ခ်စ္ကိုႀကီးေရ

ခ်စ္ကိုႀကီးေရ

ဒီမနက္ သြားစရာေတြ ရွိတယ္။ မနက္ေစာေစာ လမ္းေလွ်ာက္ကတည္းက လုပ္အားေပးကေလးေတြ ဂိတ္မွာ ေရာက္ေနၿပီ။ ၇ နာရီေလာက္မွာ ကားဂိတ္ လူေတြပံုေနၿပီ။ ကားေတြကနည္းေတာ့ လူေတြမ်ားၿပီး ပံုေနတယ္။ ကားေတြ ဆိုက္လာေတာ့လည္း လူေတြ ျပည့္လာတာပဲ။

ဒါေပမဲ့ ဆဲသံ၊ ဆူသံ၊ ေအာ္သံ၊ ေငါက္သံေတြ မၾကားရေတာ့ပါဘူး။ စပယ္ယာေတြက ေလသံေတြ ေျပာင္းလာတယ္။ ဆံ့သေလာက္ေတာ့ တင္သြားပါ့မယ္။ မွ်ေဝစီးၾကတာေပါ့တဲ့။ ၾကားရတာ ဟုတ္မွ ဟုတ္ရဲ႕လားေတာင္ထင္ရတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဆံုးျဖတ္ထားၿပီးသား။ တကၠစီပဲစီးမယ္လို႔။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ခုလို အခ်ိန္မွာ တကၠစီခ အကုန္ခံၿပီး ကိုယ့္ျပႆနာ ကိုယ္ရွင္းမယ္။ ဒါလည္း ကူညီတာပဲ။ တကၠစီခအတြက္ စာအုပ္ေတြအဝယ္ေလွ်ာ့ၿပီး ဖယ္ထား တယ္။

တကၠစီဆရာနဲ႔ စကားေျပာလာတယ္။ မနက္ခင္း ခါတိုင္းဆိုရင္ ဒီအခ်ိန္ ေဈးဦးမေပါက္ေသးဘူးတဲ့။ ခုေတာ့ တစ္မနက္တည္းနဲ႔ ၁၈၀၀၀ က်ပ္ရေနၿပီဆိုပဲ။

“ကၽြန္ေတာ္ ေဈးလည္း မတက္ဘူး။ မနက္က ၿမိဳ႕ထဲကို တစ္ဦး ၅၀၀ က်ပ္နဲ႔ စုေပါင္း ႏွစ္ေခါက္ ပို႔ေပးၿပီၿပီ” တဲ့။

ကၽြန္ေတာ္က ဒိုင္နာေတြ၊ ေပါက္ကရကားေတြ မရွိေတာ့တာေတာင္ ဘာျဖစ္လို႔ ကားလမ္းေတြက ပိုၾကပ္ေနတာလဲလို႔ ေမးၾကည့္မိတယ္။

“ဆရာႀကီး ေဘးပတ္လည္ၾကည့္လိုက္။ ဒီေႏ႔ ကားေကာင္းေတြ အမ်ားႀကီး ေတြ႔ရလိမ့္မယ္။ အိမ္စီးကားေတြ ဒီေန႔ အမ်ားႀကီး ထြက္လာၾကတယ္။ သူတို႔လည္း သူတို႔ ျပႆနာ ကိုယ့္နည္း ကိုယ့္ဟန္နဲ႔ ေျဖရွင္းေနတာ ျဖစ္မယ္” တဲ့။ သူ႔အျမင္ေပါ့ေလ။

ဒါေပမဲ့ ျဖတ္လာတဲ့ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ကားဂိတ္ေတြမွာ ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကတဲ့ ခရီးသည္ေတြဆီကေန မေက် နပ္သံေတြ၊ ဆဲဆိုသံေတြ မၾကားရဘူးဗ်။ ခ်စ္ရင္ အျပစ္မျမင္ဘူးဆိုတာေပါ့။

အရင္ အစိုးရေခတ္တုန္းက ဆီေဈးေလးတက္မယ္ဆိုတာနဲ႔ လမ္းေပၚ ထြက္ေအာ္ၾကၿပီ။ အစိုးရဘာ လုပ္လုပ္ လမ္းေပၚ ထြက္ဆႏၵျပဖို႔ တာစူေနၾကတာပဲရွိတယ္။ အစိုးရသစ္လက္ထက္မွာေတာ့ ေသာက္ေရး မပါတာကို ေသာက္ရာလုပ္ၿပီး ေထာက္ခံပြဲေတြ လုပ္ေနၾကတာ တစ္ဖြဲ႔ပဲရွိေတာ့တယ္။

ရန္ကုန္မွာ “မထသ” ကို ဖ်က္သိမ္းၿပီး ကားေလာကသစ္ “YBS” ဆိုတာကို ထူေထာင္လိုက္တာ နည္းတဲ့ ေတာ္လွန္ ေျပာင္းလဲေရးႀကီးမွ မဟုတ္တာ။ အႀကီးႀကီးဗ်။ တကယ့္ အႀကီးႀကီးကို CHANGE လုပ္လိုက္ရတာ။

ဒီလို ေျပာင္းလဲမႈႀကီးလုပ္ေနတာကို ျပည္သူေတြက အစိုးရနဲ႔ လက္တြဲၿပီး ဒုကၡေတြ ရင္ဆိုင္မယ္၊ အခက္ အခဲေတြ ေက်ာ္ျဖတ္မယ္လို႔ဆိုကာ ၿပံဳးၿပံဳးႀကီး တိုက္ပြဲဝင္ေနၾကတာ နည္းနည္းေနာေနာ ယံုၾကည္မႈလို႔ ေတာ့ မမွတ္လိုက္ၾကနဲ႔ဗ်။

ဘာေျပာေျပာ ဒီ ေျပာင္းလဲမႈႀကီးကို လုပ္ကိုလုပ္ဖို႔ ေထာက္ခံၿပီး ၾကည္ျဖဴစြာ လက္ခံေနတာကိုက ရန္ကုန္သူ ရန္ကုန္သားေတြကို “People of the Year” ဆိုတဲ့ ဂုဏ္ျပဳဆုေတြေတာင္ ေပးအပ္ ဂုဏ္ျပဳၾကရမွာ။

 ေျပာင္းလဲမႈတစ္ခုဆိုတာ ျပည္သူမပါရင္ အလကားပဲဗ်။ အစိ္ုးရသစ္ ေျပာင္းလဲမႈကို ျပည္သူေတြပါခဲ့လို႔ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ အစိုးရ၊ ျပည္သူနဲ႔ အထိုက္တန္ဆံုး အစိုးရကို ရခဲ့ၾကတာ။

ခုလည္း “မထသ” ဆိုတာကို ျပည္သူေတြ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဒုကၡေတြခံၿပီး ရင္ဆိုင္ခဲ့ၾကတာ။ မထသ အလိုမရွိ ဆိုတာလည္း ျပည္သူ႔ရင္ထဲကစကား။ ျပည္သူ႔အသံအတိုင္း မထသကို အျမစ္ျဖဳတ္ခဲ့တာလည္း အစိုးရသစ္ပဲ။

ဒီတစ္ရက္ေစာင့္ၾကည့္မိတယ္။ ျပည္သူေတြ ရင္ဆိုင္ ခံစားေနရတဲ့ ဒုကၡဆိုတာ ေသးေသးေလး။ တစ္ပတ္ ေလာက္ဆိုရင္ အားလံုး အသားက်သြားမွာ က်ိန္းေသတယ္။

ဘယ္ႏွယ္ဗ်ာ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျပည္သူေတြ ဂုတ္ေပၚ တုတ္မိုးထားတာခံၿပီး သြားလာခဲ့ရ ေၾကာက္ေနၾကရတာ။ ဘာေျပာေျပာ YBS ေခတ္မွာ ျပည္သူေတြကို လူကို လူလို သေဘာထားတဲ့ အရိပ္အေယာင္ေတြ ထြက္ေပၚ လာရင္ပဲ ေက်နပ္ၾကရမွာ။ ကၽြန္ေတာ့္ကို တကၠစီဆရာက

“ဆရာႀကီး ဘာတစ္ခု သတိထားမိလဲ”

“ဘာလဲဗ်”

“ခ်စ္ကိုႀကီးေရ တစ္စီးေလာက္ဆိုတဲ့ လိုင္းေက်ာ္ရမ္းကားသံေတြ မၾကားရေတာ့ဘူး”

ေၾသာ္ သူေျပာတာလည္း ဟုတ္တုတ္တုတ္။

၁၆.၁.၂၀၁၇

ဆရာတင္ၫႊန္႔