကီး။ ဒါေပမဲ့ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ လူေတြေတာ့ ေပ်ာက္သြားတယ္။ လူကလည္း ေရွ႕ကိုပဲ ေဇာႀကီးေနတာေလ။ ေနာက္ကိုလည္း သတိမထားမိဘူး။ ေဘးကေန သြားလာေနတဲ့ ကားကလည္း တပုံႀကီး။ ေသြးကေတာ့ စီးက်တာေပါ့။ အခဲေတြေတာင္ ေတြ႔တယ္။ နာရီဝက္ေလာက္အၾကာ မူးေမ့ၿပီး လဲခ်င္စိတ္ ျဖစ္တယ္။ ခဲမွန္တာေလာက္ကေတာ့ ဘာမႈစရာရွိလဲဆိုၿပီး အားတင္းေမာင္းလာတာ။ စမ္းေခ်ာင္းရွမ္းလမ္းေထာင့္က New Day ဆီဆိုင္မွာ ဆီဝင္ထည့္တာ၊ ဒီဒဏ္ရာႀကီးနဲ႔ေပါ့။ ေသြးေတြထြက္ေနလို႔ ေပါင္ေပၚကိုဖိၿပီး လက္တစ္ဖက္တည္းနဲ႔ အိမ္ျပန္ေမာင္းလာခဲ့တာ။ မိန္းမကလည္း ေနမေကာင္းေတာ့ သြားၿပီးေတာ့ ေဆးခန္းျပခိုင္းတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ၂ နာရီ ထိုးေနၿပီ။ ေဆးခန္းကလည္း ခဲမွန္တယ္ပဲ ထင္တာ။ ေဆးခန္းက ေဆးႏွစ္လုံး ထိုးေပးလိုက္တယ္။
ေမးခိုင္ကာကြယ္ေဆးေပါ့။ ေနာက္ရက္ေတြမွာလည္း ဆက္ၿပီး ကားေမာင္းေနတာပဲ။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ လက္ႀကီးက ေရာင္ကိုင္းလာတာ။ ေဆးစားေဆးေသာက္နဲ႔ေပါ့။ ျဖစ္တာက ၂၃ ရက္ေန႔မွာ ျဖစ္တာ။ သုံးရက္ေလာက္အၾကာ ၂၆ ရက္ေန႔မွာေတာ့ လက္ခုံေပၚမွာ အဖုေလး ျဖစ္လာတယ္။ အဲဒီအဖုေလးက တြန္းလို႔ရတယ္။ ဟိုတြန္းဒီတြန္းနဲ႔ လုပ္လို႔ရတယ္။ ဟာမျဖစ္ေတာ့ဘူး ဆိုၿပီး ေဆး႐ုံသြားၿပီး ဓာတ္မွန္႐ိုက္ေတာ့ ဆရာဝန္ႀကီးက က်ည္ဆန္လို႔ေျပာမွ ေသနတ္ပစ္ခံရတယ္ ဆိုတာ သိတာ။ အဲဒါနဲ႔ခြဲရမယ္ ဆိုၿပီး ခြဲတာေပါ့။ တကယ္ခြဲေတာ့ တကယ္က်ည္ဆန္အစစ္ ျဖစ္ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ျမင္လိုက္ရတာ။ ေၾကးမွေျပာင္ေနတာပဲ။ လက္ခလယ္ တစ္ဆစ္ေလာက္ ရွိတယ္။ အဲဒီက်ည္ဆန္ေတာ့ မႈခင္းဌာနကပဲ ယူတာလား။ ေဆး႐ုံကပဲ ယူတာလား မသိဘူး။ ဓာတ္မွန္ေတာ့ရတယ္။ ခြဲစိတ္ၿပီးေတာ့ ဆရာဝန္ႀကီးက ယမ္းဆိပ္တက္လိမ့္မယ္ဆိုၿပီး ဝင္တဲ့ေနရာကေန ျပန္ခြဲလိုက္တယ္။ ေဆး႐ုံေပၚမွာ တစ္ညအိပ္လိုက္ရတယ္။ ေနာက္ရက္က်မွ ဆင္းလာရတာ။
Voice : ရဲစခန္းမွာ ကိုယ္တိုင္ အမႈဖြင့္တိုင္ၾကားခဲ့တာ ရွိသလား။ ေဆး႐ုံတက္ေနတဲ့အခ်ိန္ ရဲစခန္းက လာေမးတာ ရွိေသးလား။
UAM : ေဆး႐ုံတက္တဲ့ေန႔မွာပဲ ရွစ္ေယာက္ ကိုးေယာက္ေလာက္ လာေမးတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ရာဇဝင္ကို ေမးတာေပါ့။ ဘယ္အခ်ိန္က ေမြးလဲ။ ဘယ္မွာေမြးလဲ။ ဘာလုပ္လဲ။ အိမ္ေထာင္ဘယ္အခ်ိန္ကက်လဲ။ ကားဘယ္အခ်ိန္က စေမာင္းလဲ ဒါေတြေပါ့ေနာ္။ သူတို႔အေနနဲ႔လဲ တာဝန္ရွိလို႔ ေမးတာပဲ။ စေတြ႔ေတြ႔ခ်င္းဆိုေတာ့ လူေကာင္းလား လူဆိုးလားဆိုတာ မခြဲျခားႏိုင္ဘူးေလ။ ကြၽန္ေတာ္သာ သူတို႔ေနရာမွာ ဆိုရင္လည္း ေမးမွာပဲ။ တာဝန္အရ လုပ္တာေလ။
အမႈေတာ့ မဖြင့္ပါဘူး။ ေဆး႐ုံကဆင္းတဲ့ ေန႔ကေတာ့ စမ္းေခ်ာင္းရဲစခန္းက လာခဲ့ပါဦးဆိုေတာ့ သြားတယ္။ ျဖစ္စဥ္အမွန္ ဆိုတာကို လက္မွတ္ထိုးေပးခဲ့ရတာပဲ ရွိပါတယ္။ တကယ္လို႔ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့သူ မိခဲ့ရင္ေတာင္ ကြၽန္ေတာ့္အေနနဲ႔ ခြင့္လႊတ္လို႔ရတယ္။
Voice : ဦးေလးအေနနဲ႔ ထပ္ေျပာခ်င္တာ ရွိေသးလား။
UAM : ဒါတကယ့္ကို ၿမဳိ႕လယ္ေကာင္ႀကီး။ ဟိုအစြန္အဖ်ားေတြမွာ ျဖစ္တယ္ဆိုရင္ တစ္မ်ဳိး။ ကြၽန္ေတာ္လည္း နည္းနည္းေတာ့ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။
ေဇာ္မိုးလြင္
Sources: The Voice
No comments:
Post a Comment