ကို၀င္းေဌး(သို ့မဟုတ္)စက္မွဳတကၠသိုလ္က မာမီ

 ဧရာဝတီတိုင္း လွ်ပ္စစ္ စက္မႈလက္မႈႏွင့္ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ဝန္ႀကီး
...........................................................................................
ယေန႔ (၅-၄-၂၀၁၆)ဧရာ၀တီတိုင္းလႊတ္ေတာ္တြင္ အတည္ျပဳဖြဲ ့စည္း တိုင္းအစိုးရအမည္စာရင္း
၁။မန္းေဂ်ာ္နီ BA Dip,Ed (၀န္ၾကီးခ်ဳပ္)(က်ံဳေပ်ာ္ မဲဆႏၵနယ္-၂)
၂။ဗိုလ္မွဴးၾကီးေက်ာ္စြာလွဳိင္(လံုျခံဳေရးႏွင့္နယ္စပ္ေရးရာ၀န္ၾကီး)
၃။ဦးလွေက်ာ္(စီမံကိန္းႏွင့္ဘ႑ာေရး၀န္ၾကီး)(ညႊန္ခ်ဳပ္အျငိမ္းစား)
၄။ဦးဘဟိန္း(စိုက္ပ်ိဳးေရး/ေမြးျမဴေရး/သစ္ေတာႏွင့္သတၱဳတြင္း၀န္ၾကီး)
(ဒုတိုင္းမန္ေနဂ်ာ-ျငိမ္း)
၅။ဦး၀င္းေဌး(လွ်ပ္စစ္/စက္မွဳလက္မွဳႏွင့္ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး၀န္ၾကီး)
(MAX Co, အင္ဂ်င္နီယာခ်ဳပ္)
၆။ဦးေက်ာ္ျမင့္BA(Eco,)(စည္ပင္၀န္ၾကီး)(လပြတၱာမဲဆႏၵနယ္-၁)
၇။ေဒါက္တာလွျမတ္ေသြး PhD in Linguistics(Germany)
(လူမွဳေရး၀န္ၾကီး)
၈။ဦးတင္ေစာ(ရခိုင္တိုင္းရင္းသား၀န္ၾကီး)
(ေျမာင္းျမပညာေရးေကာလိပ္-ျငိမ္း)
၉။ဂါ့မိုးျမတ္ျမတ္သူ(ကရင္တိုင္းရင္းသားေရးရာ၀န္ၾကီး)
(ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမၾကီး-ျငိမ္း)

၁၀။ဦးသိန္းေရႊ(ဥပေဒခ်ဳပ္)(ကယားျပည္နယ္ဥပေဒအရာရွိ-ျငိမ္း)
၁၁။ေဒၚစန္းစန္းခိုင္(စာရင္းစစ္ခ်ဳပ္)
(မေကြးတိုင္း စာရင္းရံုးညႊန္ၾကားေရးမွဴး-ျငိမ္း)

၂၀၁၃ခုႏွစ္အတြင္း ေနျပည္ေတာ္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကြဲကြာေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို ျပန္ေတြ ့ခဲ့ရပါတယ္။ သူဟာမိခင္ေဆာက္လုပ္ေရးကုမၸဏီရဲ ့အျပာေရာင္ယူနီေဖာင္းနဲ ့အင္ဂ်င္နီယာေတြေဆာင္းတဲ့ သံခေမာက္ကို ေဆာင္းရင္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျမင္ခဲ့ဖူးတဲ့ သူ ့ရဲ ့ကိုယ္ပိုင္အျပံဳးကို ျပံဳးျပလိုက္ပါတယ္။ဧရာ၀တီတိုင္းသားေပမယ့္ အညာသားလို အသားမည္းျပီး စကားေျပာရင္ ရိုးရိုးရွင္းရွင္းေျပာတ္တဲ့သူ ့ရဲ ့ဟန္ပန္ကိုၾကည့္ရင္း တခ်ိန္က အင္းစိန္ေထာင္ထဲမွာ ေဒါက္ေတြ၊သံေျခခ်င္းေတြခတ္ျပီး အရိုက္ခံခဲ့ရတဲ့ ပံုရိပ္ေတြနဲ ့ျပန္လည္ႏွိဳင္းယွဥ္မိပါတယ္။သူ့ရဲ့နာမည္က ကို၀င္းေဌးလို့ေခၚပါတယ္။သူ့ကိုေရၾကည္ျမိဳ ့နယ္၊ငါးသိုင္းေခ်ာင္း၊ကမ္းနီရြာမွာ အဘဦးတက္ျဖိဳး၊အမိေဒၚသန္းခတို့ကေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ေမြးခ်င္း ၄ေယာက္ရွိျပီး ဘ၀ကိုၾကိဳစားရုန္းကန္ခဲ့ရတဲ့မိသားစုလည္းျဖစ္ပါတယ္။မိဘေတြကိုသူ့ကိုလယ္သမားျဖစ္မွာစိုးလို့စက္မွဳအထက္တန္းေက်ာင္းကိုတက္ေစခဲ့ပါတယ္။၁၉၈၂ခုႏွစ္မွာစက္မွဳအထက္တန္းေက်ာင္းကဘာသာစံုဂုဏ္ထူးနဲ့ေအာင္ျမင္ျပီး စက္မွဳတကၠသိုလ္ကိုေရာက္ရွိလာခဲ့ပါတယ္။ သူ့ရဲ့ဘ၀က ၁၉၈၈ ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပံုသာမျဖစ္ခဲ့ရင္ရိုးရွင္းျပီးသာယာတဲ့ဘ၀တစ္ခုျဖစ္ခဲ့မွာပါ။

ဒါေပမယ့္စက္မွဳတကၠသိုလ္ကအစျပဳတဲ့အေရးေတာ္ပံုလွဳပ္ရွားမွဳေတြေၾကာင့္

ကို၀င္းေဌးရဲ့ဘ၀ဟာလည္း မုန္တိုင္းထန္ခဲ့ရပါတယ္။

၁၉၈၈ အေရးအခင္းၾကီးျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းေတြပိတ္သြားလို ့ကို၀င္းေဌးလည္းရြာကိုျပန္ခဲ့ရပါတယ္။ဒါေပမယ့္အၾကာၾကီး ရြာမွာေနရေတာ့သူမေပ်ာ္ေတာ့ပါဘူး။သူက ရန္ကုန္မွာပဲေနခ်င္တဲ့လူတစ္္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ဒါေၾကာင့္မိဘေတြကိုအက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပီး ရန္ကုန္ကိုျပန္တက္လာခဲ့ပါတယ္။ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ အေဆာင္မွာေနျပီး ၾကံဳရာက်ပန္းအလုပ္ေတြလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ပန္းရံလက္သမား အလုပ္ေတြကစျပီး က်ဴရွင္ဆရာအဆံုးအကုန္လံုးကို၀င္းေဌးလုပ္ဖူးပါတယ္။အလုပ္အဆင္ေျပေပမယ့္ သူ ့ဗီဇကျငိမ္မေနပါဘူး။ႏိုင္ငံေရးလွဳပ္ရွားေနတဲ့စက္မွဳတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘုန္းေမာ္ ၂ ႏွစ္ေျမာက္ႏွစ္ပတ္လည္အခမ္းအနားျပဳလုပ္ဖို ့အစီအစဥ္နဲ့ ၾကံဳလာပါတယ္။ဒီအစီအစဥ္ကိုစက္မွဳတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြျဖစ္တဲ့ေက်ာ္ေက်္ာစိုး၊ေဇာ္ရဲ၀င္း၊ပုဏၰား စတဲ့သူေတြနဲ ့အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို ့ႏို္င္ငံေရးသမားေဟာင္းၾကီး ဗိုလ္ၾကာညြန္ ့အိမ္မွာ ေတြ ့ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့ၾကပါတယ္။

ဒီအစီအစဥ္ကိုစစ္ေထာက္လွမ္းေရးသိရွိသြားတဲ့အခါမွာ သူတို ့ကို လိုက္လံဖမ္းဆီးခဲ့ပါတယ္။ကို၀င္းေဌးလည္းဖမ္းဆီးခံခဲ့ရျပီး အင္းစိန္ေထာင္ထဲကိုေရာက္ရွိသြားခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး စစ္ခံုရံုးကသူတို ့ကိုေထာင္ဒဏ္သံုးႏွစ္စီ ခ်မွတ္ခဲ့ပါတယ္။ေထာင္ထဲေရာက္ေတာ့ ကို၀င္းေဌးအတြက္ပိုမိုၾကီးမားတဲ့စိန္ေခၚမွဳေတြနဲ ့ရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ့ရေတာ့တာပါပဲ။ေထာင္က ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ၊ေက်ာင္းသားေတြကို ေထာင္အလုပ္ေတြလုပ္ဖို ့ေလဘာခ်တယ္။ေက်ာင္းသားေတြကမလုပ္ႏိုင္ဘူးဆိုျပီးျငင္းဆန္တယ္။ဒီမွာတင္ျပႆ နာေတြျဖစ္ျပီး Labour Strike ေတြျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။ဒီထဲမွာ ကို၀င္းေဌး၊ထက္ရာဇာ၊ေက်ာ္ေက်ာ္စိုး၊ေက်ာ္ေက်္ာသိန္း၊ကိုျမင့္ႏို္င္တို ့အပါအ၀င္ေက်ာင္းသားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားပါ၀င္ျပီး ေထာင္အာဏာပိုင္ေတြက ေျခခ်င္းခတ္ျပီး စစ္ေခြးတိုက္ကို ပို ့ခဲ့ပါတယ္။စစ္ေခြးတိုက္မွာ ေထာင္ရဲ့နာမည္ၾကီး လူမိုက္ေတြျဖစ္တဲ့ ၾကည့္ျမင္တိုင္ကဟန္တင္ၾကီးတို့၊ၾကက္ဖတို့ကပံုစံၾကီးထိုင္ခိုင္းျပီးနည္းမ်ိဳးစံုနဲ့ရိုက္ႏွက္ႏွိပ္စက္ခဲ့ပါတယ္။စစ္ေခြးတိုက္မွာတလတိတိပညာေပးခံရျပီးမွ အေဆာင္ကိုျပန္ေရာက္လာပါတယ္။မည္းမည္းရွည္ရွည္နဲ့ကို၀င္းေဌးပံုစံက ပိုမည္းျပီးမီးေသြးလိုမာက်စ္သြားပါတယ္။ေလာကဓံကိုလည္းပိုျပီးခံႏိုင္ရည္ရွိသြားပါတယ္။

ကို၀င္းေဌးနဲ ့အတူေနရတာကေတာ့ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကသံမဏိဦးစိန္လွျဖစ္ပါတယ္။ဦးစိန္လွက ကို၀င္းေဌးကို ႏို္င္ငံေရးသေဘာတရားေတြနဲ့ႏိုင္ငံေရးအယူအဆေတြကိုသင္ၾကားေပးပါတယ္။သူအျမဲတမ္းအမွတ္ရေနတဲ့အျဖစ္အပ်က္ကေတာ့ အဘဦးစိန္လွရဲ့ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းပါပဲ။တခါတုန္းက အဘဦးစိန္လွက စစ္ေျပးတပ္ၾကပ္ၾကီးတစ္ေယာက္ကို ဆားနည္းနည္းရွာခိုင္းတယ္။ျပီးေတာ့ ကို၀င္းေဌးကို ေတာင္ယာထဲသြားျပီး ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ခူးခိုင္းတယ္။ျပီးေတာ့ ဘီစကြတ္မုန့္ထုပ္ထုတ္တဲ့ပလတ္စတစ္အေဟာင္းကိုယူျပီး ခ်ဥၤေပါင္ရြက္ေတြေရာဆားေတြေရာနယ္ျပီးထည့္လိုက္တယ္။ျပီးေတာ့အိမ္၀မွာၾကိဳးနဲ ့စည္းျပီး တိုက္ေခါင္မိုးျဖစ္တဲ့သြပ္ေပၚကို ပစ္တင္လိုက္တယ္။ကို၀င္းေဌးက အဘဦးစိန္လွလုပ္ရပ္ကို နားမလည္လို့ေမးၾကည့္ေတာ့ခဲတစ္လံုးနဲ့ငွက္ႏွစ္ေကာင္ပစ္သလိုတေနကုန္ရင္ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းလည္းစားရမယ္၊သြပ္ေပၚကိုဆားရည္ေတြစီးျပီး ၾကာရင္သြပ္ေပါက္သြားလိမ့္မယ္လို ့ေျပာပါတယ္။ဒါကအဘဦးစိန္လွရဲ့ရန္သူကိုတိုက္ခိုက္ရမယ့္အယူအဆျဖစ္ပါတယ္။ 

၁၉၉၁ ခုႏွစ္မွာေတာ့ အင္းစိန္မွာရွိတဲ့ေက်ာင္းသားေတြကိုလူစုခြဲတဲ့အခါ ကို၀င္းေဌးလည္းက်ေနာ္တို့နဲ့အတူ ေတာင္ငူေထာင္ကိုေျပာင္းေရႊ ့ခဲ့ပါတယ္။ေတာင္ငူေထာင္မွာထမင္း၀ိုင္းေတြဖြဲ ့ၾကေတာ့ က်ေနာ္တို့ထမင္း၀ိုင္းကအၾကီးဆံုးပါပဲ။ၾကည့္ျမင္တိုင္ကညီညီလိွဳင္၊ေတာင္ဥကၠလာကေအာင္သြင္နဲ့ပါေလး၊ေျမာက္ဥကၠလာကမင္းလြင္၊ငသိုင္းေခ်ာင္းကကို၀င္းေဌး၊ဦးဇင္းဦးေခမာစာရ၊ပဲခူးကေဇာ္၀င္း၊ဒိုက္ဦးကထြန္းထြန္း၊မင္းဘူးကက်ေနာ္ပါ၀င္ပါတယ္။ဒီထမင္း၀ိုင္းၾကီးရဲ့ခ်က္ျပဳတ္ေရးတာ၀န္ကို ကို၀င္းေဌးက ရဲရဲရင့္ရင့္တာ၀န္ယူလိုက္ပါတယ္။ျပီးေတာ့ဒီလူဆယ္ေယာက္စာ စားဖို့ဟင္းအတြက္တစ္ေနကုန္၊တစ္ေနခန္းခ်က္ျပဳတ္ေတာ့တာပါပဲ။ဘာဟင္းခ်က္ခ်က္ေလာက္တယ္လို့မရွိပါဘူး။ေတာင္ယာဘုတ္ကိုင္က ကန္ဇြန္းရြက္တစ္စည္းေပးလည္းအဆင္မေျပ၊၂စည္းေပးလည္းအဆင္မေျပ၊ငါးစည္းေလာက္ေပးမွ အဆင္ေျပတယ္။ ၾကာေတာ့လညး္ဘုတ္ကိုင္ေတြက မေပးခ်င္ေတာ့ဘူး။ ၀က္သားေတြဘာေတြ၀ယ္စားရင္လည္းတပိႆ ာကို တစ္နပ္ပဲစားၾကတယ္။ဒါေတာင္ထမင္းကိုေထာင္ကတာ၀န္ယူလို့ေတာ္ေသးတယ္။ 

ဒီထမင္း၀ိုင္းၾကီးအတြက္ အဓိကေခါင္းစားရတာကေတာ့ က်ေနာ္တို့ရဲ့မာမီၾကီးကို၀င္းေဌးပါပဲ။က်ေနာ္တုိ့ကေန့တိုင္းေဘာလံုးကန္ဖို့၊ျခင္းခတ္ဖို့၊Scrabble ေဆာ့ဖုိ့ေလာက္စဥ္းစားေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ကို၀င္းေဌးခင္မ်ာ ၾကက္သြန္ေတြႏႊာလိုက္၊ငရုတ္သီးေတြေထာင္းလိုက္၊ဆီေတြေျပးေခ်းလိုက္နဲ့အလုပ္ရွဳပ္ေနေလ့ရွိပါတယ္။သူ ၂နာရီေလာက္ပင္ပင္ပန္းပန္းခ်က္ျပီးတဲ့အခါမွာ က်ေနာ္တို့ကဆယ္မိနစ္နဲ့အျပတ္ရွင္းေလ့ရွိပါတယ္။တစ္ခါကေတာ့က်ေနာ္တို့ကိုအျမင္ကတ္လို့လားမသိဘူး။စြယ္ေတာ္ရြက္အၾကမ္းေတြကိုဟင္းခ်က္ျပီးေကြ်းတယ္။သရက္ရြက္အၾကမ္းေတြကိုလည္းသုပ္ျပီးေကြ်းတယ္။သူဘာေတြပဲလုပ္လုပ္မစားတဲ့ဟင္းဆိုတာမရွိဘူး။က်ေနာ္တို့ကဂ်ီးမမ်ားပဲစားေလ့ရွိပါတယ္။ဒီလိုနဲ့ေတာင္ငူေထာင္မွာ ကို၀င္းေဌးရဲ့လက္ရာနဲ့ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္စားေသာက္ျပီး ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကပါတယ္။

ခုေတာ့ဒီထမင္း၀ိုင္းထဲက ပါေလးတစ္ေယာက္က ကြယ္လြန္သြားပါျပီ။ေအာင္သြင္၊ေဇာ္၀င္းနဲ့ ဦးဇင္းေခမာစာရလညး္ႏို္င္ငံရပ္ျခားမွာ အေျခက်ေနပါျပီ။က်ေနာ္လည္း ၂၀၁၂ခုေထာင္က ျပန္လြတ္လာျပီးတဲ့ေနာက္ မီဒီယာနယ္ပယ္မွာ ျပန္လည္က်င္လည္ေနပါျပီ။က်ေနာ္တို့ရဲ့စားဖိုေဆာင္မာမီၾကီး ကို၀င္းေဌးလည္း သူ့ရဲ့မူလအလုပ္ျဖစ္တဲ့အင္ဂ်င္နီယာအလုပ္ကိုလုပ္ကိုင္ေနပါျပီ။အခုအသက္အရြယ္ အိမ္မွာဟင္းခ်က္ရေသးသလားဆိုတာကိုေတာ့သူ့အမ်ိဳးသမီးပဲသိႏိုင္ေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္။

ေဇာ္သက္ေထြး